Hitch: Ο Μετρ του Ζευγαρώματος (2005)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Χιτς έχει μια φυσική κλίση στο να αντιλαμβάνεται τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες για να βγουν ραντεβού με έναν άντρα. Την κλίση του αυτή την έχει κάνει… επάγγελμα. Ένας πελάτης του, ο Άλμπερτ, τον συμβουλεύεται για να μπορέσει να κατακτήσει την Αλέγκρα. Μέσα από αυτή την υπόθεση, ο Χιτς θα γνωρίσει τη Σάρα, η οποία θα τον κάνει να αναθεωρήσει τις τεχνικές του.

Σκηνοθεσία:

Andy Tennant

Κύριοι Ρόλοι:

Will Smith … Alex ‘Hitch’ Hitchens

Eva Mendes … Sara Melas

Kevin James … Albert Brennaman

Amber Valletta … Allegra Cole

Julie Ann Emery … Casey Sedgewick

Robinne Lee … Cressida Baylor

Michael Rapaport … Ben

Jeffrey Donovan … Vance Munson

Paula Patton … Mandy

Philip Bosco … Κος O’Brian

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Kevin Bisch

Παραγωγή: James Lassiter, Will Smith, Teddy Zee

Μουσική: George Fenton

Φωτογραφία: Andrew Dunn

Μοντάζ: Troy Takaki, Tracey Wadmore-Smith

Σκηνικά: Jane Musky

Κοστούμια: Marlene Stewart

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Hitch
Ελληνικός Τίτλος: Hitch: Ο Μετρ του Ζευγαρώματος

Παραλειπόμενα

Οι παραγωγοί φοβούνταν να πάρουν μια λευκή ή μια μαύρη ηθοποιό για τον ρόλο της Σάρα, καταλήγοντας στη λατίνα Eva Mendes. Το πρόβλημα ήταν εμπορικό, στο κατά πόσο το κοινό θα δέχονταν το “πάντρεμα” μαύρου-λευκής (έτσι έμεινε στα χαρτιά και η υποψηφιότητα της Cameron Diaz), στην πρώτη περίπτωση, αλλά και αν το λευκό κοινό δεν έδειχνε ενδιαφέρον, για τη δεύτερη.
Η Jennifer Lopez απέρριψε τον ρόλο της Σάρα.
Ο ρόλος της Κρεσίντα αρχικά προορίζονταν για τη σταρ του Μπόλιγουντ Aishwarya Rai.
Ντεμπούτο στο σινεμά για την Paula Patton.
Το φιλμ κόστισε ακριβά για κομεντί, συνολικά 70 εκατομμύρια δολάρια. Αλλά οι εισπράξεις ήταν εξίσου υψηλές, φτάνοντας στα 371,6.
Έγινε ριμέικ το 2007 στην Ινδία, ως Partner. Άμεσα είχε ανακοινωθεί και η μεταφορά του εν είδει τηλεοπτικής σειράς, αλλά δεν προχώρησε.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Το σάουντρακ έβγαλε και ένα σινγκλ: το 1 Thing με τη φωνή της Amerie.

ΚΡΙΤΙΚΗ #1

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 24/5/2009

Κακά τα ψέματα. Αν δεν έπαιζε ο Γουιλ Σμιθ, η ταινία θα ήταν απλά μέτρια. Το πονηρό της σενάριο και η αλά 1940 εξέλιξη δεν δικαιολογούν τις αρκετές ευκολίες στην ανάπτυξη. Όμως, ο Σμιθ έχει τη χάρη να συγκρίνεται με έναν Γκάρι Κούπερ ή έναν Τζέιμς Στιούαρτ, έστω και σε άλλα χρώματα. Έχει και αρκετό ενδιαφέρον το πώς περιπλέκεται ο ρομαντισμός σε μια ιστορία που κατά βάση τον καταλύει. Ευχάριστη κι όμορφη η παρουσία της Εύα Μέντες, αλλά η ταινία είχε ανάγκη κι από άλλους δυνατούς δεύτερους ρόλους, με τον Κέβιν Τζέιμς να είναι απλά συμπαθητικός. Με αυτά και με άλλα, όμως, παραμένει ό,τι καλύτερο έχει καταφέρει να δημιουργήσει ο Άντι Τέναντ, όπου εδώ δεν κάνει τα συνηθισμένα του λάθη, αν και είναι υπεύθυνος που το φιλμ δεν επιμένει περισσότερο κωμικά.

Βαθμολογία:

ΚΡΙΤΙΚΗ #2

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 17/7/2013

Ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Έχει στιγμές που είναι αστείες και άλλες που θέλουν να είναι αστείες αλλά δεν τα καταφέρνουν. Έχει κι ένα δραματικό τόνο που κάπου πιάνει αλλά κάπου κουράζει. Και φυσικά έχει και το κλασικό αμερικάνικο ηθικό δίδαγμα.

Οι αστείες στιγμές είναι οι περισσότερες στις οποίες συνυπάρχουν στην οθόνη ο Smith και ο James. Δένουν οι δυο τους αρκετά, με αποτέλεσμα το αυθόρμητο γέλιο του θεατή ακόμα και στο λίγο πιο “αμερικάνικο” χιούμορ του Kevin James. Αντίθετα, οι κωμικές σκηνές του Smith με τη Mendes δεν είναι πετυχημένες. Δεν το “έχει” η Mendes το κωμικό στοιχείο και όσο κι αν προσπαθεί , βγαίνει πολύ στημένο το τελικό αποτέλεσμα. Ενδιάμεσες δόσεις μελοδράματος υπάρχουν φυσικά, όπως σε κάθε μοντέρνα αμερικανική κωμωδία που σέβεται τον εαυτό της, για να μας οδηγήσουν στο αναγκαίο πάντα ηθικό δίδαγμα, που εδώ δεν είναι άλλο από το γνωστό : Να είσαι πάντα ο εαυτός σου (και μη δείχνεις κάτι ψεύτικο για να σε ερωτευτούν).

Δεν κάνει τη διαφορά το Hitch σε κανένα τομέα. Θα γελάσεις με μια, δυο σκηνές των Smith και James αλλά από κει και πέρα τίποτα ιδιαίτερο. Την κατατάσεις εύκολα στη στοίβα των γλυκανάλατων αμερικανικών κωμωδιών, που όσο εύκολα βλέπονται, τόσο εύκολα ξεχνιούνται.

Βαθμολογία: