1964. Η επτάχρονη Κάθλιν Χάρις ωθείται στον καθολικισμό, υπό την πίεση της αγνωστικίστριας μητέρας της. Στα 12α της, η ντροπαλή και σιωπηλή κοπέλα δέχεται την υποτροφία ενός νεοσύστατου καθολικού σχολείου, όπου εκεί ισχυρίστηκε ότι ένιωσε την παρουσία του Θεού. Στα 17ά της, και παρά τους φόβους της μητέρα της, φανερώνει την κλίση της να γίνει καλόγρια, ισχυριζόμενη ότι έχει κερδίσει το θρησκευτικό κάλεσμα. Έτσι, θα βρεθεί σε καθολική μονή ως δόκιμη, υπό την εποπτεία της ηγουμένης μητέρας. Θα γνωρίσει τις αδελφές Έβελιν, Έμιλι και Μάργκαρετ, όπου και οι τρεις υποφέρουν από σεξουαλικές ορμές, κατά τη διάρκεια του καθαγιασμού. Την ίδια ώρα, η ηγουμένη μητέρα τρομάζει από τις προγραμματισμένες μεταρρυθμίσεις του δεύτερου συμβουλίου του Βατικανού, φοβούμενη ότι θα χάσει την εξουσία στη μονή. Ανήμπορες να υπομείνουν τη σκληρότητα της ηγουμένης, οι περισσότερες από τις μοναχές ξεσηκώνονται. Αυτή θα είναι η μεγάλη δοκιμασία για την Κάθλιν, όσον αφορά την πίστη της.

Σκηνοθεσία:

Maggie Betts

Κύριοι Ρόλοι:

Margaret Qualley … αδελφή Cathleen Harris

Melissa Leo … αιδεσιμότατη Marie Saint-Clair

Julianne Nicholson … Nora Harris

Dianna Agron … αδελφή Mary Grace

Morgan Saylor … αδελφή Evelyn

Denis O’Hare … αρχιεπίσκοπος McCarthy

Chris Zylka … Chuck Harris

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Maggie Betts

Παραγωγή: Carole Peterman, Celine Rattray, Trudie Styler

Μουσική: Christopher Stark

Φωτογραφία: Kat Westergaard

Μοντάζ: Susan E. Morse

Σκηνικά: John Sanders

Κοστούμια: Vanessa Porter

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Novitiate

Ελληνικός Τίτλος: Η Μαθητευόμενη

Κύριες Διακρίσεις

  • Ειδικό βραβείο επιτροπής για πρωτοεμφανιζόμενη δημιουργό στο φεστιβάλ του Sundance.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ντεμπούτο για τον Christopher Stark στην κινηματογραφική σύνθεση, κι ενώ η δουλειά του ήταν βοηθός καθηγητής μουσικής. Όπως ο ίδιος είπε, είχε μόλις μία βδομάδα για να παραδώσει τη μουσική του.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Κριτικός Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 9/9/2018

Η ταινία της Μάργκαρετ Μπετς μάλλον διχάζει, ακόμα κι αν δεν βγήκε με τέτοιους σκοπούς. Και δεν διχάζει ως προς το αυτονόητο, δηλαδή τους πολέμιους και τους φίλους της καθολικής εκκλησίας, αλλά ως προς το αν παράγει ψυχαγωγία ή σκέψη. Η αλήθεια, όμως, είναι κάπου στη μέση. Καταρχάς, δεν κρίνεται το σύνολο της σύγχρονης καθολικής εκκλησίας, αλλά ξεκαθαρίζεται ότι μέθοδοι όπως αυτοί που παρακολουθούμε αποτέλεσαν από εκείνη την εποχή παρελθόν. Από την άλλη, ως προς το φλέγον, η ταινία δίνει τροφή σκέψης πάνω στο πώς ένας άνθρωπος μπορεί να περάσει αυτό το δύσβατο στάδιο της μετάβασης στην ωριμότητα, αλλά την ίδια ώρα το φιλμ λειτουργεί και ωσάν ένα δραματικό θρίλερ. Με αιχμή της περσόνα της Μελίσα Λέο ως της πλέον ανατριχιαστικής ηγουμένης του κινηματογράφου, ο θεατής ούτε θα κουραστεί, ούτε θα δει ακόμα μια βαρετή διδακτική ταινία.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

9 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *