Νέα & Όμορφη
- Jeune & Jolie
- Jeune et Jolie
- 2013
- Γαλλία
- Γαλλικά, Γερμανικά
- Αισθηματική, Δραματική, Ερωτική, Νεανική
- 17 Οκτωβρίου 2013
Μέσα σε έναν χρόνο, ανάμεσα στις εποχές που αλλάζουν, η Ιζαμπέλ, η 17χρονη κόρη μιας μεγαλοαστικής οικογένειας, θα ανακαλύψει τη σεξουαλικότητα της. Λίγο καιρό αφού κάνει για πρώτη φορά έρωτα, θα γίνει πόρνη, θα έρθει αντιμέτωπη με την οικογένειά της, θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις και θα απαγγείλει το ποίημα του Ρεμπό που ξεκινά με τη φράση «Δεν είμαστε σοβαροί όταν είμαστε δεκαεπτά».
Σκηνοθεσία:
Francois Ozon
Κύριοι Ρόλοι:
Marine Vacth … Isabelle
Johan Leysen … Georges Ferriere
Frederic Pierrot … Patrick
Geraldine Pailhas … Sylvie
Jeanne Ruff … Claire
Nathalie Richard … Veronique ‘Vero’
Charlotte Rampling … Alice Ferriere
Laurent Delbecque … Alex
Djedje Apali … Peter
Lucas Prisor … Felix
Iliana Zabeth … Iliana
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Francois Ozon
Παραγωγή: Eric Altmayer, Nicolas Altmayer
Μουσική: Philippe Rombi
Φωτογραφία: Pascal Marti
Μοντάζ: Laure Gardette
Σκηνικά: Katia Wyszkop
Κοστούμια: Pascaline Chavanne
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Jeune & Jolie
- Ελληνικός Τίτλος: Νέα & Όμορφη
- Διεθνής Τίτλος: Young & Beautiful
- Εναλλακτικός Τίτλος: Jeune et Jolie
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Young and Beautiful
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Νέα & Όμορφη
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
- Υποψήφιο για δεύτερο γυναικείο ρόλο (Geraldine Pailhas) και υποσχόμενη ηθοποιό (Marine Vacth) στα Cesar.
Παραλειπόμενα
- Τα γεγονότα αφορούν τον κύκλο ενός έτους, και είναι χωρισμένα σε τέσσερα κεφάλαια. Το κάθε ένα από αυτά προλογίζεται από ένα τραγούδι της Francoise Hardy.
- Γυρίστηκε με τη χρονολογική σειρά επί της πλοκής.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 16/10/2013
Ακολουθώντας τις ψυχικές μεταλλάξεις της Ιζαμπέλ στις τέσσερις εποχές της χρονιάς του 17ου έτους της ηλικίας της, παρακολουθούμε το πορτραίτο της: αμφίσημο για τον θεατή, όπως και για την ίδια. Πρώτη ερωτική επαφή στις καλοκαιρινές διακοπές, ερασιτεχνική πορνεία το Φθινόπωρο με άσχημη έκβαση, διαχείριση του προβλήματος με την οικογένεια τον Χειμώνα, ανοιχτές δυνατότητες την Άνοιξη.
Ο πάντα απολύτως Γάλλος και πάντα καλλιτεχνικός Φρανσουά Οζόν, αυτή τη φορά επιστρέφει στη Νουβέλ Βαγκ με ένα υβρίδιο μεταξύ Ρομέρ και Γκοντάρ, ωστόσο με δική του, σύγχρονη γραφή. Με την έννοια ότι το σενάριο και η εικόνα δεν αναζητά λόγους για τα προβλήματα. Η δική μας, μεταμοντέρνα κατάσταση, πλέον, δεν μας παρέχει εφησυχασμούς ιδεολογικών ερμηνειών. Κάτι γίνεται γιατί απλά γίνεται, γιατί απλά μπορεί να γίνει, γιατί η κοινωνία παρέχει μια φόρμουλα, ένα πρότυπο συμπεριφοράς, για την ακρίβεια, αμέτρητα πρότυπα. Υπάρχει το Smartphone, τα site, τα chartroom, το y-tube, τα εκατοντάδες σχετικά φιλμ, οι σειρές με μια ποικιλία σεναριακών ιδεών, η ανεκτικότητα της μεσαίας ευρωπαϊκής τάξης. Αν το πάρουμε στενά ψυχαναλυτικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το γεγονός ότι ο πρώτος νεαρός που της έκανε έρωτα, το έκανε τόσο «προσκοπικά» και ηλιθιωδώς που δεν της προκάλεσε ενδιαφέρον για το σεξ, ενώ το ότι, ίσως, της έχει λείψει ο βιολογικός πατέρας, να μετατόπισε τον ενδιαφέρον της όχι στο να νοιώσει οργασμό, αλλά ότι έχει την ικανότητα να συγκινήσει «πατέρες».
Αλλά το θέμα μας είναι η διαχείριση του υλικού από τον Οζόν που αφήνει τις πιθανές σημασίες να πλανώνται όχι για χάρη τους, αλλά για να χρωματίζουν αισθαντικά το φιζίκ της νεαρής Μαρίν Βαχτ που στην τρίτη της εμφάνιση δείχνει να έχει μέλλον ως «μούσα». Τα νιάτα, η ομορφιά είναι μυστήρια. Το παιδί-γυναίκα μετατρέπει το κοινωνικό-ψυχολογικό πεδίο σε σκηνικό της ποίησης της ζωής, χωρίς ηθικισμό, έτσι όπως το αντιλαμβάνεται προς το τέλος και η κυρία που υποδύεται η Σαρλότ Ράμπλινγκ.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
