Το καλοκαίρι του 1979, σε μια μικρή πόλη του Οχάιο, μια ομάδα νεαρών φίλων γίνονται μάρτυρες ενός καταστροφικού εκτροχιασμού τρένου, ενώ γυρίζουν σε μια απομονωμένη σιδηροδρομική διασταύρωση μια ερασιτεχνική ταινία με ζόμπι χρησιμοποιώντας μια super 8 κάμερα. Πολύ σύντομα, αρχίζουν να υποψιάζονται πως δεν πρόκειται για κάποιο απλό απλό ατύχημα. Λίγο αργότερα, ανεξήγητες εξαφανίσεις κι απίστευτα γεγονότα αρχίζουν να συμβαίνουν στην πόλη, κι ο υπαστυνόμος Λαμπ προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια, κάτι πολύ πιο τρομακτικό απ’ όσο οποιοσδήποτε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Σκηνοθεσία:
J.J. Abrams
Κύριοι Ρόλοι:
Joel Courtney … Joe Lamb
Elle Fanning … Alice Dainard
Riley Griffiths … Charles Kaznyk
Ryan Lee … Cary McCarthy
Gabriel Basso … Martin Read
Zach Mills … Preston Scott
Kyle Chandler … υπαστυνόμος Jackson Lamb
Ron Eldard … Louis Dainard
AJ Michalka … Jen Kaznyk
Joel McKinnon Miller … Sal Kaznyk
Noah Emmerich … συνταγματάρχης Nelec
Bruce Greenwood … Cooper
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: J.J. Abrams
Παραγωγή: J.J. Abrams, Bryan Burk, Steven Spielberg
Μουσική: Michael Giacchino
Φωτογραφία: Larry Fong
Μοντάζ: Maryann Brandon, Mary Jo Markey
Σκηνικά: Martin Whist
Κοστούμια: Ha Nguyen
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Super 8
- Ελληνικός Τίτλος: Super 8
Παραλειπόμενα
- Ο J.J. Abrams ένωσε δύο διαφορετικές ιδέες που είχε για ταινία: μία με μια παρέα παιδιών που γυρνάνε τη δική τους ταινία τη δεκαετία του 1970, και μία για ένα μπλοκμπάστερ με εξωγήινη εισβολή.
- Οι αρχικές φήμες ήθελαν να είναι είτε σίκουελ είτε πρίκουελ του Cloverfield, κάτι που διέψευσε γρήγορα ο δημιουργός του.
- Για να βρει νέα πρόσωπα για τους ρόλους των παιδιών, ο Abrams διεξήγαγε διαγωνισμό ανά τις ΗΠΑ. Ο Joel Courtney, που πήρε τον πρώτο ρόλο, είχε πάει ελπίζοντας μονάχα για κάποιο διαφημιστικό. Αυτός είναι και ο πρώτος ρόλος της καριέρας του. Το ίδιο ίσχυε και για τον Riley Griffiths, που πήρε τον ρόλο μέσω βιντεοκασέτας που έστειλε.
- Ο Abrams ήθελε να γυρίσει την “ταινία μέσα στην ταινία” με τον τίτλο The Case με κάμερες Super-8. Αυτό όμως δεν κατέστη δυνατό, μια και η εταιρία των εφέ, η διάσημη Industrial Light and Magic, δεν μπορούσε να ενσωματώσει τα ψηφιακά εφέ μέσα σε αυτό το υλικό, λόγω των κόκκων επί του φιλμ. Έτσι, χρησιμοποιήθηκε η Super-16 για τις σκηνές των ψηφιακών εφέ.
- Η καμπάνια του φιλμ κατάφερε να γίνει viral. Το πρώτο trailer έδειχνε ότι το υλικό μέσα στο τρένο προέρχονταν από την περίφημη Area 51. Οι εικασίες των φαν οδήγησαν στην κατασκευή ολόκληρου site, με την επωνυμία “το πιο τρομακτικό πράγμα που έχεις δει”.
- Με 50 εκατομμύρια δολάρια κόστος, τα κέρδη έφτασαν στα 260,1.
- Μέχρι -τουλάχιστον- και τα μέσα της δεκαετίας του 2020, αυτή είναι η μοναδική σκηνοθετική δουλειά του J.J. Abrams που δεν ανήκει σε κάποιο -πολύ- μεγάλο franchise.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 13/6/2011
Μετά το νοσταλγικό Star Trek, ο J.J. Abrams κάνει εκ νέου μια ρομαντική βουτιά στο παρελθόν. Ακολουθάει επακριβώς την πορεία του Steven Spielberg, από τις b-movies των 1950 στα σαρκοφάγα Σαγόνια κι από κει στις αθώες Στενές Επαφές, αλλά φοβάμαι πως θέλει περισσότερο πνεύμα για να γίνει ένα νέο «τρομερό παιδί». Έχει χαρακτηριστικά στα οποία πρωτεύει, αλλά μπερδεύεται πολύ ως προς το σύνολο. Τελικά, αυτό που βλέπουμε είναι ένα προεφηβικό Cloverfield… που κάποιοι γονείς θα απαγορεύσουν από τα παιδιά τους να το δουν! Εκεί που είναι ένα καλοστημένο οικογενειακό έργο, εκεί γίνεται θρίλερ, κι έπειτα πάλι προσγειώνεται σε οικογενειακά κλισέ. Άνισο, αλλά σίγουρα ενδιαφέρον, αφού τα δάνεια από το σινεμά του Spielberg δουλεύουν σε λεπτομέρειες που δεν μένουν αδιόρατες.
Δεν θα σας πω ψέματα. Η ουσιαστική δράση δεν είναι παραπάνω από 25 λεπτά, συν έναν εντυπωσιακό εκτροχιασμό τρένου. Έλα όμως που στα υπόλοιπα είναι που ο Abrams κάνει την καλύτερη δουλειά, αναπτύσσοντας όμορφα τους χαρακτήρες του, με τη δεινότητα ενός καλογραμμένου sitcom. Η δράση είναι που παραδόξως τα χαλάει τα πράγματα, αλλά αυτή είναι και που καθορίζει το έργο. Εκτός από λίγη, δεν παρέχει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, και καταλήγει σε ένα «κουλό» διαγαλαξιακό μήνυμα που από την μία σέβεται το διαφορετικό, κι από την άλλη το αθωώνει που έχει ξεκάνει το σύμπαν! Θα δείτε και θα καταλάβετε. Θα έλεγα συνολικά πως είναι μια ελεγχόμενη αποτυχία. Δηλαδή, είναι φτιαγμένο με στιβαρά θεμέλια ψυχαγωγίας, αλλά χάνει σε όλα τα σημαντικά επίπεδα να γίνει ένα μπλοκμπάστερ που θα γράψει ιστορία.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
