Χόκους Πόκους: Οι Τρεις Μάγισσες 2 (2022)

ΣΥΝΟΨΗ

29 χρόνια πριν κάποιος άναψε το Κερί της Μαύρης Φλόγας, ανέστησε τις αδερφές, κι εκείνες διψούν για εκδίκηση. Τώρα είναι στο χέρι τριών γυμνασιοκόριτσων να σταματήσουν τις μάγισσες, ώστε να μην προκαλέσουν νέο χάος στο Σάλεμ την παραμονή του Χάλογουιν.

Σκηνοθεσία:

Anne Fletcher

Κύριοι Ρόλοι:

Bette Midler … Winifred ‘Winnie’ Sanderson

Sarah Jessica Parker … Sarah Sanderson

Kathy Najimy … Mary Sanderson

Doug Jones … William ‘Billy’ Butcherson

Whitney Peak … Becca

Lilia Buckingham … Cassie Traske

Belissa Escobedo … Izzy

Hannah Waddingham … Witch Mother

Tony Hale … Jefry Traske

Sam Richardson … Gilbert

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jen D’Angelo

Στόρι: David Kirschner, Blake Harris, Jen D’Angelo

Παραγωγή: Lynn Harris

Μουσική: John Debney

Φωτογραφία: Elliot Davis

Μοντάζ: Julia Wong

Σκηνικά: Nelson Coates

Κοστούμια: Salvador Perez Jr.

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Hocus Pocus 2
Ελληνικός Τίτλος: Χόκους Πόκους: Οι Τρεις Μάγισσες 2

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Χόκους Πόκους: Οι 3 Μάγισσες (1993)

Σεναριακή Πηγή

Στόρι (χαρακτήρες): Χόκους Πόκους: Οι 3 Μάγισσες των David Kirschner, Mick Garris.

Παραλειπόμενα

Το 2014, η Walt Disney Company ανακοίνωσε πως σχεδίαζε μια ταινία με μάγισσες, και πρωταγωνίστρια την Tina Fey, με τις φήμες να μιλούν γρήγορα πως επρόκειτο για σίκουελ του Χόκους Πόκους. Αυτό ώθησε την Bette Midler να δηλώσει πως ήταν έτοιμη να επιστρέψει στον ρόλο της, ενώ την ίδια άποψη είχαν και οι άλλες δυο “μάγισσες”. Κι ενώ η Disney δεν είχε δώσει κανένα πράσινο φως για κάτι τέτοιο, η Midler έφτασε να ενθαρρύνει τους φαν να πιέσουν το στούντιο. Έφτασε το 2017, με τον Mick Garris να παραδέχεται ότι εργάζονταν πάνω στο σενάριο για ένα σίκουελ, αλλά θα ήταν πιθανότατα για μια τηλεταινία είτε του Disney Channel, είτε του Freeform, είτε του ABC. Η επόμενη είδηση μιλούσε για ριμέικ στο κανάλι Freeform, κάτι στο οποίο η Midler απάντησε με απογοητευτικά σχόλια. Ήταν το 2018 που ο Doug Jones αποκάλυψε τον σχεδιασμό του σίκουελ, ενώ δεν άργησε να κυκλοφορήσει το βιβλίο Hocus Pocus and the All-New Sequel, που οριστικοποιούσε την είδηση. Τέλη του 2019, έγινε γνωστό πως θα αποτελούσε μια ορίτζιναλ ταινία του Disney+.
Η Thora Birch αναγκάστηκε να μη συμπεριληφθεί και στο νέο καστ, λόγω του προγραμματισμού της.
Ο Adam Shankman ήταν ο αρχικός σκηνοθέτης, αλλά προτίμησε ένα άλλο σίκουελ του Disney+, το Disenchanted. Παρέμεινε όμως ως εκτελεστής παραγωγής.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Οι τρεις πρωταγωνίστριες ερμηνεύουν το κλασικό One Way or Another των Blondie, και το The (W)itch is Back του Elton John.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/11/2022

Ώρες-ώρες απορώ αν βλέπω καλά, ή υπάρχει κάποια κρυμμένη εικόνα που δεν μπορώ τουλάχιστον προσωπικά να κατανοήσω. Πώς αλλιώς να χαρακτηριστώ την περίπτωση του σίκουελ μιας αποτυχίας, που φτάνει να είναι ακόμα χειρότερη! Και για να μην έχουμε περιστροφές με κάποια πράγματα, η Disney μοιάζει να αντιμετωπίζει ως τηλεταινίες τα οικογενειακά ορίτζιναλ του Disney+, και όχι ως κινηματογραφικές ταινίες για την πάμπλουτη πλατφόρμα της. Τουλάχιστον ως προς αυτό, το Netflix έχει τις εξαιρέσεις του.

Καταρχάς, έδωσαν την κεντρική διεύθυνση του φιλμ στην Anne Fletcher, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε ήδη να έχει σαρώσει τα Χρυσά Βατόμουρα με τη φιλμογραφία της. Από την άλλη, εξάντλησαν λογικά ό,τι μπάτζετ είχαν για το καστ πάνω στην εκ νέου συμμετοχή των τριών μαγισσών, απαρτίζοντας το υπόλοιπο με ηθοποιούς που «δραπέτευσαν» από το Disney Channel. Και κατά τρίτον, απέδωσαν αλήθεια τα δικαιώματα στον χορογράφο του Thriller (M. Jackson) που ακόμα κι αυτή η κλισέ πια αναπαραγωγή προσφέρει τη μόνη ψυχαγωγική σκηνή στην ταινία;

Αυτά όμως είναι μόνο το περίγραμμα, μια και το προκείμενο θέλει ένα σενάριο που θα έστεκε μόνο σε παιδική γιορτή για το Χάλογουιν. Κι όμως ναι, κοτζάμ «μπολκμπάστερ» και θα χωρούσε σε μια μικρή θεατρική σκηνή, μια και πέρα από την εν λόγω χορογραφία, όλα τα υπόλοιπα αφορούν μια χούφτα ανθρώπους και τρία σκηνικά (με το αποκορύφωμα να έρχεται στο πάμπτωχο φινάλε). Μοιάζει δε σαν να άφησαν τους ηθοποιούς να σκαρφιστούν τις ατάκες τους, που η μία έχει λιγότερη σημασία επί της πλοκής από την άλλη, και οι επιμέρους ιδέες να είναι τόσο άκυρες, που θα έβρισκαν απήχηση μόνο σε προσχολική παράσταση.

Κι όμως, η «υπαίτιος» της ύπαρξης της ταινίας, η Bette Midler, δεν είναι διόλου μα διόλου κακή, υπηρετώντας με κέφι τον ρόλο της, και δίνοντας έναν τόνο διαφορετικό από το «αυστηρώς ακατάλληλη για άνω των 15» της υπόλοιπης ταινίας. Μέσα όμως σε τόση προχειρότητα που δεν μπορεί παρά να μοιάζει με εσκεμμένη, κανείς δεν μπορεί να απομυζήσει δάφνες δόξας. Δεν είναι μάλιστα ότι καταστρέφει κάτι ο οικογενειακός χαρακτήρας του φιλμ, εδώ μιλάμε ότι βάλαμε κάτω την κολοκύθα και την πατήσαμε ανηλεώς…

Βαθμολογία: