Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από την ισχυρή και βαθιά φιλία που δένει δύο γυναίκες από την εφηβεία ως την ώριμη ηλικία, ακόμη και στις πιο παράδοξες καταστάσεις: ακόμη κι όταν ερωτεύεται η καθεμία τον γιο της άλλης και συνάπτουν σχέσεις μαζί τους, που κρατάνε πάνω από είκοσι χρόνια, ενώ οι γάμοι τους σταδιακά καταρρέουν.

Σκηνοθεσία:

Anne Fontaine

Κύριοι Ρόλοι:

Naomi Watts … Lil

Robin Wright … Roz

Xavier Samuel … Ian

James Frecheville … Tom

Ben Mendelsohn … Harold

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Anne Fontaine, Christopher Hampton

Παραγωγή: Philippe Carcassonne, Michel Feller, Barbara Gibbs, Andrew Mason

Μουσική: Christopher Gordon

Φωτογραφία: Christophe Beaucarne

Μοντάζ: Luc Barnier, Ceinwen Berry

Σκηνικά: Annie Beauchamp

Κοστούμια: Joanna Mae Park

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Adoration
  • Ελληνικός Τίτλος: Ιδιαίτερες Αδυναμίες
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Adore
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Perfect Mothers
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Two Mothers

Σεναριακή Πηγή

  • Διήγημα: The Grandmothers της Doris Lessing.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για πρώτο γυναικείο ρόλο (Naomi Watts), σκηνικά και κοστούμια στα εθνικά βραβεία της Αυστραλίας.

Παραλειπόμενα

  • Το διήγημα της κατόχου Νόμπελ Doris Lessing (που συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή The Grandmothers: Four Short Novels του 2003) λέγεται ότι βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
  • Πρώτη ταινία της Naomi Watts στα πάτρια εδάφη της, την Αυστραλία, από το 2003.
  • Η Anne Fontaine σκηνοθετεί πρώτη φορά αγγλόφωνη ταινία.
  • Παρότι είχε μπάτζετ 16 εκατομμύρια δολάρια, οι εισπράξεις περιορίστηκαν στα 1,5.

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 28/5/2013

Δεν έχω διαβάσει το μικρό διήγημα της νομπελίστριας το 2007 βρετανίδας Ντόρις Λέσινγκ, αλλά υποθέτω ότι ως μικρή ιστορία δεν περιέχει όλη εκείνη την ανάπτυξη που θα χρειαζόταν ένα σενάριο, για να αντληθεί υλικό. Αλλά ο Κρίστοφερ Χάμπτον (Επικίνδυνες Σχέσεις, Εξιλέωση, Μια Επικίνδυνη Μέθοδος) αντί να αναλύσει, εδώ γίνεται προβληματικά συνοπτικός, ως εάν περίμενε από τη γαλλίδα σκηνοθέτιδα Αν Φοντέν (Coco Avant Chanel) να βγάλει το φίδι από την τρύπα με σκηνοθετική δεξιοτεχνία. Αλλά η Φοντέν δεν είναι Ανγκ Λι (το Μυστικό του Brokeback Mountain είναι μικρό διήγημα της Άνι Πρου) και χωρίς δυνατούς διαλόγους δεν κατάφερε παρά να αφηγηθεί αξιοπρεπώς μεν, αλλά πολύ φτωχικά την ιστορία της, έτσι που συχνά να μοιάζει με φωτορομάντζο. Τόσο που οι καλές ερμηνείες, της Ρόμπιν Ράιτ και δευτερευόντως της Ναόμι Γουότς, να πέφτουν στο κενό –για τους δυο νεαρούς άντρες δεν το συζητάμε, καθαρά διακοσμητικοί. Αν το είχαν μετατρέψει σε δραμεντί αντί για δράμα, θα λειτουργούσε πιο εύκολα.

Το περίεργο είναι ότι τα τελευταία τέσσερα πλάνα είναι εξαιρετικά, τόσο σωστά που ανεβάζουν το δράμα πολλά βήματα πιο πάνω από το όλο φιλμ.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *