Ο Μεγαλοπατούσας, ο πατέρας του Άνταμ, θέλει να χρησιμοποιήσει τη φήμη του για καλό σκοπό. Το να συμβάλει στην προστασία ενός μεγάλου καταφύγιου άγριων ζώων στην Αλάσκα φαντάζει η τέλεια ευκαιρία. Όμως ξαφνικά, ο Μεγαλοπατούσας εξαφανίζεται χωρίς κανένα ίχνος, και τότε ο Άνταμ και οι φίλοι του τα ζώα με τόλμη θα κάνουν τα πάντα για να τον βρουν ξανά και να σώσουν το καταφύγιο.

Σκηνοθεσία:

Jeremy Degruson

Ben Stassen

Κύριοι Ρόλοι:

Jace Norman … Adam Harrison (φωνή)

Christopher L. Parson … Δρ Jim ‘Bigfoot’ Harrison (φωνή)

Grant George … Connor Mandrake (φωνή)

David Lodge … Arlo Woodstock (φωνή)

Lindsey Alena … Shelly Harrison (φωνή)

Sandy Fox … Tina (φωνή)

Joe Ochman … Trapper (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Bob Barlen, Cal Brunker

Στόρι: Ben Stassen

Παραγωγή: Ben Stassen, Caroline Van Iseghem, Matthieu Zeller

Μουσική: Puggy

Σκηνικά: Jeremy Degruson

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Bigfoot Family
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Οικογένεια του Μεγαλοπατούσα

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
  • Η δημόσια υπηρεσία ενέργειας της καναδικής Αλμπέρτα κατηγόρησε ανοιχτά την ταινία και το Netflix (αμερικανός διανομέας του φιλμ) για παραποίηση της αλήθειας και “πλύση εγκεφάλου” στα παιδιά πάνω στα θέματα ενέργειας. Η αλήθεια είναι όμως ότι από την ίδρυση της η συγκεκριμένη υπηρεσία έχει κατακριθεί ότι παραποιεί τα οικολογικά ζητήματα για χάρη των επιχειρησιακών συμφερόντων. Αυτή της η ενέργεια κρίθηκε ως η πλέον δυναμική που έπραξε ποτέ, και την έφερε στα φώτα της δημοσιότητας.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Χρήστος Γρηγοριάδης (Μεγαλοπόδαρος), Άρης Κυπριανού (Σέλι/ρακούν), Ανδρέας Κουτσόφτας (Νιφάδα/Σέιμους), Μάρκος Δρουσιώτης (λύκος/οδηγός), Σκεύος Πολυκάρπου (Γουίλμπορ), Γιάννης Καραούλης (Τράπερ/χειριστής ντρον), Γιώργος Ευαγόρου (Άρλο/Στιβ), Έφη Χαραλάμπους (Έμα/Γουίτσα), Μαρία Κάνθερ (Τίνα/Παμ), Κωνσταντίνος Γαβριήλ (Κόνορ/Μαντρέκι), Ζωή Κυπριανού (Ντόρις), Λουΐζα Μιχαηλίδου (Μπέκι/Ντάμπορ), Θανάσης Δρακόπουλος (Τζόουνς/τάρανδος), Πέτρος Κονόμου (Σι Γουάι Γουίλερ/τηλεπαρουσιαστής). Σκηνοθετική επιμέλεια: Nάντια Χαραλάμπους. Μετάφραση: Άρης Κυπριανού.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Puggy και Sylvie Hoarau συνεργάστηκαν για το τραγούδι της ταινίας, το Out in the Open.

Κριτικός: Πάρις Μνηματίδης

Έκδοση Κειμένου: 12/7/2022

Στα ίδια περίπου ποιοτικά επίπεδα με το φιλμ που προηγήθηκε κυμαίνεται το συγκεκριμένο σίκουελ, το οποίο, παρά τα ευπρόσδεκτα οικολογικά μηνύματα, προσφέρει αρκετά φτωχή σε αξία οικογενειακή διασκέδαση.

Το ψηφιακό σχέδιο έχει βελτιωθεί αυτήν τη φορά, και πάλι όμως βρίσκεται αρκετά χαμηλότερα σε σύγκριση με τις διεθνείς ναυαρχίδες του animation. Οι βασικές παθογένειες όμως δεν έχουν τις ρίζες τους σε τεχνικούς παράγοντες. Το κύριο πρόβλημα έγκειται στο γεγονός πως πρόκειται για ένα προϊόν κατασκευασμένο με τρόπο τέτοιο που υποτιμά τη νοημοσύνη των παιδιών και παράλληλα δεν φροντίζει να υπάρξει κάποιου είδους ανταμοιβή και για τον γονέα. Επικρατεί μια αφέλεια, όχι όμως αυτή ενός γοητευτικού παραμυθιού.

Αρκετά προβληματικό είναι και το χιούμορ, το οποίο περιλαμβάνει μπόλικο ανέμπνευστο σλάπστικ, αλλά και πολλά άκρως κακόγουστα αστεία που περιστρέφονται γύρω από κακοποίηση ζώων, κάτι που πάει κι εντελώς κόντρα στην ουσία των νοημάτων που υποτίθεται ότι προσπαθούν να περάσουν στο κοινό οι συντελεστές του φιλμ. Επιπλέον, είναι στενόχωρο να διαπιστώνει κανείς για νιοστή φορά κατά τη διάρκεια της θέασης το πόσο ισοπεδωτικά εξακολουθούν να επιβάλλονται τα μοτίβα και τα κλισέ της Disney ακόμη και στο κινούμενο σχέδιο εκτός Χόλιγουντ, όπως συμβαίνει κι εδώ, με αποτέλεσμα να προκύπτουν δουλειές που ουσιαστικά δεν έχουν δική τους ταυτότητα, απλά μιμούνται άτσαλα καθιερωμένες συνταγές.

Από εκεί και πέρα, εκτός από τα διδάγματα σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και την απληστία των μεγάλων εταιρειών, υπάρχουν και άλλα περισσότερο ηθικοπλαστικού χαρακτήρα λόγω της παιδικής φύσης της ταινίας, του τύπου «πίστεψε στον εαυτό σου» ή «οικογένεια ενωμένη ποτέ νικημένη». Εντοπίζονται όμως και απερισκεψίες σ’ αυτό τον τομέα, με μερικά στοιχεία που μεταδίδουν αντιφάσεις που σίγουρα θα μπερδέψουν το αξιακό σύστημα του ανήλικου θεατή. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, η απόφαση του πρωταγωνιστή ν’ αφήσει πίσω τη σύζυγο και το παιδί του για να επιτελέσει έναν ευγενή σκοπό, χωρίς να θίγεται καν η πολυπλοκότητα του διλήμματος.

Συνολικά, οι αρετές είναι ελάχιστες για να μπορεί να πει κανείς ότι τουλάχιστον αποζημιώνεται στα βασικά, ειδικά στα πλαίσια της εξόδου για όλη τη φαμίλια. Υπάρχει μια γρήγορη εναλλαγή σκηνικών και δράσης έτσι ώστε να κυλάει σχετικά γρήγορα ο χρόνος, αλλά μετά το πέρας της προβολής αποκομίζεται η αίσθηση του «ευτυχώς τελειώσαμε» αντί του «ωραία περάσαμε», που ήταν και το ζητούμενο. Κάπως έτσι, η «Οικογένεια του Μεγαλοπατούσα» σπαταλάει την ευκαιρία να επανορθώσει για τα πολλά σφάλματα του πρώτου μέρους, πέφτοντας στις ίδιες ακριβώς παγίδες. Βλέπεται ευχάριστα μονάχα με την προϋπόθεση να είναι σημαντικά κατεβασμένος ο πήχης των προσδοκιών.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

16 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *