Η Ντελόρις είναι μια απλή τραγουδίστρια σε μπαρ, όπου γίνεται μάρτυρας φόνου της μαφίας. Για να μπορέσει να γλυτώσει, μπαίνει σε ένα μοναστήρι και μεταμφιέζεται σε καλόγρια υπό το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Γρήγορα, θα γίνει φίλη με τις καλόγριες, αλλά μπαίνει τιμωρία όταν η ηγουμένη την πιάνει να ξεπορτίζει για να πηγαίνει σε μπαρ. Η τιμωρία της είναι να μπει στη χορωδία, την οποία σύντομα βρίσκεται να διευθύνει με τον δικό της προσωπικό τρόπο.

Σκηνοθεσία:

Emile Ardolino

Κύριοι Ρόλοι:

Whoopi Goldberg … Deloris Wilson-Van Cartier/αδελφή Mary Clarence

Maggie Smith … η ηγουμένη

Harvey Keitel … Vince LaRocca

Bill Nunn … Eddie Souther

Mary Wickes … αδελφή Mary Lazarus

Kathy Najimy … αδελφή Mary Patrick

Wendy Makkena … αδελφή Mary Robert

Joseph Maher … επίσκοπος O’Hara

Richard Portnow … Willy

Guy Boyd … ντετέκτιβ Tate

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Paul Rudnick

Παραγωγή: Teri Schwartz

Μουσική: Marc Shaiman

Φωτογραφία: Adam Greenberg

Μοντάζ: Colleen Halsey, Richard Halsey

Σκηνικά: Jackson De Govia

Κοστούμια: Molly Maginnis

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Sister Act
  • Ελληνικός Τίτλος: Τρελές Αδελφές

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ) και πρώτου γυναικείου ρόλου (Whoopi Goldberg) στην ίδια κατηγορία.

Παραλειπόμενα

  • Ο Paul Rudnick είχε δείξει το σενάριο στον παραγωγό Scott Rudin το 1987, θέλοντας ως πρωταγωνίστρια την Bette Midler. Εκείνη όμως απέρριψε τον ρόλο, πιστεύοντας ότι οι φαν της δεν θα ήθελαν να τη δουν ντυμένη καλόγρια.
  • Το σενάριο πέρασε αρκετές διορθώσεις, με τους Carrie Fisher, Robert Harling και Nancy Meyers να είναι ανάμεσα σε αυτούς που “έβαλαν χέρι”. Αυτό εξόργισε τον Rudnick, που στους τίτλους προτίμησε να υπογράψει με το ψευδώνυμο Joseph Howard.
  • Το 1993, η ηθοποιός Donna Douglas έκανε μήνυση κατά της παραγωγής, υποστιρίζοντας ότι όλα σχεδόν επί της ταινίας υπήρχαν στο προ του 1985 βιβλίο της, με τίτλο A Nun in the Closet. Το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της Disney, αλλά το 2011 μια καλόγρια, η Delois Blakely, υποστήριξε ακριβώς το ίδιο, αυτή τη φορά σε σχέση με τη γραμμένη το 1987 αυτοβιογραφία της, The Harlem Street Nun. Κι αυτή η μήνυση χάθηκε για τον κατήγορο.
  • Το φιλμ έβγαλε 231,6 εκατομμύρια δολάρια (έναντι μπάτζετ των 31), και ήταν από τις πλέον επιτυχημένες εμπορικά του πρώτου μισού των 1990. Την επιτυχία ακολούθησε ένα άμεσο σίκουελ, και ένα θεατρικό μιούζικαλ το 2006. Το 2018 επιβεβαιώθηκε ότι γράφονταν σενάριο για ακόμα ένα σίκουελ, για λογαριασμό του καναλιού Disney+.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 28/7/2018

Μια ανέλπιστα μεγάλη εμπορική επιτυχία για τη Γούπι Γκόλντμπεργκ, που έμελλε να είναι και η τελευταία της. Η συμπαθέστατη έγχρωμη κωμικός δεν αλλάζει τίποτα από το στυλ που την καθιέρωσε την προηγούμενη δεκαετία, μα δυστυχώς δεν αλλάζει και τη μεγαλύτερη της «αμαρτία»: την επιλογή κλισέ σεναρίων. Αυτό που έκανε «κλικ» στους πολλούς θεατές ήταν φυσικά η όλη μεταμφίεση του «διαβόλου» σε «άγιο», κάτι που όμως όχι μονάχα είχε συμβεί πριν ελάχιστα χρόνια με το «Δεν Είμαστε Άγγελοι», μα γενικά είχε παραπαιχτεί. Απλά εδώ έδενε σε σχέση με τις άλλες περιπτώσεις το γεγονός ότι η Γκόλντμπεργκ έκανε την αντίθεση να φαίνεται ξεκάθαρη, ενώ έρχονταν και με εμπορική φόρα από τον «Αόρατο Εραστή». Γενικά, έχουμε δύο-τρεις έξυπνες χιουμοριστικά σκηνές, έχουμε τη Μάγκι Σμιθ ως ιδανική ηγουμένη, αλλά κατά τα άλλα μια αναίμακτη, τετριμμένη και μάλλον οικογενειακού τύπου θέαση.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *