
Ένας μικροαπατεώνας βρίσκεται θανάσιμα μπλεγμένος, όταν κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στη φυλακή γίνεται όμηρος της απόδρασης ενός διεθνούς φήμης κλέφτη διαμαντιών. Αν και καταφέρνει να ξεφύγει, τον κυνηγούν και η αστυνομία και ο κλέφτης. Όλοι τον θέλουν νεκρό. Δεν έχει κανέναν σύμμαχο και έτσι καταφεύγει σ’ έναν φιλόδοξο ρεπόρτερ που πιστεύει ότι χτύπησε φλέβα χρυσού. Ο μικροαπατεώνας είναι τώρα ένας σταρ που ξέφυγε από την αφάνεια. Ο δημοσιογράφος βρίσκει την ευκαιρία της ζωής του. Όμως και για τους δυο το τίμημα είναι τεράστιο.
Σκηνοθεσία:
Brett Ratner
Κύριοι Ρόλοι:
Chris Tucker … Franklin Maurice Hatchett
Charlie Sheen … James Russell
Heather Locklear … Grace Cipriani
Gerard Ismael … Raymond Villard
Elise Neal … Paula
Michael Wright … Aaron
Paul Sorvino … Guy Cipriani
Larry Hankin … Roland
Paul Gleason … υπαστυνόμος Bobby Pickett
Daniel Roebuck … ντετέκτιβ Williams
Veronica Cartwright … Connie Cipriani
Damian Chapa … Carmine
David Warner … Barclay
Faizon Love … κρατούμενος
Rance Howard … ιερέας
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Joel Cohen, Alec Sokolow
Παραγωγή: Walter Coblenz, Tracy Kramer
Μουσική: Lalo Schifrin
Φωτογραφία: Russell Carpenter, Robert Primes
Μοντάζ: Mark Helfrich
Σκηνικά: Robb Wilson King
Κοστούμια: Sharen Davis
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Money Talks
- Ελληνικός Τίτλος: Το Χρήμα στο Λαιμό σου
Παραλειπόμενα
- Εδώ έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στη σκηνοθεσία ο Brett Ratner, κι ενώ ως τότε εξειδικεύονταν στα βίντεο-κλιπ.
- Η παραγωγή ξεκίνησε με σκηνοθέτη τον Steve Chase, έναν Καναδό γνωστό μόνο από διαφημιστικά σποτ, που εργάστηκε πάνω στο σενάριο επί 6 μήνες. Μία όμως μόλις εβδομάδα πριν χτυπήσει η πρώτη κλακέτα, παραιτήθηκε λόγω δημιουργικών διαφορών με τον Chris Tucker και τη New Line Cinema. Πράγματι ο Tucker είχε πάρει το ελεύθερο από το στούντιο να κάνει ό,τι αλλαγή ήθελε στο κείμενο. Και ήταν αυτός που πρότεινε ακολούθως τον Brett Ratner, με τον οποίο είχαν συνεργαστεί σε ένα μουσικό βίντεο, και έμελλε να κάνουν ακόμα 3 ταινίες μαζί (την τριλογία των Αλεξίσφαιρων Ντετέκτιβ).
- Τελευταία φορά που ο Chris Tucker ακούγεται να “βλασφημεί” ασύστολα, μια κι αργότερα στράφηκε στη θρησκεία.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 18/7/2010
Στο -όχι άσχημο, αλλά ούτε και σπουδαίο- σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο Μπρετ Ράτνερ («X-Men», «Red Dragon») χρωστά πολλά στον Κρις Τάκερ, έναν «comic-animal» όπως ο Τζιμ Κάρεϊ ή ο Τζέρι Λούις, που παίρνει τους ρόλους και τους κάνει δικούς του, τους σφραγίζει δηλαδή με το προσωπικό του ύφος. Θυμηθείτε πόσο άναρχα και πόσο πειστικά ο ρόλος του ως MC στο «Fifth Element» ήταν σαν μια ένθετη ταινία μέσα στην ταινία. Στην τωρινή περίπτωση, του δίνεται η ευκαιρία να δομήσει έναν πιο πραγματικό χαρακτήρα κι όχι απλά τύπο, ενώ ο Τσάρλι Σιν, χωρίς να έχει σπουδαίες ατάκες, ερμηνεύει πολύ σωστά και λειτουργικά ως στέρεος, αντίθετος πόλος απέναντι στο οιστριονικό ύφος μιας buddy-movie περιπέτειας. Η πλοκή έχει αφέλειες κι αυθαιρεσίες, αλλά το ζήτημα είναι οι σχέσεις και οι καταστάσεις.
Βαθμολογία: