Η Μπιάνκα είναι μια ικανοποιημένη από τη ζωή της τελειόφοιτη του σχολείου, ώσπου όλα διαλύονται γύρω της όταν μαθαίνει ότι όλοι στο σχολείο την ξέρουν ως DUFF (διορισμένη άσχημη χοντρή φίλη), ειδικά οι φίλοι της. Παρά τις προειδοποιήσεις από τον αγαπημένο της δάσκαλο, αφήνει στην μπάντα τον πόθο της για τον Τόμπι και «προσλαμβάνει» τον Γουέσλι, έναν έξυπνο και χαριτωμένο αθλητή, ώστε να τη βοηθήσει να επανακτήσει τον εαυτό της. Για να σώσει αυτό το τελευταίο έτος από την απόλυτη καταστροφή, η Μπιάνκα πρέπει να βρει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να τα βάλει με την Μάντισον, αυτή που κολλάει τις «ταμπέλες», και να θυμίσει σε όλους ότι όπως και να δείχνουμε, ο καθένας μας είναι ένας DUFF για κάποιον άλλον.

Σκηνοθεσία:

Ari Sandel

Κύριοι Ρόλοι:

Mae Whitman … Bianca Piper

Robbie Amell … Wesley Rush

Bella Thorne … Madison Morgan

Bianca A. Santos … Casey Cordero

Skyler Samuels … Jess Harris

Romany Malco … διευθυντής Buchanan

Ken Jeong … Κος Arthur

Allison Janney … Dottie Piper

Nick Eversman … Toby Tucker

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Josh A. Cagan

Παραγωγή: Susan Cartsonis, McG, Mary Viola

Μουσική: Dominic Lewis

Φωτογραφία: David Hennings

Μοντάζ: Wendy Greene Bricmont

Σκηνικά: Aaron Osborne

Κοστούμια: Eric Daman

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The DUFF
  • Ελληνικός Τίτλος: Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.
  • Εναλλακτικός Τίτλος: The Duff

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: The Duff της Kody Keplinger.

Παραλειπόμενα

  • Το σενάριο μπορεί να ξεκίνησε ως διασκευή του ομότιτλου βιβλίου του 2011, πήρε όμως τελείως διαφορετικό δρόμο.
  • Η Bella Thorne είχε αρχικά περάσει οντισιόν για τον ρόλο της Μπιάνκα, αλλά δεν επιλέχτηκε. Άρεσε όμως η εμφάνιση της στους παραγωγούς, κι αποφάσισαν να γραφτεί ο ρόλος της Μάντισον ειδικά για αυτήν.
  • Η Kody Keplinger είχε επιλέξει ως ενσάρκωση της ηρωίδα της τη Mae Whitman, πριν καν εκδοθεί το βιβλίο της. Σε αυτό είχε συμβάλει η εμφάνιση της ηθοποιού στην τηλεοπτική σειρά Parenthood.
  • Παρότι παίζουν τις συμμαθήτριες, η Mae Whitman είναι εννιά χρόνια μεγαλύτερη από την Bella Thorne. Όσο για τον Nick Eversman, την περνάει 12.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 20/3/2016

Κάθε γενιά έχει κάτι αντίστοιχο, και δυστυχώς είναι πάντα επίκαιρο. Μιλάμε για το ψυχολογικό bulling στα σχολεία, αλλά μιλάμε και για νεανική κωμωδία που μπορεί να πει κάτι στη νεολαία, κι όχι να την πιέσει με άστοχες διδαχές. Ως προς αυτό, η ταινία πιάνει τόπο, γιατί ως κωμωδία δεν παρέχει και πολλά περισσότερα από τα ήδη ιδωμένα. Η Μάι Γουίτμαν παίρνει βέβαια την ευκαιρία του πρωταγωνιστικού ρόλου και ερμηνεύει θαυμάσια τον κεντρικό χαρακτήρα, πείθοντας με τη φρεσκάδα της. Πολύ καλή σε δεύτερο ρόλο και η Άλισον Τζάνεϊ, ενώ το υπόλοιπο καστ τουλάχιστον διεκπεραιώνει τη δουλειά του. Το βασικό πρόβλημα προέρχεται από τον πρωτάρη Αρί Σαντέλ που φαίνεται ότι στον νου του έχει κάτι το τετριμμένο, και που ίσως στραβίζει νεανικά εισιτήρια. Και είναι αλήθεια ότι τα κατάφερε, απλά δεν επέλεξε τον δρόμο, πχ, ενός «Juno» για να μας πει κάτι παραπάνω.

Βαθμολογία:


Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 7/7/2016

Το The DUFF είναι μια κλασικού τύπου νεανική κωμωδιούλα, βασισμένη σε ένα παρόμοιου τύπου μυθιστόρημα, γραμμένο, κατά πάσα πιθανότητα, από μια DUFF, την Κόντι Κέπλιντζερ, η οποία κάνει και το σύντομο πέρασμα της από την οθόνη, προς το τέλος του φιλμ!

Ο Άρι Σαντέλ σκηνοθετεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σε ένα είδος σχετικά εύκολο αλλά που κρύβει πολλές παγίδες. Απευθύνεται ξεκάθαρα στις νεαρές ηλικίες αλλά καταφέρνει να κάνει κι εμάς του λίγο μεγαλύτερους να θυμηθούμε τα σχολικά χρόνια και να περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας. Οι DUFF υπήρχαν σε κάθε σχολείο και είμαι σίγουρος ότι όλοι έχετε να θυμάστε περιστατικά “ασχημούλας” φίλης με κούκλες κολλητές, που όλοι την πλησίαζαν για να “καταφέρουν” τις φίλες της. Μπορεί να ήσασταν κι εσείς οι ίδιοι “θύματα”!

Το θετικό με το φιλμ του Σαντέλ είναι, όπως γράφω και παραπάνω, ότι αποφεύγει τις περισσότερες παγίδες. Χρησιμοποιεί αρκετά κλισέ του είδους, γνωρίζεις την κατάληξη από την αρχή, αλλά κρατά σε σχετικά καλό επίπεδο το χιούμορ (εκτός από μία δύο σκηνές) και παίζει με τους εφηβικούς προβληματισμούς στα θέματα της κοινωνικοποίησης, της αποδοχής του κοινωνικού συνόλου και της σεξουαλικής αφύπνισης.

Ό,τι πρέπει για τις νεαρότερες ηλικίες, οι οποίες σαφώς θα το διασκεδάσουν περισσότερο, χωρίς να αποκλείει, όμως, εντελώς την πιθανότητα να περάσει καλά και κάποιος θεατής μεγαλύτερης ηλικίας από τους πρωταγωνιστές του φιλμ!

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *