Ο Τζο Μπρέιβεν είναι ιδιοκτήτης μιας εταιρείας υλοτομίας, ο οποίος ζει ήρεμα με την οικογένειά του στον Καναδά. Όταν μετά από ένα ατυχές περιστατικό όπου ο πατέρας του Τζο θα βρεθεί στο νοσοκομείο, η οικογένεια θα αποφασίσει να κάνει μια ανάπαυλα από τις υποχρεώσεις της και να βρεθούν όλοι μαζί στο απομονωμένο καταφύγιό τους στο βουνό. Εκεί, όμως, θα βρεθούν αντιμέτωποι με επικίνδυνους εμπόρους ναρκωτικών, οι οποίοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την επιχείρηση του Τζο ως βιτρίνα για τη διακίνηση κοκαΐνης. Τα έβαλαν όμως με τον λάθος άνθρωπο… Τίποτα δεν θα σταματήσει τον Τζο από το να προστατεύσει με κάθε τρόπο αυτούς που αγαπά.
Σκηνοθεσία:
Lin Oeding
Κύριοι Ρόλοι:
Jason Momoa … Joe Braven
Garret Dillahunt … Kassen
Zahn McClarnon … Hallett
Stephen Lang … Linden Braven
Jill Wagner … Stephanie Braven
Brendan Fletcher … Weston
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Thomas Pa’a Sibbett
Στόρι: Michael Nilon, Thomas Pa’a Sibbett
Παραγωγή: Molly Hassell, Brian Andrew Mendoza, Jason Momoa, Michael Nilon
Μουσική: Justin Small, Ohad Benchetrit
Φωτογραφία: Brian Andrew Mendoza
Μοντάζ: Rob Bonz
Σκηνικά: RA Arancio-Parrain
Κοστούμια: Christine Kenny
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Braven
- Ελληνικός Τίτλος: Περιοχή Υψηλού Κινδύνου
Παραλειπόμενα
- Πρώτη σκηνοθετική δουλειά στο σινεμά για τον Lin Oeding, βετεράνο στη διεύθυνση κασκαντέρ.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 2/3/2019
Το να διευθύνεις κασκαντέρ δεν είναι ό,τι το πιο αξιόπιστο για να αναλάβεις μια σκηνοθετική καρέκλα. Στην περίπτωση όμως του Λιν Όντινγκ δεν μοιάζει καταστροφικό, μια και μπορεί να επενδύει, όπως ήταν το φυσιολογικό, στη δράση, έχεις κι ένα υποτυπώδες δραματικό στόρι για να μην αφήσει έκθετη ποιοτικά την ταινία του. Έχουμε μπει στη λογική του «Cliffhanger» με τον Σταλόνε, αλλά ευτυχώς το φιλμ επιλέγει να δανειστεί τα βασικότερα του από το πατροπαράδοτο γουέστερν. Έτσι, έχουμε μια πολιορκία που παράγει ένα κλειστοφοβικό αίσθημα (οι ήρωες μας εγκλωβισμένοι, το έξω πεδίο γεμάτο χιόνι), και μαζί μια ικανοποιητική αγωνία, πάντα στα πλαίσια μιας μικρής παραγωγής. Ο Τζέισον Μομόα, τέλος, δεν είναι διόλου κακός, ούτε φυσικά και ο Στίβεν Λανγκ, στον οποίο και θα ποντάραμε με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Βαθμολογία: