Οι Σαματατζήδες
- Jue Di Tao Wang
- Skiptrace
- 2016
- Κίνα
- Αγγλικά, Μανδαρινικά, Μογγολικά
- Δράσης, Κωμωδία, Περιπέτεια
Ο Μπέρνι Τσαν, ντετέκτιβ του Χονγκ Κονγκ, βρίσκεται στα χνάρια του διαβόητου μεγαλοκακοποιού Βίκτορ Γουόνγκ για σχεδόν μία δεκαετία. Όταν ο νεαρή ανιψιά του, η Σαμάνθα, βρίσκεται σε μπελάδες με το συνδικάτο εγκλήματος του Γουόνγκ, ο Μπέρνι πρέπει να βρει τον μόνο άντρα που μπορεί να τον βοηθήσει: τον πολυλογά αμερικανό τζογαδόρο Κόνορ Γουάτς. Η Μπέρνι ξεκινά τώρα κούρσα ενάντια στον χρόνο για να φέρει ξανά στο Χονγκ Κονγκ τον Κόνορ, και το αταίριαστο δίδυμο ξεκινάει μια απίθανη περιπέτεια από τα χιονισμένα όρη της Μογγολίας, ως την αχανή έρημο Γκόμπι.
Σκηνοθεσία:
Renny Harlin
Κύριοι Ρόλοι:
Jackie Chan … Bennie Chan
Johnny Knoxville … Connor Watts
Bingbing Fan … Samantha Bai
Eric Tsang … Yung
Eve Torres … Dasha
Winston Chao … Victor Wong
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jay Longino, BenDavid Grabinski
Στόρι: Jay Longino
Παραγωγή: Jackie Chan, Charlie Coker, David Gerson, Min Li, Esmond Ren, Damien Saccani, Hongliang Wu
Μουσική: Kwong Wing Chan
Φωτογραφία: Chi-Ying Chan
Μοντάζ: Derek Hui, Judd H. Maslansky, David Moritz
Σκηνικά: Sai-Wan Lau
Κοστούμια: Crystal Pa
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Jue Di Tao Wang
- Ελληνικός Τίτλος: Οι Σαματατζήδες
- Διεθνής Τίτλος: Skiptrace
Παραλειπόμενα
- Ο σχεδιασμός ξεκίνησε το 2013, και πρώτος Κόνορ ήταν ο Seann William Scott.
- Ο Renny Harlin αντικατέστησε τον Sam Fell στη σκηνοθεσία.
- Κατά τα γυρίσματα, ο κινηματογραφιστής Chan Kwok-Hung πνίγηκε στα νερά του Σάνι Μπέι, έξω από το νησάκι Λαντάου στο Χονγκ Κονγκ, όταν ανατράπηκε η μηχανοκίνητη σχεδία του. Οι υπόλοιποι επτά που βρίσκονταν πάνω σε αυτήν επέζησαν.
- Δίχως την υποστήριξη της κριτικής, η ταινία τα πήγε καλά στα ταμεία, κυρίως λόγω των εισπράξεων στην Κίνα. Συνολικά, η ταινία έβγαλε 136 εκατομμύρια δολάρια, με μπάτζετ των 32.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 19/11/2017
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο Ρένι Χάρλιν, πάλαι ποτέ κραταιός στον εμπορικό κινηματογράφο, υπογράφει μία ακόμα μέτρια ταινία. Μάλιστα, λίγα είναι τα σημεία που διαφαίνεται η αμερικανική πνοή, μα ίσως αυτό είναι το καλύτερο συστατικό του έργου. Η παρουσία του Τζάκι Τσαν σε κάτι που θυμίζει κατά πολύ την εποχή του στο Χονγκ Κονγκ τη δεκαετία του 1990, λίγο πριν μετακομίσει στο Χόλιγουντ, επικεντρώνεται σε μία λέξη: τιμιότητα. Σε αυτή τη χαμηλών αποδόσεων κωμωδία δράσης κανείς δεν ανεβάζει ποτέ κάποιον πήχη ποιότητας, κανένας δεν σου υπόσχεται το παραπάνω ή το αλησμόνητο. Έτσι, και πάρα πολύ απλά, αν είστε φαν του Τσαν εκείνης της συγκεκριμένης περιόδου θα έχετε το συν της χλιαρής για τα κυβικά του συμμετοχής του Τζόνι Νόξβιλ, και χωρίς πολλά-πολλά θα περάσετε ευχάριστα. Δεν είναι «Rush Hour» που λογικά θα έπρεπε να θέλει, αλλά και τι έγινε;
Βαθμολογία: