Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Ευρώπη με στόχο να ξεπεράσει μια ερωτική απογοήτευση, ο Φρανκ βρίσκεται ξαφνικά να φλερτάρει με την Ελίζ, μια εντυπωσιακή γυναίκα που εσκεμμένα μπαίνει στον δρόμο του. Με φόντο τις μαγευτικές τοποθεσίες της Βενετίας και του Παρισιού, το ειδύλλιο του Φρανκ και της Ελίζ παίρνει σύντομα διαφορετική τροπή, καθώς και οι δυο βρίσκονται άθελα τους αντιμέτωποι με ένα κυνηγητό ζωής και θανάτου.

Σκηνοθεσία:

Florian Henckel von Donnersmarck

Κύριοι Ρόλοι:

Johnny Depp … Frank Tupelo/Alexander Pearce

Angelina Jolie … Elise Clifton-Ward

Paul Bettany … επιθεωρητής John Acheson

Timothy Dalton … επικεφαλής επιθεωρητής Jones

Steven Berkoff … Reginald Shaw

Rufus Sewell … Lawrence Mason

Christian De Sica … συνταγματάρχης Lombardi

Alessio Boni … αστυνόμος Cerato

Raoul Bova … κόμης Filippo Gaggia

Renato Scarpa … Arturo

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Florian Henckel von Donnersmarck, Christopher McQuarrie, Julian Fellowes

Παραγωγή: Gary Barber, Roger Birnbaum, Jonathan Glickman, Tim Headington, Graham King, Adam Rosenberg

Μουσική: James Newton Howard

Φωτογραφία: John Seale

Μοντάζ: Joe Hutshing, Patricia Rommel

Σκηνικά: Jon Hutman

Κοστούμια: Colleen Atwood

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Tourist
  • Ελληνικός Τίτλος: The Tourist
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ο Τουρίστας [τηλεόραση]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), πρώτου αντρικού ρόλου (Johnny Depp) και πρώτου γυναικείου ρόλου (Angelina Jolie) στην ίδια κατηγορία.

Παραλειπόμενα

  • Πρώτη επιλογή για τον κύριο ρόλο ήταν ο Tom Cruise, αλλά αντικαταστάθηκε από τον Sam Worthington. Τελικά κι εκείνος δήλωσε δημιουργικές διαφορές και τη θέση τελικά πήρε ο Johnny Depp.
  • Αντί της Jolie, η πρώτη επιλογή ήταν η Charlize Theron.
  • Για την καρέκλα του σκηνοθέτη υπήρξε «παρέλαση» υποψηφίων. Αρχικά ήταν ο Lasse Hallstrom, αλλά δεν τα έβρισκε με το πρόγραμμα του. Μετά ήρθε ο Bharat Nalluri, αλλά αντιμετώπισε δυσκολίες. Όταν εμφανίστηκε η Jolie στο καστ, ήρθε ο Henckel von Donnersmarck αλλά έφυγε λόγω δημιουργικών διαφορών, μαζί με τον Worthington. Εντέλει, μετά από πολλά ονόματα που ακούστηκαν (μαζί και του Alfonso Cuaron), ο Henckel von Donnersmarck επέστρεψε.
  • Αγγλόφωνο ντεμπούτο για τον Florian Henckel von Donnersmarck (που έρχονταν με τις δάφνες του Οι Ζωές των Άλλων), ο οποίος χρειάστηκε έπειτα 8 χρόνια για να ξανακάνει ταινία, ενώ κι αυτή ήταν πίσω στην πατρίδα του τη Γερμανία.
  • Χρειάστηκε να επιστρατευτεί τεχνικό τρικ ώστε να φαίνονται ότι οι βάρκες στα στενά της Βενετίας πλέουν με ταχύτητα. Κι αυτό επειδή υπάρχει αυστηρότατο όριο για σοβαρότερο λόγο κι από την αποφυγή ατυχημάτων, με έναν τοπικό αστυνομικό να συνοδεύει συνεχώς τα γυρίσματα ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή παράβαση.
  • Τα ονόματα των ρώσων κακοποιών προέρχονται από ήρωες των Δαιμόνων του Fyodor Dostoyevsky.
  • Με τις υποψηφιότητες που είχε για Χρυσή Σφαίρα η ταινία, ενέσκηψε το ζήτημα αν ήταν ορθό που κατηγοριοποιήθηκε ως κωμωδία. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης τόνισε ότι είναι απλά ένα ταξιδιωτικό ρομάντζο με στοιχεία θρίλερ, αλλά αν έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα σε κωμωδία και δράμα, θα έλεγε ότι είναι κωμωδία.
  • Οι αρνητικές κριτικές δεν εμπόδισαν το φιλμ από το να αποδειχτεί κερδοφόρο. Με κόστος 100 εκατομμύρια δολάρια, τα κέρδη έφτασαν στα 278,3.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 9/1/2011

Παίρνουμε μια μπετονιέρα, αφού ένα μίξερ θα ήταν μικρό. Βάζουμε μέσα Τζέιμς Μποντ, αστυνομικές κομεντί τύπου Ραντεβού στο Παρίσι, έγχρωμο Hitchcock και νουάρ. Ανακατεύουμε και… «βουαλά» το The Tourist. Έχουμε όμως πρώτα ξεχάσει να εμφυσήσουμε ζωή σε αυτό το κράμα, και το αποτέλεσμα είναι μια σκέτη απογοήτευση. Έχουμε κάτι το λουσάτο, αλλά ποτέ στιλάτο. Μάλιστα, αν δεν ήταν ο James Newton Howard σε τέτοια τρελά κέφια, θα μιλούσαμε ακόμα και για μηδενισμό. Το πολυποίκιλο μουσικό του θέμα, που δεν μας αφήνει στιγμή, παράγει συναίσθημα, κωμωδία, δράση, πράγματα που ξεχνάει ο σκηνοθέτης και το σενάριο. Αυτό είναι και η πιο ορθή παραπομπή σε όλα όσα βάλαμε στην μπετονιέρα…

Η Jolie είναι χάρμα οφθαλμών και δεν έχουμε κάτι να της επισυνάψουμε, αφού ως κλασική femme-fatale δεν έχριζε καμίας ανάλυσης χαρακτήρα. Αντίθετα, όμως, το κλασικό «κορόιδο» των νουάρ κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά. Σε αυτό δεν φταίει μονάχα η υπεραπλουστευμένη παρουσία του ήρωα, αλλά και η κάκιστη ερμηνεία του Johnny Depp. Όταν αυτός ο άνθρωπος δεν ανακατεύεται με παραδοξότητες, είναι άλλος ηθοποιός. Αυτά έχουν κι ως αποτέλεσμα το ζευγάρι των πρωταγωνιστών να μένει στην ίδια τάξη λόγω του μαθήματος της χημείας! Μην περιμένετε κάποια καλή ή μπόλικη δράση που θα περιέσωζε το έργο, αλλά περιμένετε ένα από τα πιο κλισέ κι απογοητευτικά φινάλε που θα βάζατε άμεσα με το μυαλό σας. Κι ο γερμανός σκηνοθέτης που πριν από χρόνια εντυπωσίαζε τον κινηματογραφικό πλανήτη, είναι κρίμα που μοιάζει με καλός φωτογράφος τοπίων. Ωραίων τοπίων, όμως…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *