Ο Ντέιβ είναι ένα απλό κολεγιόπαιδο που προσπαθεί να περάσει τη φυσική, και να κλείσει ραντεβού με την Μπέκι, την κοπέλα των ονείρων του. Ξαφνικά, στη ζωή του θα μπει ο Μαπλτάζαρ Μπλέικ, ο οποίος θα αποδειχτεί ότι είναι μάγος και αναζητεί από τον Ντέιβ δυνάμεις ακόμα μεγαλύτερες από τις δικές του. Η εμφάνιση του Μαξίμ Χόρβαθ, της νέμεσης του Μπαλτάζαρ, θα απειλήσει όχι μονάχα αυτούς, αλλά κι ολόκληρη την πόλη της Νέας Υόρκης.

Σκηνοθεσία:

Jon Turteltaub

Κύριοι Ρόλοι:

Nicolas Cage … Balthazar Blake

Jay Baruchel … David ‘Dave’ Stutler

Alfred Molina … Maxim Horvath

Teresa Palmer … Rebecca ‘Becky’ Barnes

Toby Kebbell … Drake Stone

Omar Benson Miller … Bennet Zurrow

Monica Bellucci … Veronica Gorloisen

Alice Krige … Morgana le Fay

Ethan Peck … Andre

Adriane Lenox … Jessalyn Algar

Ian McShane … αφηγητής (φωνή)

Jake Cherry … David ‘Dave’ Stutler (νεαρός)

Peyton List … Rebecca ‘Becky’ Barnes (νεαρή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Matt Lopez, Doug Miro, Carlo Bernard

Στόρι: Lawrence Konner, Mark Rosenthal, Matt Lopez

Παραγωγή: Jerry Bruckheimer

Μουσική: Trevor Rabin

Φωτογραφία: Bojan Bazelli

Μοντάζ: William Goldenberg

Σκηνικά: Naomi Shohan

Κοστούμια: Michael Kaplan

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Sorcerer’s Apprentice
  • Ελληνικός Τίτλος: Υποψήφιος Μάγος

Παραλειπόμενα

  • Το σενάριο εμπνεύστηκε από το ποίημα Der Zauberlehrling του Goethe, γραμμένο το 1797. Στα 1890 έγινε συμφωνική μπαλάντα από τον Paul Dukas. Αυτό λέει για έναν γέρο μάγο που αφήνει πίσω του τον μαθητευόμενο του, κι αυτός χρησιμοποιεί τη μαγεία με λάθος τρόπους. Είναι και η βάση της περίφημης σκηνής στη Φαντασία του Disney. Κι αυτό με τη σειρά του είναι επηρεασμένο από το έργο Φιλοψεύδη του Λουκιανού (150 μ.Χ.). Το έργο του Goethe έχει επηρεάσει στον κινηματογράφο και μια ταινία μικρού μήκους το 1955 από τον Michael Powell.
  • Η ιδέα για την ύπαρξη της ταινίας άνηκε εξολοκλήρου στον Nicolas Cage, και αφορούσε εξαρχής κάτι εν είδει ζωντανού ριμέικ του αποσπάσματος της ντισνεϊκής Φαντασίας. Οι άμεσες παραπομπές επί του φιλμ βρίσκονται τόσο στη σκηνή με τις σκούπες, όσο και με το καπέλο του Mickey Mouse στην post-credits σκηνή.
  • Γυρίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του εντός της Νέας Υόρκης, με τα εκεί πλάνα να είναι υπαίθρια σε μέρη όπως το Washington Square Park ή την Chinatown. Άγνωστο παρέμεινε το πού κατασκευάστηκε το εργαστήριο του Ντέιβ, με τις δύο πιθανές τοποθεσίες να είναι είτε εντός στούντιο, είτε σε εγκαταλελειμμένο σταθμό του μετρό κάτω από το δημαρχείο της πόλης.
  • Η Brie Larson πέρασε από οντισιόν για την Μπέκι.
  • Στις 4 Ιουνίου και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας καταδίωξης με αυτοκίνητα, ένα από αυτά προσγειώθηκε στη βιτρίνα μιας πιτσαρίας. Τελικός απολογισμός: δύο τραυματίες από αυτούς που βρίσκονταν στο πεζοδρόμιο. Ο ένας από αυτούς χτύπησε από μια λάμπα του δρόμου που προσγειώθηκε πάνω του.
  • Απογοήτευση για τη Walt Disney Pictures προκάλεσαν οι εισπράξεις, μια και τα 215,3 εκατομμύρια δολάρια που έφεραν τα ταμεία μπορεί να ακούγονται πολλά, αλλά το μπάτζετ των 150 χρειάζονταν αρκετά περισσότερα για επιφέρει κέρδη (συνυπολογίζοντας και το κόστος της προώθησης).

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 13/7/2010

Εδώ σίγουρα δεν έχουμε κάτι του πεταματού, παρά την «επικίνδυνη» συμμετοχή του Cage, αλλά το πρόβλημα είναι πως δεν είναι φτιαγμένο να αρέσει σε κάθε είδους κοινό. Έχει ένα αρσενικό ύφος, δεν αφομοιώνει με άνεση τα κωμικά και ρομαντικά στοιχεία, και για μπλοκμπάστερ δεν αφήνει την αίσθηση του μεγάλου. Θα τολμούσα να πω πως θα ικανοποιήσει περισσότερο από όλους τους νεαρούς φαν των βιντεοπαιχνιδιών. Κάπως έτσι λειτουργούν τα εφέ του και το επίπεδο των χαρακτήρων του.

Αν με ρωτήσετε για το αν έχει μέλλον ο Jay Baruchel, θα σας έλεγα πως δεν έχω ιδέα. Από τη μία, θεωρείται ευχάριστο το φετινό του ξέσπασμα, αλλά από την άλλη ανήκει σε όλα του στη δεκαετία του 1980. Εδώ δεν τον βοηθάει καθόλου ο σκηνοθέτης κι ο σεναριογράφος. Υποτίθεται ότι είναι ένα ευφυές παιδί και συμπεριφέρεται σαν ένας συνηθισμένος έφηβος. Ο Cage, από την άλλη, βοηθάει τις νεοϋορκέζικες εμμονές του Turteltaub με τα μνημεία της πόλης, και είναι ξερός στον ρόλο του, όπως όμως θα έπρεπε να είναι. Συνολικά είναι ενδιαφέρον, αλλά δεν θα αγγίξει κάθε θεατή, και δεν είναι αυτό που θα ονομάζαμε μπλοκμπάστερ απαιτήσεων.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

18 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *