
Ψάχνοντας τον Osama
- Army of One
- 2016
- ΗΠΑ 🇺🇸
- Αγγλικά, Ουρντού, Ισπανικά
- Κωμωδία, Περιπέτεια, Σάτιρα
- 7 Απριλίου 2017
Ο Γκάρι Φόλκνερ είναι ένας πρώην απατεώνας, άνεργος τεχνίτης, αλλά και μοντέρνος Δον Κιχώτης, που εκλαμβάνει μια οπτασία με τον Θεό που του λέει ότι πρέπει να συλλάβει τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Οπλισμένος μονάχα ένα σπαθί που αγόρασε από το ίντερνετ, ο Γκάρι ταξιδεύει στο Πακιστάν για να ολοκληρώσει τη θεία αποστολή του. Κατά τη διάρκεια της, θα έρθει σε επαφή με παλιόφιλους στο Κολοράντο, τους νέους φίλους που κάνει στην ασιατική χώρα, τους εχθρούς που κάνει στη ΣΙΑ, αλλά ακόμα και με τον Θεό και τον Ομπάμα αυτοπροσώπως.
Σκηνοθεσία:
Larry Charles
Κύριοι Ρόλοι:
Nicolas Cage … Gary Faulkner
Russell Brand … ο Θεός
Wendi McLendon-Covey … Marci Mitchell
Rainn Wilson … πράκτορας Simons
Paul Scheer … Pickles
Adrian Martinez … μυστηριώδης άντρας
Matthew Modine … Δρ Ross
Will Sasso … Roy
Denis O’Hare … πράκτορας Doss
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Rajiv Joseph, Scott Rothman
Παραγωγή: Emile Gladstone, Julie Goldstein, Jeremy Steckler, James D. Stern
Μουσική: David Newman
Φωτογραφία: Anthony Hardwick
Μοντάζ: Christian Kinnard
Σκηνικά: Sebastian Soukup
Κοστούμια: Mary E. McLeod
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Army of One
Ελληνικός Τίτλος: Ψάχνοντας τον Osama
Παραλειπόμενα
- Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο ίντερνετ και σε μικρή διανομή αιθουσών, κι έπειτα πήγε μέσα σε δέκα ημέρες στο DVD.
- Σύμφωνα με τον Nicolas Cage, ο σκηνοθέτης δεν είχε τον τελευταίο λόγο στο μοντάζ, και πίστευε ότι αν τον είχε, η ταινία θα ήταν καλύτερη.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/6/2017
Σίγουρα οι προθέσεις του Λάρι Τσαρλς (γνωστού για τις συνεργασίες του με τον Σάσα Μπάρον Κοέν) ήταν οι καλύτερες, αφού με ένα παλιομοδίτικο στιλ αλά δεκαετία 1970 προσπαθεί να παράγει μια τρελή σάτιρα. Και πράγματι, το σενάριο παρέχει κάποιες ατόφιες στιγμές γέλιου, μαζί με έναν Νίκολας Κέιτζ που επιτέλους βρίσκει την ευκαιρία να χαλαρώσει. Το θέμα όμως είναι ότι έχουμε μια κακή μίξη τόλμης… και ατολμίας. Τόλμη ως προς το να σατιρίσει ό,τι βρει μπροστά του (σε αρκετά βέβαια σημεία το πράττει άκομψα και άστοχα), ατολμία στο να κρατήσει το ύφος του ως το τέλος, με αρκετά στοιχεία συμβατικού σινεμά που κουράζουν. Και δυστυχώς, δεν είναι όλα τα γκαγκ πετυχημένα, ούτε είναι τόσο διαβασμένη η σάτιρα, ώστε τουλάχιστον να πατήσουμε μονάχα στο χιουμοριστικό κομμάτι. Κακό δεν θα το πεις, αλλά δείχνει ελάχιστη προεργασία, και δεν είναι σταθερά αστείο.
Βαθμολογία: