Δυο θετά αδέλφια, που εργάζονται ως μυστικοί αστυνομικοί στο μετρό της Νέας Υόρκης, ονειρεύονται τη χρηματαποστολή του τρένου που μεταφέρει μεγάλα ποσά καθημερινά. Η αρπαγή όμως της χρηματαποστολής είναι αδύνατη λόγω της παρουσίας του αφεντικού τους, ο οποίος έως τώρα δεν έχει επιτρέψει κανέναν να ληστέψει τα τρένα του. Όταν μια νέα και γοητευτική συνάδελφος έρχεται στο προσκήνιο, ο ένας αδερφός την ερωτεύεται και στην προσπάθειά του να την εντυπωσιάσει θα επιχειρήσει να ληστέψει τη χρηματαποστολή.

Σκηνοθεσία:

Joseph Ruben

Κύριοι Ρόλοι:

Wesley Snipes … John Robinson

Woody Harrelson … Charlie Robinson

Jennifer Lopez … Grace Santiago

Robert Blake … Donald Patterson

Chris Cooper … Torch

Joe Grifasi … Riley

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Doug Richardson, David Loughery

Στόρι: Doug Richardson

Παραγωγή: Neil Canton, Jon Peters

Μουσική: Mark Mancina

Φωτογραφία: John Lindley

Μοντάζ: George Bowers, Bill Pankow

Σκηνικά: Bill Groom

Κοστούμια: Ruth E. Carter

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Money Train
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Χρηματαποστολή

Παραλειπόμενα

  • Ξεκίνησε να σχεδιάζεται με σκηνοθέτη τον Tony Scott και σεναριογράφο τον Doug Richardson. Όταν ο πρώτος αποχώρησε κι ανέλαβε ο Joseph Ruben, απέλυσε τον Richardson και όρισε να γραφτεί εκ νέου το κείμενο.
  • Cameron Diaz και Catherine Zeta-Jones πέρασαν από οντισιόν για τον ρόλο της Γκρέις.
  • Το τεράστιο σκηνικό που στήθηκε για τα γυρίσματα ήταν σε μέγεθος σαν δύο κτήρια Empire State, το ένα κολλημένο οριζόντια στο πάτωμα δίπλα στο άλλο. Αρχικά ήταν να χρησιμοποιηθεί ο σταθμός της Νέας Υόρκης, αλλά αυτό αποδείχτηκε προβληματικό.
  • Την επόμενη ημέρα της πρεμιέρας, ένα περιστατικό συνέβη στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Μπρούκλιν, παρόμοιο με αυτό που περιγράφει η ταινία. Οι υπάλληλοι του σιδηρόδρομου κάλεσαν σε μποϊκοτάζ εναντίον του φιλμ, και απαίτησαν να κατέβουν όλες οι αφίσες της από κάθε σταθμό. Η Columbia Pictures όμως δεν θεώρησε λογικό το αίτημα τους.
  • Έχοντας κόστος 68 εκατομμύρια δολάρια, εισέπραξε μόνο 77,2.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 23/12/2015

Μετά το πετυχημένο τους ζευγάρωμα στο «Οι Λευκοί Δεν Μπορούν να Πηδήξουν», οι Γούντι Χάρελσον-Γουέσλεϊ Σνάιπς αναπαράγουν εκ νέου το πρότυπο του κωμικού-σοβαρού. Αυτή τη φορά, το χιούμορ πνίγεται στη δράση και τις κασκάντες, και αυτό που μένει είναι ένα συμπαθητικό φιλμ δράσης. Ρόμπερτ Μπλέικ και Κρις Κούπερ είναι καλοί για δεύτεροι, και παραδόξως και η Τζένιφερ Λόπεζ (στην πρώτη ταινία της που φάνηκε ως ηθοποιός) δεν κάνει κακή δουλειά. Ακόμα κι αν σαν «buddy-movie» σάς δικαιολογήσει την εμπορική αποτυχία της, κάντε υπομονή ως τις σκηνές της ληστείας, γιατί είναι θεαματικότατες. Η σκηνοθεσία ανήκει στον Τζόζεφ Ρούμπεν, που είχε καλά δείγματα σε χτίσιμο ατμόσφαιρας, κάτι που εδώ δεν μπαίνει σε χρήση, μια και το θριλερικό στοιχείο αφορά μονάχα τη δράση.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *