
Le Divorce
- Le Divorce
- The Divorce
- 2003
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Γαλλικά
- Αισθηματική, Δραμεντί, Κομεντί
- 05 Δεκεμβρίου 2003
Η Ιζαμπέλ Γουόκερ, μια χαρακτηριστική νεαρή Καλιφορνέζα, φτάνει στην Πόλη του Φωτός για να επισκεφθεί την έγκυο αδελφή της, Ροξάν. Μια σκοτεινά ρομαντική ποιήτρια, η Ροξάν έχει απατηθεί από τον άπιστο σύζυγό της, Σαρλ-Ενρί, και όλα δείχνουν ότι οδεύουν προς το διαζύγιο. Στο μεταξύ, η Ιζαμπέλ ερωτεύεται έναν παντρεμένο γάλλο διπλωμάτη, ο οποίος τυχαίνει να είναι θείος του άπιστου συζύγου της Ρόξι. Καθώς το σκάνδαλο παίρνει διαστάσεις, ο αμερικανικός ιδεαλισμός και το αδάμαστο πνεύμα των αδελφών Γουόκερ ξεκινάει πόλεμο στον επίμονο ρασιοναλισμό της οικογένειας Περσάν και εμπλέκει μια σειρά εκκεντρικών και ιδιαίτερων προσώπων.
Σκηνοθεσία:
James Ivory
Κύριοι Ρόλοι:
Kate Hudson … Isabel Walker
Naomi Watts … Roxeanne de Persand
Leslie Caron … Suzanne de Persand
Stockard Channing … Margeeve Walker
Glenn Close … Olivia Pace
Thierry Lhermitte … Edgar Cosset
Melvil Poupaud … Charles-Henri de Persand
Stephen Fry … Piers Janely
Matthew Modine … Tellman
Bebe Neuwirth … Julia Manchevering
Sam Waterston … Chester Walker
Marie-Christine Adam … Amelie Cosset
Thomas Lennon … Roger Walker
Jean-Marc Barr … Bertram
Romain Duris … Yves
Catherine Samie … Κα Florian
Rona Hartner … Magda Tellman
Nathalie Richard … Charlotte de Persand
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ruth Prawer Jhabvala, James Ivory
Παραγωγή: Ismail Merchant, Michael Schiffer
Μουσική: Richard Robbins
Φωτογραφία: Pierre Lhomme
Μοντάζ: John David Allen
Σκηνικά: Frederic Benard
Κοστούμια: Carol Ramsey
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Le Divorce
- Ελληνικός Τίτλος: Le Divorce
- Εναλλακτικός Τίτλος: The Divorce
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Το Διαζύγιο [φεστιβάλ]
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Le Divorce της Diane Johnson.
Παραλειπόμενα
- Αρχικά ήταν να πρωταγωνιστούν η Winona Ryder με τη Natalie Portman.
- Ο James Ivory είχε από το 1989 να κάνει ταινία χωρίς σκηνικά εποχής.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Patrick Bruel και Johnny Hallyday ανοίγουν ηχητικά την ταινία διασκευάζοντας το Qu’est-ce qu’on Attend Pour Etre Heureux του Paul Misraki. Στο κλείσιμο, κάτι αντίστοιχο κάνει η Jane Birkin με το L’ Anamour του Serge Gainsbourg.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 1/8/2010
Βασίζεται σε μπεστ-σέλερ της Νταϊάν Τζόνσον, μιας συγγραφέως που ειδικεύεται, με χιουμοριστική διάθεση, στις κόντρες μεταξύ Αμερικανών και Ευρωπαίων όσον αφορά τα ήθη κι έθιμα. Περί αυτού πρόκειται και εδώ. Ότι κάνει τους Αμερικανούς να αναστατωθούν πάνω σε ζητήματα γάμου, μοιχείας και διαζυγίου, γίνεται μανιέρα ύφους για τους Γάλλους ή στυλ. Ένας σύζυγος να προτείνει στη γυναίκα του να γίνει… ερωμένη του;
Τέλος πάντων, ο Άιβορι όσο μάστορας είναι σε ταινίες εποχής, τόσο έξω από τα νερά του βρίσκεται όταν καταπιάνεται με σύγχρονες ιστορίες. Το φιλμ είναι σε σημεία χαριτωμένο, αλλά δεν μπορούν να συμμαζευτούν τόσοι χαρακτήρες μέσα σε τόσο πολύ στόρι και με τόσα υποκεφάλαια. Κερδίζουν τα σοφιστικέ στιγμιότυπα, όχι το σύνολο.
Βαθμολογία: