Η Νόρι Τζιν είναι μια νέα και ταλαντούχα μουσικός που βλέπει την καριέρα της να απογειώνεται απότομα. Αυτό όμως της προκαλεί τέτοια πίεση, που είναι έτοιμη να καταρρεύσει, μέχρι που γνωρίζει τον Καζ Νίκολ, έναν νεαρό και φιλόδοξο αστυνομικό που προσλαμβάνεται να την προσέχει. Οι δυο τους ερωτεύονται σφόδρα, αντίθετα με τους γύρω που τους λένε πως αυτό θα πάει πίσω τις φιλοδοξίες τους. Μπορεί όμως το κουράγιο που της δίνει η αγάπη του Καζ να βοηθήσει τη Νόρι, ώστε να βρει τη δική της φωνή και να γίνει η καλλιτέχνιδα που πάντα ήθελε να είναι;
Σκηνοθεσία:
Gina Prince-Bythewood
Κύριοι Ρόλοι:
Gugu Mbatha-Raw … Noni Jean
Nate Parker … Kaz Nicol
Minnie Driver … Macy Jean
Danny Glover … αστυνόμος David Nicol
Colson Baker … Kid Culprit
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Gina Prince-Bythewood
Παραγωγή: Stephanie Allain, Reggie Rock Bythewood, Ryan Kavanaugh, Amar’e Stoudemire, Sharon Tomlinson
Μουσική: Mark Isham, Jon Mills
Φωτογραφία: Tami Reiker
Μοντάζ: Terilyn A. Shropshire
Σκηνικά: Cecilia Montiel
Κοστούμια: Sandra Hernandez
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Beyond the Lights
Ελληνικός Τίτλος: Πότε Πέφτει Ένα Αστέρι
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ τραγουδιού (Grateful).
Παραλειπόμενα
- Ενώ αρχικά προορίζονταν να ονομαστεί «Blackbird», έτυχε μέσα στην ίδια χρονιά να έχουν βγει αρκετές ταινίες με τον ίδιο τίτλο. Έτσι, τον άλλαξαν.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Rita Ora ερμηνεύει το πετυχημένο Grateful, γραμμένο από την Diane Warren.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 12/3/2017
Η ταινία της Τζίνα Πρινς-Μπάιθγουντ δεν ανήκει κανονικά σε ένα είδος που θα μπορούσες να το προτείνεις σε όλους. Είναι ακόμα μία ταινία που βλέπει μέσα από το πρίσμα του αμερικανικού ονείρου τη μουσική βιομηχανία, και απευθύνεται πρωτίστως σε νεαρές κυρίες (και λάτρεις συγκεκριμένα του Σωματοφύλακα με τους Χιούστον-Κόστνερ…) κι έπειτα σε οποιονδήποτε άλλον. Αλλά η ταινία έχει ψυχή. Τόσο στις φορτικές ερμηνείες, όσο και στη δημιουργία ενός αρκετά βαριού κλίματος, που ναι μεν δεν έχουν να διδάξουν κάτι το γενικά χρήσιμο, αλλά χαρίζουν μια απαλή νότα σοβαρότητας. Το σενάριο κάνει χρήση πολλών κλισέ στη δομή του, αλλά έχει και μια δόση δύναμης στα επιμέρους. Μέσα σε αυτά, η Γκουγκού Μπάτα-Ρόου εντυπωσιάζει οπτικά κι ερμηνευτικά, ενώ ο Νέιτ Πάρκερ βγάζει μια ουσία στην ερμηνεία του. Δεν θα σας αφήσει πολλά με το φινάλε, αλλά για τα κυβικά της που ήταν εκ του προοιμίου λειψά, θα σας αφήσει μια θετική απόχρωση.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
