Ένας απελπισμένος ασφαλιστής καταστρώνει ένα παράτολμο σχέδιο για έναν ψεύτικο θάνατο και μια μεγάλη αποζημίωση, αλλά τα πράγματα ξεφεύγουν, οδηγώντας σε απρόσμενο χάος.
Σκηνοθεσία:
John Cassavetes
Andrew Bergman [απολύθηκε]
Κύριοι Ρόλοι:
Peter Falk … Steve Rickey
Alan Arkin … Leonard Hoffman
Beverly D’Angelo … Blanche Rickey
Charles Durning … Κος O’Mara
Robert Stack … Κος Winslow
Paul Dooley … Noozel
Valerie Curtin … Arlene Hoffman
Richard Libertini … Δρ Lopez
John Finnegan … ντετέκτιβ Murphy
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Andrew Bergman
Παραγωγή: Mike Lobell
Μουσική: Bill Conti
Φωτογραφία: Bill Butler
Μοντάζ: Donn Cambern, Ralph E. Winters
Σκηνικά: Gene Callahan, Peter Landsdown Smith
Κοστούμια: Joe I. Tompkins
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Big Trouble
- Ελληνικός Τίτλος: Χίλιες και Μία Κομπίνες
- Εναλλακτικός Τίτλος: 1000 + Μία Κομπίνες [VHS]
Παραλειπόμενα
- Η πλοκή είναι τόσο πανομοιότυπη με του κλασικού νουάρ Με Διπλή Ταυτότητα (1944), που η Columbia Pictures ζήτησε τα δικαιώματα από τη Universal Pictures για τη χρήση της. Η Universal, με τη σειρά της, αποδέχτηκε, αρκεί να τους παραχωρούσαν έναν συγκεκριμένο σενάριο που είχαν στα συρτάρια. Το σενάριο εκείνο ήταν το Επιστροφή στο Μέλλον…
- Ο Andrew Bergman έγραψε το σενάριο για να το σκηνοθετήσει ο ίδιος (ως φόρο τιμής και παρωδία του φιλμ του Billy Wilder), και πράγματι έφτασε να γυρίσει ένα μεγάλο μέρος του φιλμ. Προσλήφθηκε όμως ο John Cassavetes μετά από πρόταση του Peter Falk, ακόμα κι αν ο ελληνο-αμερικανός δημιουργός δεν το συμπάθησε με το πέρας των γυρισμάτων, μια και το στούντιο τού επέβαλε δικό του μοντάζ. Γι’ αυτό και το αποκάλεσε “μεγάλο μπελά”, κι από εκεί προήλθε ο τελικός τίτλος. Ακόμα μεγαλύτερη αντιπάθεια προς την ταινία έτρεφε ο Bergman, που δήλωσε πως δεν είχε προλάβει να ολοκληρώσει το φινάλε, και ζήτησε το όνομα του στους τίτλους του σεναρίου να γραφτεί ως Warren Bogle (μια κωμική παραπομπή στα ονόματα των Warren Beatty και W.C. Fields/Charles Bogle). Παρότι όμως κανείς από τους δύο δημιουργούς του δεν συμβιβάστηκε με την ταινία (την ίδια “άποψη” είχαν και τα ταμεία), οι κριτικοί είχαν αρκετά καλά λόγια να πουν, κάτι που δεν αναθεωρήθηκε ως τις μέρες μας.
- Η Elaine May υποστήριζε ότι συμμετείχε στη συγγραφή του σεναρίου, κάτι που η Columbia Pictures διέψευσε.
- Εδώ ολοκληρώθηκε η ένδοξη καριέρα του John Cassavetes. Κι ενώ συνδέθηκε με το ανεξάρτητο σινεμά και τη σύζυγο του, Gena Rowlands, στο καστ, τίποτα από τα δύο αυτά δεν ίσχυε εδώ.