Ημέρα λήξης Β Παγκοσμίου Πολέμου, 1945. Η Νέα Υόρκη βρίσκεται στο πόδι πανηγυρίζοντας και γιορτάζοντας στα κλαμπ. Ανάμεσα στον κόσμο κι ο Τζίμι Ντόιλ, ένας εγωιστής σαξοφωνίστας, που θα γνωρίσει τη Φρανσίν Έβανς, μια τραγουδίστρια χαμηλού βεληνεκούς. Παρά τις αμφιβολίες της Φρανσίν, οι δυο τους θα βρεθούν παρέα το πρωί και θα ξεκινήσει η μακρόβια σχέση τους. Μια σχέση βασισμένη στην αγάπη, αλλά και τη μουσική.
Σκηνοθεσία:
Martin Scorsese
Κύριοι Ρόλοι:
Liza Minnelli … Francine Evans
Robert De Niro … Jimmy Doyle
Lionel Stander … Tony Harwell
Barry Primus … Paul Wilson
Mary Kay Place … Bernice Bennett
Frank Sivero … Eddie Di Muzio
Harry Northup … Alabama
Clarence Clemons … Cecil Powell
Don Calfa … Gilbert
Dick Miller … ιδιοκτήτης κλαμπ
Jack Haley … κονφερασιέ
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Earl Mac Rauch, Mardik Martin
Στόρι: Earl Mac Rauch
Παραγωγή: Robert Chartoff, Irwin Winkler
Φωτογραφία: Laszlo Kovacs
Μοντάζ: Bert Lovitt, David Ramirez, Tom Rolf
Σκηνικά: Boris Leven
Κοστούμια: Theadora Van Runkle
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: New York, New York
- Ελληνικός Τίτλος: Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), πρώτο αντρικό ρόλο (Robert De Niro) και πρώτο γυναικείο ρόλο (Liza Minnelli), αμφότερα στην ίδια κατηγορία, και τραγούδι (New York, New York).
- Υποψήφιο για Bafta κοστουμιών και ήχου.
Παραλειπόμενα
- Ο φόρος τιμής του Scorsese στο κλασικό χολιγουντιανό μιούζικαλ (σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ένα “νουάρ μιούζικαλ” αλλά και ο “Βαλεντίνος” του προς το Χόλιγουντ) απέτυχε να εντυπωσιάσει τους κριτικούς, αλλά κέρδισε κι ελάχιστα από τα ταμεία (είχε και την ατυχία να πέσει πάνω στον Πόλεμο των Άστρων). Σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, ο δημιουργός δεν είχε απόλυτο έλεγχο των προσωπικών του κινήσεων, όντας ήδη εθισμένος στην κοκαΐνη. Η εν λόγω αποτυχία επέτεινε χειρότερα την κατάσταση του και τον ώθησε σε κατάθλιψη.
- Ο Scorsese ήθελε να γυρίσει το φιλμ σε πλήρες κάδρο 1.33:1. Προτίμησε όμως του φακούς 32mm, θέλοντας να αναπαραστήσει το κάδρο που χρησιμοποιούνταν κατά τα 1946-53.
- Ο Robert De Niro πέρασε τρεις μήνες εκπαίδευσης πάνω στο σαξόφωνο. Παρόλα αυτά, και πάλι χρειάστηκε να ντουμπλαριστεί (από τον Georgie Auld).
- Σύμφωνα με τον Steven Prince, που συμμετείχε στα γυρίσματα ως βοηθός σκηνοθέτη, η Liza Minnelli εμπλάκηκε ρομαντικά τόσο με τον Robert De Niro όσο και τον Martin Scorsese. Πάντα σύμφωνα με τον ίδιον, ήταν αυτός που σκηνοθέτησε μία σκηνή, επειδή ο Scorsese τσακώθηκε με τον πρωταγωνιστή του και είχε φύγει από το πλατό.
- Liza Minnelli και Scorsese δήλωσαν πως σχεδόν όλοι οι διάλογοι ήταν παράγωγα αυτοσχεδιασμού. Αυτό επέφερε μεγάλη δυσκολία στο στάδιο του μοντάζ, μια και δεν υπήρχε σωστή αλληλουχία σεναρίου.
- Το αρχικό μοντάζ ήταν στις 4μιση ώρες, με τον δημιουργό να το κόβει αρχικά στις 2 ώρες και 35 λεπτά, και τέλος στις 2 και 16 λεπτά. Το 1981 εμφανίστηκε στις ΗΠΑ μια αποκαταστημένη κόπια με τη σκηνή του Happy Endings, ανεβάζοντας τη διάρκεια στα 163.
- Σύμφωνα με τον παραγωγό Irwin Winkler, ο Robert De Niro πέρασε όλα τα γυρίσματα έχοντας στα χέρια του το βιβλίο που θα μεταφερθεί λίγα χρόνια αργότερα ως Οργισμένο Είδωλο.
- Έσχατη ταινία για τον Jack Haley, πριν φύγει από τη ζωή το 1979.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το τραγούδι Theme from New York, New York αποσύρθηκε μετά από επιμονή του Robert De Niro. Έτσι, οι John Kander και Fred Ebb (υπεύθυνοι για όλες τις ορίτζιναλ τραγουδιστικές συνθέσεις του φιλμ) αναγκάστηκαν να το γράψουν από την αρχή, παραδίδοντας εντέλει το διάσημο κομμάτι. Ήταν όμως η εκτέλεση του από τον Frank Sinatra το 1979 που το κατέστησε αθάνατο και ορόσημο της μεγαλούπολης. Φυσικά, η αρχική ερμηνεύτρια, η Liza Minnelli, δεν έπαψε να το συμπεριλαμβάνει σε όλες τις εμφανίσεις της.
Γκαλερι φωτογραφιων
