O καθηγητής παλαιοντολογίας Άλαν Γκραντ, μελετώντας όσα έμαθε από τους κομψόγναθους, κατέληξε στο συμπέρασμα πως έχουν έναν ιδιαίτερο και πολύ επικίνδυνο για τους ανθρώπους τρόπο να επικοινωνούν μεταξύ τους. Ποτέ όμως δεν φανταζόταν πως θα ήταν αναγκασμένος να ξαναέρθει αντιμέτωπος με αυτούς, όταν τον μισθώνει το πλούσιο ζεύγος Κίρμπι να τους «ξεναγήσει» αεροπορικώς πάνω από τη νήσο Σόρνα, το εναλλακτικό μέρος όπου αναπτύσσονται οι δεινόσαυροι του Πάρκου. Αλλά αυτό που δεν ξέρει ακόμα ο καθηγητής, είναι ότι οι Κίρμπι έχουν κρυφή ατζέντα, και αυτό που αληθινά θέλουν είναι να προσγειωθούν στο νησί πάση θυσία. Κι ο εφιάλτης αρχίζει ξανά.

Σκηνοθεσία:

Joe Johnston

Κύριοι Ρόλοι:

Sam Neill … Δρ Alan Grant

William H. Macy … Paul Kirby

Tea Leoni … Amanda Kirby

Alessandro Nivola … Billy Brennan

Trevor Morgan … Eric Kirby

Michael Jeter … Udesky

Laura Dern … Ellie Degler

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Peter Buchman, Alexander Payne, Jim Taylor

Παραγωγή: Larry Franco, Kathleen Kennedy

Μουσική: Don Davis

Φωτογραφία: Shelly Johnson

Μοντάζ: Robert Dalva

Σκηνικά: Ed Verreaux

Κοστούμια: Betsy Cox

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Jurassic Park III
  • Ελληνικός Τίτλος: Jurassic Park III
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Jurassic Park 3
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Τζουράσικ Παρκ 3 [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Jurassic Park του Michael Crichton.

Παραλειπόμενα

  • Δεν είναι μόνο το πρώτο της σειράς που δεν σκηνοθετεί ο Steven Spielberg (έμεινε ως εκτελεστής παραγωγής), αλλά είναι και το πρώτο που δεν βασίζεται σε συγκεκριμένο βιβλίο του Michael Crichton. Παρόλα αυτά, κάποιες σκηνές έχουν βγει από τα βιβλία Jurassic Park και The Lost World.
  • Ο Joe Johnston είχε εκφράσει ενδιαφέρον να σκηνοθετήσει ένα Τζουράσικ όταν βγήκε η πρώτη ταινία. Επειδή όμως ο Spielberg ήταν διαθέσιμος και για το δεύτερο, είχε υποσχεθεί στον φίλο του και συνάδελφο το τρίτο μέρος. Ο Stephen Sommers και ο Jan de Bont πρόλαβαν όμως να γίνουν υποψήφιοι για την καρέκλα.
  • Το κάμεο της Laura Dern γυρίστηκε μέσα σε μόνο μία ημέρα.
  • 7 βίντεο-γκέιμ βγήκαν παράλληλα, βοηθώντας και στην προώθηση του φιλμ. Μαζί βγήκε κι ένα βιβλίο με την ιστορία, απευθυνόμενο κυρίως σε παιδιά. Συγγραφέας του ήταν ο Scott Ciencin, που έβγαλε έπειτα και τρία ακόμα, που απλά δένουν με την πλοκή.
  • Ως μέρος του συμβολαίου του, ο Sam Neill επίτασσε η πρεμιέρα στην Ωκεανία ή την Ασία να γίνει στη γενέτειρα του, το Ντανεντίν της Νέας Ζηλανδίας.
  • Ο Michael Crichton εργάστηκε αρκετές ημέρες δίπλα στους σεναριογράφους, αλλά αποχώρησε με την παραδοχή ότι δεν έβρισκε κάποια καλή ιδέα.
  • Ο Jeff Goldblum δήλωσε δημόσια ότι δεν υπήρξε καμία πρόσκληση του να εμφανιστεί κι εδώ.
  • Για τον ρόλο του Κούπερ, υποψήφιοι ήταν οι: Stellan Skarsgard, Steve Buscemi και Tony Shalhoub.
  • Παρότι δεν έτυχε θετικής μεταχείρισης από την κριτική, η ταινία πήγε καλά στα ταμεία. Με κόστος 93 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε 368,8.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Πρώτο της σειράς δίχως τη συμμετοχή του John Williams. Παρόλα αυτά, μέρη της δουλειάς του από τα πρώτα δύο κεφάλαια συνυπάρχουν εδώ με το νέο σκορ.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 10/11/2001

Ναι, δεινόσαυροί υπάρχουν και μάλιστα κάποιοι καινούργιοι, όπως και το ψηφιακό γενικά πάει σύννεφο. Κανείς όμως δεν μπορεί να μη δει εδώ ότι πρόκειται για ένα πρόχειρο σίκουελ, όχι τόσο ως προς την εκτέλεση του (πάει καλά ο «αυτόματος πιλότος»), αλλά ως προς την όλη του ιδέα. Για την ακρίβεια, δεν διακρίνεται ουσία περί της ύπαρξης του, κάποιο «κόλπο», μικρό ή μεγάλο, που να δίνει πνοή «blockbuster» χρησιμότητας σε όσα βλέπουμε.

Ο Σπίλμπεργκ με τις δύο πρώτες ταινίες είχε ήδη καλύψει το φαντασμαγορικό κομμάτι της υπόθεσης (με το πρώτο μέρος), όσο κι αυτό της δυναμικής δράσης (με το δεύτερο). Εδώ, ο Τζόνσον προτείνει μια ας πούμε «μινιμάλ» εκδοχή οικογενειακού τύπου (χωρίς να είναι ο ειδήμων επί του θέματος Σπίλμπεργκ), που από τη μία αφήνει ανικανοποίητους τους φαν της σειράς, ενώ από την άλλη είναι σαν να σηκώνει τα χέρια λέγοντας ότι δεν υπήρχε ικανοποιητικότερος σεναριακός τρόπος για να κινηθεί παρακάτω το franchise.

Βγάζοντας λοιπόν από το μυαλό μας για τα καλά ότι θα δούμε κάτι αντίστοιχο με τις δύο πρώτες ταινίες, έχουμε μια «οκ» εξωτική περιπέτεια άτσαλα χειρισμένη ως προς τον χαρακτήρα της, αλλά ικανοποιητική για όσους την εκλάβουν με χαλαρότητα. Μπορεί πλέον να βλέπουμε τους δεινόσαυρους και να μας είναι κινηματογραφικά πιο οικείοι κι από ζώα της ζούγκλας, αλλά δεν παύουν να προσφέρουν μία-δυο συγκινήσεις θριλερικές (όχι όμως υποψήφιες για κλασικές), ικανές να γεμίζουν μιάμιση ώρα δίχως να κουράζουν.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *