Killer Elite
- Killer Elite
- 2011
- Αυστραλία, Μ. Βρετανία
- Αγγλικά, Αραβικά, Γαλλικά, Ισπανικά
- Δράσης, Εποχής, Θρίλερ
- 20 Οκτωβρίου 2011
Όταν ο Χάντερ, μέντορας κι αγαπημένος φίλος του Ντάνι Μπρους, ενός απόστρατου της ελίτ της βρετανικής αεροπορίας, πέφτει θύμα εκβιασμού κι απαγωγής, ο φίλος του αποφασίζει να επιστρέψει στη δράση για να τον σώσει. Αποστολή του: να βρει και να σκοτώσει τρεις πληρωμένους δολοφόνους που προστατεύονται από μια μυστική οργάνωση με την ονομασία Feather Men, η οποία έχει αρχηγό τον πολυμήχανο Σπάικ. Το μυαλό, η δύναμη και η επιδεξιότητα θα καθορίσουν τον νικητή στη μάχη μέχρι τελικής πτώσης.
Σκηνοθεσία:
Gary McKendry
Κύριοι Ρόλοι:
Jason Statham … Danny Bryce
Clive Owen … Spike Logan
Robert De Niro … Hunter
Yvonne Strahovski … Anne Frazier
Lachy Hulme … Steven Harris
Dominic Purcell … Davies
Aden Young … Meier
Adewale Akinnuoye-Agbaje … ο πράκτορας
Ben Mendelsohn … Martin
Grant Bowler … Warwick Cregg
Matt Nable … Pennock
Michael Dorman … Jake
Nick Tate … διοικητής B
Bille Brown … συνταγματάρχης Fitz
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Matt Sherring
Παραγωγή: Michael Boughen, Steven Chasman, Sigurjon Sighvatsson, Tony Winley
Μουσική: Reinhold Heil, Johnny Klimek
Φωτογραφία: Simon Duggan
Μοντάζ: John Gilbert
Σκηνικά: Michelle McGahey
Κοστούμια: Katherine Milne
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Killer Elite
- Ελληνικός Τίτλος: Killer Elite
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: The Feather Men του Ranulph Fiennes.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για σκηνικά και ειδικά εφέ στα εθνικά βραβεία της Αυστραλίας.
Παραλειπόμενα
- Πρώτη κινηματογραφική σκηνοθεσία για τον Gary McKendry, που το 2005 είχε βρεθεί ανάμεσα στους υποψήφιους για Όσκαρ μικρού μήκους ταινίας.
- Αρκετά είναι τα σημεία σε σχέση με το βιβλίο του Σερ Ranulph Fiennes που άλλαξαν για την ταινία, με σκοπό να γίνουν πιο πιστευτά. Κι όμως ο συγγραφέας υποστήριζε ότι όλα βασίζονταν σε αληθινά γεγονότα, κάτι που το 1991, όταν έγινε η έκδοση, είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις (ακόμα και από το υπουργείο άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας).
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 20/10/2011
Η συνάντηση τριών μέγα-σταρ και μιας κουκλάρας είναι ένας ιδανικός πόλος έλξης για τους φίλους της δράσης. Ποτέ, όμως, ο ηθοποιός δεν γυρίζει την ταινία. Έτσι, το βάρος πέφτει στο φιντάνι, τον Gary McKendry, που ήταν υποψήφιος για Όσκαρ με την πρώτη μικρού μήκους ταινία του. Τώρα όμως του έδωσαν πολύ ακριβά παιχνίδια για να παίξει. Τι τα κάνει; Τίποτα! Υποτίθεται ότι διασκευάζει γεγονότα μιας αληθινής ιστορίας κι ενώ εμείς παρακολουθούμε ό,τι έχουμε παρακολουθήσει περίπου 15 φορές, μονάχα φέτος. Αν η πραγματικότητα είναι πράγματι τόσο τετριμμένη, τότε ο McKendry καλύτερα να γύριζε επιστημονική φαντασία…
Μία σκηνή και μια σούμα από τις υπόλοιπες που αφορούν καθαρή δράση, ανεβάζουν τον πήχη από το μηδέν στο «κάτι». Μαζί με αυτό, πάντα είναι καλοδεχούμενες οι φάτσες τέτοιων ηθοποιών, ακόμα κι αν ο σπουδαιότερος από αυτούς, φυσικά ο De Niro, απλά βγάζει ένα εύκολο μεροκάματο (δεν είναι η πρωτάρα του). Στο σύνολο, το φιλμ είναι αυτό που θα ονομάζαμε μονολεκτικά «τζούφιο». Ούτε ουσιώδης πλοκή, ούτε χαρακτήρες, ούτε ανατροπές, ούτε κάτι να εμπλουτίσει με κάποια ποικιλία την όλη έκρηξη βίας. Κι εντέλει, νικητής βγαίνει μονάχα ο Jason Statham που παίζει σε μια ταινία που ελέγχει απόλυτα. Χωρίς να εννοώ πως είναι κακός ηθοποιός, είναι ο μόνος που τουλάχιστον εμπλουτίζει τη φιλμογραφία του με δύο «βαριούς» συμπρωταγωνιστές.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
