Μετά από μια μακρά περίοδο ανακωχής ανάμεσα στους ανθρώπους και τον αθέατο κόσμο, έρχεται ένα ξέσπασμα χωρίς προηγούμενο. Ένας αδίστακτος δυνάστης συγκεντρώνει μια πανίσχυρη στρατιά από πλάσματα του Κάτω Κόσμου, και κηρύσσει τον πόλεμο στην ανθρωπότητα με σκοπό να κατακτήσει τη Γη. Για τον λόγο αυτό, ο γεννημένος στις φλόγες της κόλασης δαίμονας Hellboy και η ομάδα του καλούνται να σώσουν τον πλανήτη από την ανταρσία. Για άλλη μία φορά, ο πύρινος ήρωας θα συμμαχήσει με τους θνητούς με στόχο να σώσουν την ανθρωπότητα από τις δυνάμεις του σκότους. Ωστόσο, όντας ένα πλάσμα ανάμεσα στο ανθρώπινο και το φανταστικό και ο ίδιος, θα βρεθεί σύντομα να πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη ζωή που ξέρει και ένα άγνωστο πεπρωμένο που τον καλεί.

Σκηνοθεσία:

Guillermo del Toro

Κύριοι Ρόλοι:

Ron Perlman … Hellboy

Selma Blair … Liz Sherman

Doug Jones … Abe Sapien

John Alexander … Johann Krauss

James Dodd … Johann Krauss

Luke Goss … πρίγκιπας Nuada Silverlance

Anna Walton … πριγκίπισσα Nuala

Jeffrey Tambor … Tom Manning

John Hurt … Trevor ‘Broom’ Bruttenholm

Brian Steele … Κος Wink

Seth MacFarlane … Johann Krauss (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Guillermo del Toro

Στόρι: Guillermo del Toro, Mike Mignola

Παραγωγή: Lawrence Gordon, Lloyd Levin, Mike Richardson

Μουσική: Danny Elfman

Φωτογραφία: Guillermo Navarro

Μοντάζ: Bernat Vilaplana

Σκηνικά: Stephen Scott

Κοστούμια: Sammy Sheldon

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Hellboy II: The Golden Army
  • Ελληνικός Τίτλος: Hellboy II: Η Χρυσή Στρατιά

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Σειρά κόμικςHellboy του Mike Mignola.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ μακιγιάζ.

Παραλειπόμενα

  • Το σίκουελ είχε αναγγελθεί έναν μόλις μήνα από την κυκλοφορία του πρώτου μέρους, το 2004. Κι ενώ ήταν να βγει το 2006, ως διανομέας η Columbia Pictures δεν ανανέωσε το συμβόλαιο με τα Revolution Studios, και το σχέδιο έμεινε στον αέρα. Γρήγορα βρέθηκε ως αντικαταστάτης η Universal Pictures, προγραμματίζοντας την ταινία πλέον για το 2008.
  • Ο del Toro εξέτασε αρκετές εκδοχές για το νέο στόρι, δουλεύοντας πρωτίστως με τον συγγραφέα του κόμικ πάνω στο τεύχος Almost Colossus. Τότε αποφάσισε να κάνουν κάτι τελείως ορίτζιναλ, βασιζόμενοι στη μυθολογία, στην οποία γενικά πατούσαν και τα κόμικ. Αφού σκέφτηκε για τέσσερις Τιτάνες από τις τέσσερις γωνίες της Γης, τους αντικατέστησε με τον Χρυσό Στρατό.
  • Πρώτη αμερικανική ταινία που έκανε χρήση των Korda Studios στη Βουδαπέστη.
  • Για την προώθηση του φιλμ, η Dark Horse Comics κυκλοφόρησε σε κόμικ το Hellboy: The Golden Army, με τρία εναλλακτικά εξώφυλλα. Βγήκε όμως και υπό τη μορφή μυθιστορήματος, από τον Robert Greenberger, ενώ το βίντεο-γκειμ είχε τίτλο Hellboy: The Science of Evil και κυκλοφόρησε για PlayStation 3, PlayStation Portable και Xbox 360.
  • Παρότι ήταν εξαρχής προγραμματισμένο να γίνει τριλογία, το τρίτο μέρος του 2019 έγινε εν είδει reboot, χωρίς τη συμμετοχή του del Toro.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 5/5/2009

Η περίπτωση του μεξικανού Guillermo del Toro δεν θα έλεγα, απλά, ότι πρόκειται για μία άνιση, αλλά περισσότερο για «κλινική»! Ξεκινάει την καριέρα του με το cult τρόμου Cronos και πηγαίνει μετά στις ΗΠΑ και κάνει το μετριότατο Mimic. Γυρνάει στη χώρα του και κάνει το ενδιαφέρον Η Ράχη του Διαβόλου και μετά ξανά στις ΗΠΑ για το Blade II. Ενδιάμεσος σταθμός το «ενδιάμεσο» Hellboy και μετά… Ο Λαβύρινθος του Πάνα, η σημαντικότερη του, αδιαμφισβήτητα, δουλειά. Κι ενώ αυτό έπρεπε να τον βάλει σε πιο ώριμα μονοπάτια, έρχεται το Hellboy II για να τον ξαναπάει πολύ πίσω. Ελπίζω τα δύο Χόμπιτ που έρχονται να τον βρουν σε καλή φάση…

Στο Hellboy 2 έχουμε μια παρέλαση από τερατάκια και μάπετ φατσούλες, που όμοια είχαμε να δούμε από την Επιστροφή των Τζεντάι. Ο ήρωας δεν ξεχωρίζει ως περίεργος ή freak, όπως θέλει το σενάριο, αφού οι άνθρωποι είναι αυτοί που δείχνουν εκτός κλίματος. Να πω κάτι και για τη φιλοσοφία του freak; Είναι τόσο παλιά όσο κι ο Φρανκενστάιν, και για να μη γίνεται παρωχημένη πρέπει να πατάει πάνω σε κάτι καινούργιο. Εδώ αγγίζει τη λογική του ανεκδότου, πόσο μάλλον όταν ακούμε τραγούδι με τίτλο… «όμορφο τέρας»!

Τώρα πηγαίνουμε πίσω στη λογική των X-Men, και έχουμε μια ομάδα από τέσσερα πλάσματα, έτοιμα να τα βάλουν με το κακό. Ξεχάστε όμως τη σύγκρουση καλού-κακού και τα περί διττής υπόστασης των δύο ιδιοτήτων. Η μπόλικη δράση -ευτυχώς, γιατί στα άλλα σημεία το θέαμα είναι αστείο- έχει τον χαρακτήρα τζερτζελέ. Μικρές οι διαφορές από τα παιδικά προγράμματα που παρακολουθούν με αφοσίωση τα παιδιά μας τις πρωινές ώρες του σαββατοκύριακου. Η φαντασία έχει αναλωθεί στη δημιουργία των τόσων, μα τόσων μάπετ, και στη δράση μένει η λογική της «μπουνιάς».

Υπάρχουν μικρές λεπτομέρειες που αποκαλύπτουν βέβαια τον δημιουργό του Λαβύρινθου του Πάνα. Τόσο στα μικρά πλασματάκια-νεραϊδούλες κοντά στην αρχή, όσο και σε ένα πλάσμα που θυμίζει τον Πάνα και προλέγει στοιχεία από πιθανό τρίτο σίκουελ. Γενικά η ταινία θα μπορούσε να παίξει για το Όσκαρ μακιγιάζ, αλλά όχι για αυτό των εφέ, αφού σε αυτό τον τομέα δεν παρουσιάζει τίποτα το πρωτόγνωρο.

Γενικά, ένα πολύ φορτωμένο θέαμα, τόσο σε δράση, όσο και σε κάθε λογής πλασματάκια. Όμως όταν η δράση καταλαγιάζει, φανερώνεται μια απόλυτη αδυναμία έμπνευσης, η οποία έχει εξαντληθεί στην κατασκευή τεράτων. Αυτό κάνει την ταινία αφόρητα ανήλικη και κατάλληλη μονάχα για παιδιά «επιμορφωμένα» σε παρόμοια θεάματα της παιδικής ζώνης κινουμένων σχεδίων. Ακόμα και η Επιστροφή των Τζεντάι ήταν πολύ πιο ώριμη, και απευθύνονταν σε μεγαλύτερη γκάμα ηλικιών. Όλα αυτά χωρίς, από ένστικτο, να απογοητεύομαι για τις δυνατότητες του δημιουργού του Λαβυρίνθου του Πάνα, ενόψει των υπέρ-αναμενόμενων Χόμπιτ…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

21 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *