Νομοταγής Πολίτης (2009)

ΣΥΝΟΨΗ

O Κλάιντ Σέλτον είναι ένας καλός οικογενειάρχης, του οποίου η γυναίκα και η κόρη δολοφονούνται άγρια κατά τη διάρκεια μιας ληστείας στο σπίτι τους. Όταν οι δολοφόνοι συλλαμβάνονται, την υπόθεση αναλαμβάνει ο Νικ Ράις, ένας φιγουρατζής εισαγγελέας. Ο Νικ προτείνει σε έναν από τους υπόπτους μια ελαφριά ποινή, με αντάλλαγμα να καταθέσει εναντίον του συνενόχου του. Δέκα χρόνια μετά, εκείνος βρίσκεται νεκρός. Ο Σέλτον παραδέχεται ότι τον σκότωσε και στέλνει τελεσίγραφο στον Νικ: ή θα “διορθώσει” την αδικία ή “παίκτες-κλειδιά” στην υπόθεση θα βρεθούν νεκροί.

Σκηνοθεσία:

F. Gary Gray

Κύριοι Ρόλοι:

Jamie Foxx … Nicholas ‘Nick’ Rice

Gerard Butler … Clyde Alexander Shelton

Colm Meaney … ντετέκτιβ Dunnigan

Bruce McGill … Jonas Cantrell

Leslie Bibb … Sarah Lowell

Viola Davis … δήμαρχος April Henry

Michael Irby … ντετέκτιβ Garza

Gregory Itzin … δεσμοφύλακας Iger

Regina Hall … Kelly Rice

Richard Portnow … Bill Reynolds

Michael Kelly … Bray

Roger Bart … Brian Bringham

Annie Corley … δικαστής Laura Burch

Josh Stewart … Rupert Ames

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Kurt Wimmer

Παραγωγή: Gerard Butler, Lucas Foster, Mark Gill, Robert Katz, Alan Siegel, Kurt Wimmer

Μουσική: Brian Tyler

Φωτογραφία: Jonathan Sela

Μοντάζ: Tariq Anwar

Σκηνικά: Alex Hajdu

Κοστούμια: Jeffrey Kurland

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Law Abiding Citizen
Ελληνικός Τίτλος: Νομοταγής Πολίτης

Παραλειπόμενα

Ο Frank Darabont ήταν αρχικά να το αναλάβει, αλλά αποχώρησε λόγω δημιουργικών διαφορών με τους παραγωγούς. Κυριότερα, ήθελε να αναθεωρήσει το σενάριο του Kurt Wimmer, κι αυτό δεν έγινε αποδεκτό. Βέβαια, κι όταν ανέλαβε ο F. Gary Gray, οι David Ayer, Jordan Roberts και Sheldon Turner εργάστηκαν πάνω στο κείμενο, δίχως να μπουν στους τίτλους.
Στην αρχική εκδοχή, ο Gerard Butler ήταν να παίξει τον ρόλο του Jamie Foxx, και το αντίστροφο.
Με την απειλή ενός NC-17 (αυστηρώς ακατάλληλο), το μοντάζ έγινε προσεκτικά για να πάρει η ταινία το R. Στο Home Cinema όμως υπάρχει μια δεύτερη “ακατάλληλη” εκδοχή, με διάρκεια 118 λεπτών.
Οι αρνητικές κριτικές δεν στέρησαν από το φιλμ μια καλή πορεία στα ταμεία. Με μπάτζετ 53 εκατομμύρια δολάρια, η ταινία εισέπραξε 127,9.
Το 2022, ο Kurt Wimmer προσλήφθηκε για να γράψει ένα αυτόνομο σίκουελ.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 21/10/2009

Για πρώτη φορά στη ζωή μου παραδέχτηκα αληθινά τον νεοϋορκέζο F. Gary Gray. Παράδωσε ένα αστυνομικό θρίλερ που παρέχει κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει: πρωτοτυπία. Όχι στη δράση, όχι στην κεντρική σύλληψη που είναι σχολής Σιωπής των Αμνών, αλλά στο χτίσιμο του ψυχοπαθούς χαρακτήρα. Ο ρόλος που ερμηνεύει με ευφυή ψυχραιμία ο Gerard Butler είναι ένας μοντέρνος Φρανκενστάιν, ένα τέρας που το κατασκεύασε η κοινωνία και οι δομές της. Πολύ εύστοχα, το σενάριο δεν μπαίνει σε διεργασία να τον αθωώσει για τις αποτρόπαιες πράξεις του, κι έτσι αποφεύγουμε φασίζουσες ιδέες. Είναι ένας ατόφιος serial-killer, κι αν ο Gray έσκαβε και περισσότερο πάνω στην προσωπικότητα του, θα έβγαζε ακόμα μεγαλύτερο λαβράκι.

Η πρώτη όμως εικόνα είναι το αστυνομικό θρίλερ, κι αυτή περνάει άμεσα στο κοινό. Πολύ έξυπνες ιδέες διαδέχονται κοινοτοπίες, και μια εντυπωσιακή αρχή καταλήγει σε ένα τετριμμένο, και κάπως βιαστικό, φινάλε. Υπάρχουν σημεία που θα νιώθετε εντυπωσιασμένοι με την εξέλιξη, κι άλλα που θα πρέπει να κλείνετε τα μάτια για να τα δεχτείτε. Έχει κι ένα άλλο προτέρημα, καθόλου ευκαταφρόνητο. Το φινάλε είναι ορθάνοιχτο σε επιλογές. Όλη η ταινία παραπέμπει σε θρίλερ τύπου Seven ή αυτό που αναφέραμε πιο ψηλά, όπου δεν σου επιτρέπουν ασφαλείς εκδοχές για το τέλος. Με αυτά και με άλλα, πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον φιλμ που θα αρέσει. Άντε, να απογοητευτείτε λιγάκι και για το κόλλημα της πλοκής πάνω σε δύο βασικούς χαρακτήρες, αλλά κι αυτό ξεπερνιέται…

Βαθμολογία: