Αρχικά, τα πάντα στη ζωή του Γουέσλι Γκίμπσον ήταν μονότονα και ο ίδιος… η προσωποποίηση της αποτυχίας. Όμως, όταν γνωρίζεται με τη σέξι και δυναμική Φοξ, ανακαλύπτει την αληθινή του ταυτότητα, και έπειτα από εντατική εκπαίδευση, γίνεται μέλος μιας περίεργης, μυστικής αδελφότητας δολοφόνων με αρχηγό το Σλόαν. Γρήγορα, όμως, αποδεικνύεται πως τα μέλη της αδελφότητας αυτής δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνονται. Έτσι, έχοντας αποκτήσει όλη την εξουσία που πάντοτε επιθυμούσε, ο Γουέσλι θα πρέπει να μάθει πως το να ελέγχεις τη ζωή σου, είναι τελικά πολύ πιο δύσκολο από το να σκορπάς τον θάνατο.

Σκηνοθεσία:

Timur Bekmambetov

Κύριοι Ρόλοι:

James McAvoy … Wesley Gibson

Angelina Jolie … Fox

Morgan Freeman … Sloan

Thomas Kretschmann … Cross

Common … Earl Spellman

Konstantin Khabenskiy … ‘Exterminator’

Marc Warren … ‘Repairman’

Terence Stamp … Pekwarsky

David O’Hara … Mr. X

Chris Pratt … Barry

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael Brandt, Derek Haas, Chris Morgan

Στόρι: Michael Brandt, Derek Haas

Παραγωγή: Jim Lemley, Jason Netter, Marc Platt, Iain Smith

Μουσική: Danny Elfman

Φωτογραφία: Mitchell Amundsen

Μοντάζ: David Brenner

Σκηνικά: John Myhre

Κοστούμια: Varvara Avdyushko

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Wanted
  • Ελληνικός Τίτλος: Wanted

Σεναριακή Πηγή

  • Σειρά κόμικς: Wanted των Mark Millar, J.G. Jones.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ ήχου και ηχητικών εφέ.

Παραλειπόμενα

  • Το 2004 ήταν που η Universal Pictures πήρε τα δικαιώματα της μίνι σειράς κόμικ με τον ίδιο τίτλο. Το κόμικ θεωρείται από τα πλέον χαρακτηριστικά για supervillain, ενώ εμπεριέχει πολλή βία.
  • Πρώτη αγγλόφωνη ταινία για τον Timur Bekmambetov. Αρχικά η Universal ήταν διστακτική με την επιλογή του, αλλά ήταν ο παραγωγός Marc Platt που τους έπεισε.
  • Το αρχικό σενάριο δεν άφησε πολλούς ευχαριστημένους, και παρά τη νέα του επιμέλεια, ήταν ο Bekmambetov που ανέλαβε ρόλο “ελεύθερων κινήσεων”, τονίζοντας στην παραγωγή ότι ήταν δημιουργός και όχι κάποιος που απλά θα ακολουθούσε υποδείξεις.
  • Για τον ρόλο της Φοξ, υποψήφιες ήταν οι: Halle Berry, Jessica Biel, Jada Pinkett Smith και Beyonce.
  • Ο James McAvoy είχε αρχικά απορριφθεί, μια και το στούντιο αναζητούσε κάποιον πιο συμβατό με τη χολιγουντιανή εικόνα ενός πρωταγωνιστή. Αργότερα όμως τον κάλεσαν, ως τον καταλληλότερο από αυτούς που είχαν δοκιμαστεί. Κατά τα γυρίσματα, ο σκωτσέζος ηθοποιός επέδειξε φιλότιμο, και υπέστη αρκετούς τραυματισμούς κάνοντας μόνος του επικίνδυνες σκηνές.
  • Οχτώ ήταν οι εταιρείες ειδικών εφέ που συνεργάστηκαν, με ένα σύνολο 800ων σκηνών με οπτικά εφέ να συνυπάρχουν στην ταινία.
  • Με 75 εκατομμύρια δολάρια κόστος, το φιλμ έβγαλε 341,4.
  • Πριν καν βγει η ταινία στις αίθουσες, είχαν ξεκινήσει συζητήσεις για κάποιο σίκουελ. Άμεσα επιστρατεύτηκε ο Evan Spiliotopoulos για το σενάριο, ενώ ο Bekmambetov δήλωνε πως όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσουν τα γυρίσματα, και με ένα μπάτζετ 150 εκατομμυρίων δολαρίων. Τίποτα από αυτά εντέλει δεν προχώρησε, με τον καζάκο σκηνοθέτη να προτιμά το Aβραάμ Λίνκολν: Κυνηγός Βρικολάκων.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Danny Elfman συνέθεσε και ερμηνεύει κι ένα χέβι-μέταλ τραγούδι για το φιλμ, το The Little Things, που διασκευάστηκε και στα ρωσικά.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 29/7/2008

Ο Timur Bekmambetov θεωρείται ένα μεγάλο ταλέντο στον χώρο της γρήγορης δράσης. Έχει σκηνοθετήσει τις δύο πιο εμπορικές ρωσικές ταινίες όλων των εποχών, τους Φύλακες της Νύχτας/Μέρας. Όμως, προσωπικά θεωρώ πως δεν χρειάζονταν να δω την πρώτη του αμερικανική προσπάθεια, για να πω πως αυτός ο άνθρωπος θα παραμείνει απλά ένα ταλέντο…

Ο ρώσος σκηνοθέτης είναι φανερό πως εμπρός των αμερικανών παραγωγών έκανε αρκετές υποχωρήσεις, κυρίως σεναριακά. Άφησε το χαοτικό του ύφος και επικέντρωσε τη δεξιοτεχνία του μονάχα στις σκηνές δράσης. Δηλαδή, έχουμε ένα απόλυτα στρωτό σενάριο, προς συζήτηση, και τρείς μετρημένες υπερ-σκηνές, δώρο για το συγκεκριμένο κοινό που θα μπορούσε να επιλέξει μια τέτοια ταινία. Αν δεν το έχετε καταλάβει ήδη, υπάρχει μεγάλη περίπτωση να βαρεθείτε, αφού για πολύ μεγάλο διάστημα συμβαίνουν τετμημένα πράγματα, μακριά από αδρεναλινικές εντάσεις και ουσιώδεις καταστάσεις. Δίνει μάλιστα την ισχυρά εντύπωση πως πρόκειται για ένα πρώτο μέρος επερχόμενης σειράς, και για αυτό χρειάζεται τις απαραίτητες, συνήθως κουραστικές, συστάσεις για να γίνει οικείο.

Όταν όμως μιλάμε για υπερ-σκηνές, το εννοούμε. Ειδικά η πρώτη και το φινάλε αξίζουν μία προσηλωμένη ματιά. Ας περάσουμε όμως στο ιδεολογικό του όλου θέματος, που μιλάει για μια ομάδα δολοφόνων που αναλαμβάνει στόχους, βγαλμένους από κωδικοποιημένα σχήματα υφαντών! Δεν είναι τόσο το απίθανο του πράγματος, αφού ανακατεύεται κι ένα είδος αγαθού πεπρωμένου σε όλο αυτό, αλλά αναδεικνύεται μια νομιμοποίηση της ακραίας τρομοκρατίας. Δεν ξέρω κατά πόσο κάνει καλό ένας τρομοκράτης, όταν δολοφονεί ακόμα κι ένα μεγάλο αφεντικό, ή απλά προκαλεί αρνητικό δέος σε όσους έχουν την όρεξη να επαναστατήσουν με πιο αγνούς τρόπους.

Γενικά, παρότι υπάρχει ένα τεράστιο κενό διάστημα που θα δοκιμάσει τις αντοχές σας, η ταινία παρέχει τρεις ισχυρές σκηνές που ξεδιπλώνουν το επιμέρους ταλέντο του σκηνοθέτη και ικανοποιούν πλήρως τους διψασμένους για δράση θεατές. Το σενάριο όμως, πάλι, δεν είναι απλά συζητήσιμο ιδεολογικά, αλλά και υπερβολικά απλοϊκό, παρά την έξυπνη ανατροπή του τέλους. Επίσης, θέλω να επισημάνω πως έχει γίνει εκνευριστικό το μοτίβο της εκπαίδευσης του αρχάριου, που πρέπει ήδη να το έχουμε δει σε υπερβολικά πολλές παρόμοιες ταινίες. Παρόλα αυτά, οι φίλοι της Jolie και της αδρεναλίνης δεν θα φύγουν τελείως μουδιασμένοι, και ξεπερνάει, έστω για λίγο, τον χαρακτηρισμό του μετρίου. Κάντε μου όμως τη χάρη και μη «διαβάσετε» τη μηχανή του καφέ σας και σας πει να «φάτε» κανέναν γείτονα…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *