Ο Γητευτής των Αλόγων (1998)

ΣΥΝΟΨΗ

Η νεαρή Γκρέις έζησε μια τραυματική εμπειρία κατά τη διάρκεια βόλτας με το άλογό της, τον Πίλγκριμ, γεγονός που στιγμάτισε ψυχολογικά την ίδια, αλλά και το άλογο. Η μητέρα της στην προσπάθειά της να τη βοηθήσει, πηγαίνει αυτήν και τον Πίλγκριμ στη Μοντάνα για να συναντήσουν τον Τομ Μπούκερ, έναν καουμπόι που έχει την ικανότητα να επικοινωνεί με τα άλογα.

Σκηνοθεσία:

Robert Redford

Κύριοι Ρόλοι:

Robert Redford … Tom Booker

Kristin Scott Thomas … Annie MacLean

Scarlett Johansson … Grace MacLean

Sam Neill … Robert MacLean

Dianne Wiest … Diane Booker

Chris Cooper … Frank Booker

Cherry Jones … Liz Hammond

Kate Bosworth … Judith

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Eric Roth, Richard LaGravenese

Παραγωγή: Patrick Markey, Robert Redford

Μουσική: Thomas Newman, Gwil Owen

Φωτογραφία: Robert Richardson

Μοντάζ: Hank Corwin, Freeman A. Davies, Tom Rolf

Σκηνικά: Jon Hutman

Κοστούμια: Judy L. Ruskin

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Horse Whisperer
Ελληνικός Τίτλος: Ο Γητευτής των Αλόγων

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: The Horse Whisperer του Nick Evans.

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για Όσκαρ τραγουδιού (A Soft Place To Fall).
Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα) και σκηνοθεσίας.

Παραλειπόμενα

Πρώτη φορά που ο Robert Redford πρωταγωνιστούσε σε ταινία που σκηνοθετούσε ο ίδιος.
Ο Redford εξασφάλισε τα δικαιώματα του βιβλίου του Nick Evans πριν αυτό καν εκδοθεί.
Πρώτη ταινία για την Kate Bosworth, που στα κρέντιτ αναγράφεται ως Catherine Bosworth. Επιλέχτηκε επειδή ήξερε ιππασία, κι ενώ στην αρχή τής είχαν προσφέρει τον ρόλο της Γκρέις, αλλά τον απέρριψε.
Η Natalie Portman αρνήθηκε να παίξει, επειδή προτίμησε να εμφανιστεί στο θέατρο στο Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ.
Για τον ρόλο της Άνι, πρώτη υποψήφια ήταν η Emma Thompson. Αυτό τον ρόλο τον ήθελε και η Sharon Stone.
Εμπορική επιτυχία, παρά τη μεγάλη διάρκεια, με έσοδα 186,8 εκατομμύρια δολάρια, έναντι ενός προϋπολογισμού των 60.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Ο John Barry έγραψε μουσική για την ταινία, αλλά αυτή απορρίφθηκε. Για να μη την “πετάξει”, τη συμπεριέλαβε στο προσωπικό του άλμπουμ The Beyondness of Things.
Η Allison Moorer τραγουδάει για την ταινία το A Soft Place to Fall, σε σύνθεση δική της και του Gwil Owen.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 19/8/2016

Μπορεί ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ να μην έκανε μεγάλη ταινία τη νουβέλα του Νικ Έβανς, την έκανε, παρά ταύτα, μια πανέμορφη ταινία. Με πρότυπο το παλιό Χόλιγουντ των 1950, ο Ρέντφορντ αναπτύσσει με ειλικρίνεια μια μελό ιστορία, και δραματικά έχει ευθύ σενάριο και καλογραμμένους διαλόγους από τον Έρικ Ροθ και τον Ρίτσαρντ ΛαΓκραβενίζ. Φυσιολογικό είναι πως υποφέρει από την τεράστια διάρκεια, αλλά αν κάποιος αφομοιωθεί στο στόρι, δεν θα παραπονεθεί καθόλου. Οι ερμηνείες είναι η μία καλύτερη από την άλλη, αλλά την έκπληξη την κάνει η μικρούλα Σκάρλετ Γιόχανσον, με τα γνωστά επακόλουθα στην καριέρα της. Έχει τρυφερότητα, έχει συγκίνηση, έχει αφηγηματική συνέχεια και ίσως, γενικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το ιδανικό ελαφρύ ανάγνωσμα. Ούτε εδώ παρουσιάζει κάτι απόλυτα προσωπικό ο Ρέντφορντ ως δημιουργός, αλλά ως ηθοποιός είναι πάντα αγέρωχος.

Βαθμολογία: