
Ο Νικ Γουόκερ, ένας μπάτσος που κατηγορείται για διαφθορά, δολοφονείται από τον συνεργάτη του κατά τη διάρκεια μιας μοιρασιάς που πάει στραβά. Μετά τον θάνατό του στρατολογείται στο αστυνομικό τμήμα που συλλέγει ψυχές, οι οποίες αρνούνται να πεθάνουν. Εκεί, με σύντροφο έναν σερίφη της Άγριας Δύσης, θα προσπαθήσει να καθαρίσει το όνομά του και να εκδικηθεί τον πρώην συνεργάτη του.
Σκηνοθεσία:
Robert Schwentke
Κύριοι Ρόλοι:
Jeff Bridges … Roycephus ‘Roy’ Pulsipher
Ryan Reynolds … Nick Walker
Kevin Bacon … Bobby Hayes
Mary-Louise Parker … Mildred Proctor
Stephanie Szostak … Julia Walker
Marisa Miller … Opal Pavlenko
James Hong … Jerry Chen
Devin Ratray … Pulaski
Robert Knepper … Stanley Nawicki
Mike O’Malley … Elliot
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Phil Hay, Matt Manfredi
Στόρι: David Dobkin, Phil Hay, Matt Manfredi
Παραγωγή: Michael Fottrell, Neal H. Moritz, Mike Richardson
Μουσική: Christophe Beck
Φωτογραφία: Alwin H. Kuchler
Μοντάζ: Mark Helfrich
Σκηνικά: Alec Hammond
Κοστούμια: Susan Lyall
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: R.I.P.D.
- Ελληνικός Τίτλος: R.I.P.D.: Μπάτσοι από Άλλο Κόσμο
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- R.I.P.D. 2: Rise of the Damned (2022)
Σεναριακή Πηγή
- Κόμικ: Rest in Peace Department των Peter M. Lenkov, Lucas Marangon.
Παραλειπόμενα
- Ο Zach Galifianakis ήταν ο αρχικός Ρόι, αλλά αναγκάστηκε να αποχωρίσει λόγω του προγραμματισμού του.
- Η Jodie Foster ήταν η πρώτη επιλογή για Πρόκτορ.
- Πρώτος κινηματογραφικός ρόλος για το μοντέλο της Victoria’s Secret, Marisa Miller.
- Μία ημέρα πριν την πρεμιέρα, εμφανίστηκε στο κανάλι YouTube του Adult Swim ένα μικρού μήκους πρίκουελ καρτούν, με τις φωνές των Reynolds και Bridges.
- Το βίντεο-γκέιμ της ταινίας ήταν το R.I.P.D. The Game, που κυκλοφόρησε για Microsoft Windows, PlayStation 3 και Xbox 360. Όπως και η ταινία, κι εδώ οι κριτικές ήταν αρνητικές.
- Την αποτυχία στις κριτικές ακολούθησε και μια πιο παταγώδης στα ταμεία. Ενώ κόστισε 154 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε 78,3.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 28/8/2013
Men in Black, Ghostbusters, Dylan Dog: Dead of Night είναι σίγουρα τρεις από τις ταινίες που θα σας έρθουν στο μυαλό παρακολουθώντας το R.I.P.D., με περισσότερες ομοιότητες με το Men in Black. Βγάζεις τους εξωγήινους και τους αντικαθιστάς με παραμορφωμένους νεκρούς τύπους που δεν εγκαταλείπουν τα εγκόσμια για κανέναν λόγο, βάζεις στη θέση των πρακτόρων του FBI νεκρούς αστυνομικούς και έχεις το R.I.P.D.
Βασισμένο σε κόμικ της Dark Horse, διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο από τους Phil Hay και Matt Manfredi, οι προηγούμενες δουλειές των οποίων δεν δρέπουν δάφνες ποιότητας. Το σενάριο είναι το κυριότερο πρόβλημα της ταινίας, όπως θα καταλάβατε. Ως συνήθως, υπάρχει μια συμπαθητική αρχική ιδέα αλλά δεν εξελίσσεται ομαλά, με αποτέλεσμα να μη δικαιολογούνται απόλυτα όσα διαδραματίζονται. Βέβαια, ολόκληρο το φιλμ κινείται σε χαλαρούς, χιουμοριστικούς ρυθμούς, οπότε δεν τρελαίνεσαι να εμβαθύνεις κι εσύ ιδιαίτερα σε χαρακτήρες και πλοκή.
Ο Ρόι είναι ο πιο ενδιαφέρων τύπος της υπόθεσης, ερμηνευμένος από τον Jeff Bridges με αρκετά καλή διάθεση, θυμίζοντας λίγο τον ρόλο του στο Αληθινό Θράσος, στο πιο κωμικό του. Ο Reynolds, απ’ την άλλη, δεν δείχνει κεφάτος και σε εγρήγορση, κάτι που το συνηθίζει, αλλά φαίνεται είτε να έχει πάρει τον ρόλο του πιο σοβαρά απ’ όσο χρειάζεται, είτε να διεκπεραιώνει απλώς. Μια απ’ τα ίδια και για τον Kevin Bacon, ο οποίος στον ρόλο του κακού μάλλον έχει βάλει τον αυτόματο.
Μην έχετε μεγάλες απαιτήσεις από το R.I.P.D. Αν πάτε για ένα χαλαρό 90λεπτο και με τη λογική: «μια τυπική πλοκή, λίγο γέλιο και καλές σκηνές δράσης», θεωρώ ότι δεν θα σας απογοητεύσει. Ειδικά στις σκηνές δράσης τα πάει πολύ καλά ο Schwentke, χρησιμοποιώντας τρόπους λήψης που ακροβατούν ανάμεσα στο σπαγγέτι γουέστερν και την κλασική αμερικανική περιπέτεια, αν και το παρακάνει σε κάποια σημεία με την υπερβολική χρήση των whip-pans. Αν ήταν λίγο πιο πετυχημένο το κωμικό του στοιχείο, λίγο πιο προσεγμένο το σενάριο κι ο Reynolds να προσπαθούσε να δέσει λίγο περισσότερο με τον Bridges, ο οποίος είπαμε έχει κέφια, θα είχαμε σίγουρα απολαυστικότερο αποτέλεσμα. Αχ, αυτό το λίγο…
Βαθμολογία: