Ο Γκάι Μπαράν είναι διευθυντής στο ιδιωτικό σχολείο της γυναίκας του, της Μία. Είναι τυραννικός απέναντι στη σύζυγό του και τους μαθητές του, ενώ παράλληλα διατηρεί δεσμό με τη γοητευτική καθηγήτρια Νικόλ. Ωστόσο, η συμπεριφορά του θα οδηγήσει τις δύο γυναίκες να ενώσουν τις δυνάμεις τους, και αποφασισμένες να απαλλαγούν μία για πάντα από την αυταρχική παρουσία του, τον δολοφονούν. Όμως, τα σχέδιά τους δεν εξελίσσονται όπως τα υπολόγιζαν. Το πτώμα του Γκάι εξαφανίζεται, και την ίδια ώρα μια διορατική αστυνομικός ερευνά την υπόθεση και τις υποψιάζεται.
Σκηνοθεσία:
Jeremiah S. Chechik
Κύριοι Ρόλοι:
Sharon Stone … Nicole Horner
Isabelle Adjani … Mia Baran
Chazz Palminteri … Guy Baran
Kathy Bates … ντετέκτιβ Shirley Vogel
Spalding Gray … Simon Veatch
Shirley Knight … Edie Danziger
Allen Garfield … Leo Katzman
Adam Hann-Byrd … Erik Pretzer
Clea Lewis … Lisa Campos
Donal Logue … βιντεοσκόπος
J.J. Abrams … βιντεοσκόπος
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Don Roos
Παραγωγή: James G. Robinson, Marvin Worth
Μουσική: Randy Edelman
Φωτογραφία: Peter James
Μοντάζ: Carol Littleton
Σκηνικά: Leslie Dilley
Κοστούμια: Michael Kaplan, L’Wren Scott
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Diabolique
- Ελληνικός Τίτλος: Οι Διαβολογυναίκες
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Οι Διαβολογυναίκες (1955)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Celle Qui n’Etait Plus των Pierre Boileau, Thomas Narcejac.
- Σενάριο: Οι Διαβολογυναίκες (1955) του Henri-Georges Clouzot.
Παραλειπόμενα
- Όλες οι βασικές αλλαγές που είχε κάνει ο Henri-Georges Clouzot στην κλασική διασκευή του 1955 υπάρχουν κι εδώ (γυναίκες δολοφόνοι αντί ζευγάρι εραστών, και πεδίο δράσης ένα σχολείο που δεν υπήρχε στο βιβλίο), καθιστώντας το φιλμ περισσότερο ριμέικ παρά νέα διασκευή του μυθιστορήματος του 1952.
- Όχι στον ρόλο του Γκάι είχαν πει οι Gabriel Byrne, Jeremy Irons και Jack Nicholson.
- Στην ταινία Οι Φλίνστοουνς υπήρχε μια ηρωίδα με το όνομα Sharon Stone, εν είδει εσωτερικού αστείου. Όταν οι παραγωγοί του ξεκίνησαν να σχεδιάζουν το σίκουελ, προσπάθησαν να κλείσουν για τον ρόλο την ίδια την ηθοποιό. Εκείνη προτίμησε όμως την εν λόγω ταινία, αλλά αργότερα δήλωσε πως το μετάνιωσε.
- Ο παραγωγός James G. Robinson ήρθε σε έντονη ρήξη με τη Sharon Stone, όταν εκείνη αρνήθηκε να εμφανιστεί γυμνή.
- Έκανε εισπράξεις μόνο 17 εκατομμυρίων στις ΗΠΑ, με τις διεθνείς αγορές να σώζουν κάπως την κατάσταση. Συγκέντρωσε έτσι συνολικά 62,4 εκ. δολάρια, έναντι μπάτζετ των 45.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 29/11/2015
Ο σκηνοθέτης Τζερεμάια Τσέτσικ δεν έχει καταφέρει να παρουσιάσει παρά ένα δυο καλές κωμωδίες, αλλά το να καταστρέψει τόσο πολύ το αριστούργημα του Κλουζό του 1955 δεν το περιμέναμε.
Σ’ αυτό το ριμέικ, η ατμόσφαιρα λείπει ή είναι βεβιασμένη, και το σκηνικό είναι ένα ακαθόριστο κράμα με στοιχεία αμερικανικά κι ευρωπαϊκά. Ύστερα, η μεταφορά της ιστορίας στη σημερινή εποχή δεν ταιριάζει με τις σχέσεις εξουσίας του αρσενικού πάνω στις δυο ηρωίδες, και οι σεναριακές αλλαγές στο τέλος, που καταλήγουν σε ένα «φεμινιστικό πάρτι», είναι τελείως αψυχολόγητες. Γενικότερα, το πειραγμένο σενάριο και η σκηνοθεσία δεν βοηθούν να κατανοήσεις την ψυχολογία και τα κίνητρα των ηρώων.
Μέσα σ’ αυτή τη σύγχυση, η Ιζαμπέλ Ατζανί μένει αβοήθητη ερμηνεύοντας μια καθολική σε διαρκή σύγχυση, ενώ η Σάρον Στόουν βολεύεται να το παίζει μάγκας.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
