Ο Ντέμιεν, ο γιος του Σατανά, είναι 15 χρονών και ζει μαζί με το πλούσιο θείο του, Ρίτσαρντ Θορν, και τη θεία του, Αν. Καθώς ο Ντέμιεν ανακαλύπτει τις δυνάμεις και τους προστάτες του, σχεδιάζει να πάρει τον έλεγχο των επιχειρήσεων του θείου του και σε τελική φάση να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο. Το σατανικό σχέδιο βρίσκεται σε εξέλιξη και όποιος επιχειρεί να αποκαλύψει μυστικά σχετικά με το αμαρτωλό παρελθόν ή το δαιμονικό μέλλον του Ντέμιεν έχει τραγική κατάληξη…

Σκηνοθεσία:

Don Taylor

Κύριοι Ρόλοι:

Jonathan Scott-Taylor … Damien Thorn

William Holden … Richard Thorn

Lee Grant … Ann Thorn

Robert Foxworth … Paul Buher

Lew Ayres … Bill Atherton

Sylvia Sidney … θεία Marion

Nicholas Pryor … Δρ Charles Warren

Lance Henriksen … λοχίας Daniel Neff

Elizabeth Shepherd … Joan Hart

Leo McKern … Carl Bugenhagen

Ian Hendry … Michael Morgan

Lucas Donat … Mark Thorn

Allan Arbus … Δρ David Pasarian

Meshach Taylor … Δρ J. Kayne

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Stanley Mann, Mike Hodges

Στόρι: Harvey Bernhard

Παραγωγή: Harvey Bernhard

Μουσική: Jerry Goldsmith

Φωτογραφία: Bill Butler

Μοντάζ: Robert Brown

Σκηνικά: Fred Harpman, Philip M. Jefferies

Κοστούμια: Ray Summers

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Damien: Omen II
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Μικρός Αντίχριστος: Προφητεία Νο 2
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Omen II: Damien
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ο Μικρός Αντίχριστος

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Οι παραγωγοί της πρώτης Προφητείας είδαν την επιτυχία στα ταμεία, και ζήτησαν από τον David Seltzer να γράψει τη συνέχεια. Εκείνος όμως αρνήθηκε, μια και δεν τον ενδιάφερε να ασχοληθεί με οποιδήποτε σίκουελ. Χρόνια μετά, θα δηλώσει ότι εάν το έπραττε, θα συνέχιζε την ιστορία από την επόμενη ημέρα (εδώ πάει 7 χρόνια μετά) και ο μικρούλης Ντάμιεν θα βρίσκονταν να ζει στον Λευκό Οίκο. Με την άρνηση του σεναριογράφου, ο ίδιος ο παραγωγός, ο Harvey Bernhard, έκανε το περίγραμμα ενός στόρι, και κάλεσε τον Stanley Mann να το μετατρέψει σε σενάριο.
  • Στα αρχικά στάδια του σεναρίου, ο νεαρός Ντάμιεν ζούσε μια αισθηματική ιστορία με μια κοπέλα, που όμως διαγράφηκε ολότελα από το τελικό.
  • Όταν αναζητούνταν ο πρωταγωνιστής της πρώτης ταινίας, ο William Holden είχε πει όχι στο να εμφανιστεί σε μια ταινία με θέμα τον σατανά. Βλέποντας όμως την επιτυχία, αυτή τη φορά δεν έφερε καμία αντίσταση.
  • Με ενθουσιασμό αποδέχτηκε τον ρόλο της η Lee Grant, όντας θαυμάστρια της ορίτζιναλ Προφητείας.
  • Ο Ray Berwick, που είχε εργαστεί σε ανάλογο πόστο στα Πουλιά του Alfred Hitchcock, ήταν ο εκπαιδευτής και χειριστής των κορακιών στην ταινία. Σε κάποια όμως σημεία που αφορούσαν επιθέσεις τους, χρησιμοποιήθηκαν και μαριονέτες.
  • Ο Leo McKern γίνεται ο μόνος ηθοποιός που κρατάει τον ρόλο του σε πάνω από μια ταινία του συνόλου του franchise. Παρόλα αυτά, και ο Tommy Duggan εμφανίζεται σε μικρούς ρόλους στο πρώτο -ειδικά- και το τρίτο μέρος, αλλά διαφορετικούς την κάθε φορά.
  • Ο Richard Donner ήταν απασχολημένος με το Σούπερμαν, και δεν ήταν δυνατόν να επιστρέψει στα καθήκοντα του ως σκηνοθέτης. Έτσι, επιστρατεύτηκε ο βρετανός Mike Hodges του επιτυχημένου Συλλάβετε τον Κάρτερ (1971). Αφού όμως εργάστηκε στα γυρίσματα επί 4 εβδομάδες, αποχώρησε. Η επίσημη αιτιολογία για αυτό αφορούσε δημιουργικές διαφορές, αλλά ανεπίσημα λέχθηκε ότι οι παραγωγοί δεν ενέκριναν τον πολύ αργό τρόπο που λειτουργούσε. Το όνομα του όμως παρέμεινε στο σενάριο, μια και έκανε την τελική επεξεργασία του.
  • Ο Bernhard προτίμησε ακολούθως τον Don Taylor, μια και είχε τη φήμη ότι έκανε γρήγορα τη δουλειά του, αλλά και δεν χρησιμοποιούσε ολόκληρο το μπάτζετ. Παρότι όμως γύρισε εκ νέου τις σκηνές του Hodges, μέρος του έτοιμου υλικού από τον Βρετανό παρέμεινε στην ταινία.
  • Ο Lance Henriksen εξέφρασε αγανάκτηση λέγοντας ότι ο Taylor έκοψε στην πορεία το μεγαλύτερο κομμάτι της παρουσίας του.
  • Αντίθετα με την πρώτη ταινία που γυρίστηκε στη Μεγάλη Βρετανία, αυτή δημιουργήθηκε εξολοκλήρου στις ΗΠΑ (κυρίως στο Σικάγο).
  • Οι κριτικές ήταν μέτριες, αλλά δεν θεωρήθηκε κακό σίκουελ, μια και οι μέχρι τότε κριτικές του πρώτου δεν ήταν κι αυτές θετικές (αργότερα ανέβηκαν). Στο συν ήταν και η απόδοση στα ταμεία, με κέρδη 26,5 εκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ έναντι μπάτζετ των 6,8, κάτι που άνοιξε τον δρόμο για την ολοκλήρωση της τριλογίας.

Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *