Τμήμα Απολεσθέντων Μαδρίτης

Κριτικός: Ρωμανός Αναστασίου

Έκδοση Κειμένου: 24/7/2023

Το Objetos είναι ένα αστυνομικό θρίλερ σκηνοθετημένο από τον Jorge Dorado, αλλά σημαντικότερα για την πλειοψηφία του κοινού, ένα αστυνομικό θρίλερ στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Alvaro Morte, γνωστότερος ως El Profesor στο στιγμιαία πασίγνωστο La Casa de Papel. Μπορεί η προαναφερθείσα σειρά να εξαφανίστηκε από τον δημόσιο διάλογο σχεδόν όσο γρήγορα όσο εμφανίστηκε -συχνό σύμπτωμα πολλών σύγχρονων επιτυχημένων σειρών- αλλά αναμφίβολα οι φυσιογνωμίες των πρωταγωνιστών της διατηρούν τουλάχιστον έναν αέρα απροσδιόριστης οικειότητας πριν το αναπόφευκτο γκουγκλάρισμα.

Ως εσωστρεφής, μοναχικός και εναλλακτικά “μάτσο” πρωταγωνιστής, ο Morte τελεί κινητήρα της πλοκής από σημείο σε σημείο μέχρι την αναπόφευκτη κλιμάκωσή της. Δουλεύοντας ως υπάλληλος σε τμήμα απολεσθέντων, οι συνθήκες τον φέρνουν σε εμπλοκή με τον υπόκοσμο, με τον υπερβάλλοντα ζήλο της έρευνάς του και της δράσης του κατά τη διάρκεια της ταινίας να υπονοούν άκρες του παρελθόντος του και του χαρακτήρα του που τόσο φαίνεται να τον στοιχειώνουν.

Δυστυχώς, η σκηνοθεσία και η πλοκή είναι εξίσου προβλέψιμες με τις συμβολικές νύξεις του σεναρίου. Ο Dorado, με ελάχιστες εξαιρέσεις μικρών σκηνοθετικών ευρημάτων, δεν φάνηκε να μπορέσει να βγει από τη διάθεση σκηνοθεσίας τηλεοπτικού επεισοδίου, με την ολότητα της ταινίας να μοιάζει τόσο οπτικά όσο και σεναριακά με ένα παραγεμισμένο επεισόδιο μιας αστυνομικής σειράς. Η φωτογραφία σίγουρα δεν βοηθάει, χρησιμοποιώντας το ψηφιακά πεντακάθαρο, απρόσωπο χρώμα και ρηχού φόκους της μέσης παραγωγής Netflix, που φαίνεται να έχει τρυπώσει στη μέση παραγωγή πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Προβλέψιμα, ο σεναριακός ρυθμός ακολουθεί τη νωθρότητα του οπτικού. Παρότι η ταινία ακολουθεί όλες τις συμβάσεις του μέσου αστυνομικού θρίλερ και διαρκεί κάτι ψιλά παραπάνω από μιάμιση ώρα, καταφέρνει να σε κάνει να τσεκάρεις μουλωχτά το κινητό για την ώρα σε εκθετική συχνότητα, ειδικά από τη μέση της και μετά. Στερημένο από ατμόσφαιρα και σασπένς, το Objetos δεν καταφέρνει να σωθεί ούτε από τις ερμηνείες του, με τον προαναφερθέντα σταρ να πασχίζει να δώσει πνοή ζωής σε έναν χαρακτήρα γραμμένο με την αδιαφορία ενός πρωτοετούς φοιτητή κινηματογράφου που υπακούει πειθήνια τις εντολές μιας άσκησης “δείξε, μην πεις”.

Έτσι, το Objetos δύσκολα προτείνεται σε οποιοδήποτε δημογραφικό πέραν των ιδεοψυχαναγκαστικότερων των φαν αστυνομικών ταινιών. Οι πλήρως αδιάφοροι για το είδος θα επιβεβαιώσουν αυτάρεσκα τη στάση τους, και οι πιστοί του θαμώνες θα θρηνήσουν για άλλη μια φορά τις χρυσές εποχές του, ή τουλάχιστον τις -καθ’ αυτούς- αντιπροσωπευτικότερες εκφάνσεις του.

Βαθμολογία: