Ο Ίθαν Χαντ βρίσκεται σε μια νέα αποστολή, την πιο επικίνδυνη μέχρι σήμερα, που τον θέλει να προσπαθεί να διαλύσει το Συνδικάτο, μια σκιώδη αντί-IMF οργάνωση άριστα εκπαιδευμένων πρακτόρων, που αποκαλύπτεται ότι δρα ενάντια στα μυστικά σχέδια της αμερικανικής κυβέρνησης, ώστε να επικρατήσει μια νέα τάξη πραγμάτων. Στο πλευρό του Ίθαν Χαντ και της ομάδας του θα βρεθεί και μια αποκηρυγμένη βρετανίδα πράκτορας, ο ρόλος της οποίας συνιστά άλλο ένα μυστήριο. Στόχος του Ίθαν Χαντ, όπως πάντα, να προστατέψει τους φίλους του και να κάνει το αδύνατο δυνατό, όσο επικίνδυνο κι αν είναι.

Σκηνοθεσία:

Christopher McQuarrie

Κύριοι Ρόλοι:

Tom Cruise … Ethan Hunt

Simon Pegg … Benji Dunn

Jeremy Renner … William Brandt

Ving Rhames … Luther Stickell

Rebecca Ferguson … Ilsa Faust

Sean Harris … Solomon Lane

Simon McBurney … Atlee

Alec Baldwin … Alan Hunley

Tom Hollander … ο πρωθυπουργός

Jingchu Zhang … Lauren

Jens Hulten … Janik Vinter

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Christopher McQuarrie

Στόρι: Christopher McQuarrie, Drew Pearce

Παραγωγή: J.J. Abrams, Bryan Burk, Tom Cruise, David Ellison, Dana Goldberg, Don Granger

Μουσική: Joe Kraemer

Φωτογραφία: Robert Elswit

Μοντάζ: Eddie Hamilton

Σκηνικά: Jim Bissell

Κοστούμια: Joanna Johnston

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Mission: Impossible – Rogue Nation
  • Ελληνικός Τίτλος: Επικίνδυνη Αποστολή: Μυστικό Έθνος
  • Εναλλακτικός Τίτλος: M:I 5 [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Τηλεοπτική σειρά (χαρακτήρες): Mission: Impossible του Bruce Geller.

Παραλειπόμενα

  • Οι παραγωγοί ήθελαν από τον Brad Bird να επιστρέψει στην καρέκλα του σκηνοθέτη, αλλά αυτός προτίμησε το Η Χώρα του Αύριο. Ο Christopher McQuarrie ήρθε μετά από αίτημα του ίδιου του Tom Cruise.
  • Η Jessica Chastain απέρριψε τον πρώτο γυναικείο ρόλο, επειδή δεν ήταν θετική στο ότι χρειάζονταν 6 μήνες ειδικής προετοιμασίας για να εμφανιστεί.
  • Ο Benedict Cumberbatch ήταν ο πρώτος που προσεγγίσθηκε για τον ρόλο του κακού.
  • Παρότι η συμμετοχή της Jingchu Zhang διαφημίστηκε αρκετά, στο τελικό μοντάζ εμφανίζεται μόνο για μερικά δευτερόλεπτα.
  • Tom Cruise αλλά και Simon Pegg δεν χρησιμοποίησαν αντικαταστάτη για τις επικίνδυνες σκηνές. Συγκεκριμένα, όμως, ο Cruise τραυματίστηκε 6 φορές κατά τα γυρίσματα.
  • Γυρίσματα έγιναν σε 3 διαφορετικές ηπείρους. Ξεκίνημα έγινε στην Αυστρία, ενώ ακολούθησαν Μαρόκο και Μεγάλη Βρετανία. Αυτόνομα όμως η εναρκτήρια σκηνή του φιλμ γυρίστηκε στη Μαλαισία.
  • Η εμπορική απήχηση ήταν υψηλή. Τα κέρδη έφτασαν στα 682,7 εκατομμύρια δολάρια, κι ενώ το μπάτζετ ήταν στα 150.

Κριτικός: Πάνος Αχτσιόγλου

Έκδοση Κειμένου: 23/8/2015

Τέσσερα χρόνια μετά τη μεγάλη εμπορική επιτυχία του «Πρωτόκολλο: Φάντασμα» (με συνολικά έσοδα 700 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως) και δεκαεννιά χρόνια από την πρώτη ταινία με ήρωα το μυστικό πράκτορα Ίθαν Χαντ σε σκηνοθεσία Μπράιαν Ντε Πάλμα, η αειθαλής πλέον σειρά κατασκοπικών ταινιών παρατείνεται με μια ακόμη πιο άρτια κι ελκυστική προσθήκη που προσφέρει την απαραίτητη αναζωογόνηση στο είδος, ανατρέχοντας παράλληλα σε κλασικά στιγμιότυπα που σημαδέψαν την ύπαρξή της. Κουβαλώντας στις αποσκευές της τις αρετές (αλλά και τις αδυναμίες) της αναβίωσης της ταινίας του Μπραντ Μπερντ, και κυρίως του εισαγωγικού φιλμ του φραντσάιζ, αναλαμβάνει να συνδέσει στοιχεία θρίλερ παρακολούθησης της δεκαετίας του 1960 με εξωφρενικές, γεμάτες δράση κι οπτικά εφέ σκηνές που κόβουν την ανάσα. Και όλα αυτά με κεντρικό άξονα τον απόλυτα μοντέρνο movie-star. Αυτόν που δεν έχει καμία διάθεση να αφήσει αυτή τη σειρά να αυτοκαταστραφεί. Για πέμπτη συνεχή φορά, ο αγέραστος και σε εκπληκτική φυσική κατάσταση Τομ Κρουζ αποδεικνύει τη δέσμευσή του στον ρόλο του action-hero, μετατρέποντας το φιλμ σε προσωπική καλλιτεχνική κι εμπορική όαση, στην οποία μπορεί κάλλιστα να επιστρέφει μετά από αποτυχημένες (βλέπε «Jack Reacher») ή μη εκτιμημένες όσο θα έπρεπε («Στα Όρια του Αύριο») προσπάθειες.

O σκηνοθέτης και σεναριογράφος Κρίστοφερ ΜακΚουάρι, αισίως στην πέμπτη συνεργασία του με τον 53χρονο σταρ, ακολουθεί ξεκάθαρα περπατημένες δομές, ανανεωμένες όμως με αρκετό κινηματογραφικό θράσος, ίσως για να μπορέσουν να αντέξουν στα σημεία των απαιτητικών καιρών. Η μυστική υπηρεσία πληροφοριών IMF δαιμονοποιείται για ακόμη μία φορά, μια σκιώδης πολυεθνική οργάνωση με τίτλο «Το Συνδικάτο» πυροδοτεί κύματα αστάθειας, πολιτικής αναταραχής και παγκόσμιας καταστροφής και όπως πάντα ο ασταμάτητος Ίθαν Χαντ ξανασυγκεντρώνει την ομάδα του, αναλαμβάνοντας να κλέψει μυστικές λίστες, να διαρρήξει απαραβίαστα χρηματοκιβώτια, να αποκρυπτογραφήσει μηνύματα υψίστης ασφαλείας και να αποτρέψει δολοφονίες σημαντικών προσώπων κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Χρησιμοποιώντας ως βασικά του συστατικά αναφορές σε ό,τι πιο ολοκληρωμένο έχει να δώσει αυτή η σειρά ταινιών στο genre, ο δημιουργός κατορθώνει να αναποδογυρίσει τη φόρμουλα, μετατρέποντας ένα σενάριο-παρωδία σε μια ταινία με ψυχή, που δεν βασίζεται μόνο στα φαντασμαγορικά οπτικά εφέ (που αψηφούν κάθε νόμο της φυσικής) ή στα τελευταίας ψηφιακής τεχνολογίας μέσα κινηματογράφησής της. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αδιαμφισβήτητα καλύτερη σκηνή του φιλμ μοιάζει βγαλμένη από κατασκοπικά θρίλερ μιας άλλης εποχής, με τους ήχους του «Nessun Dorma» μέσα στην όπερα της Βιέννης να συνοδεύουν μια σεκάνς αντισυμβατική κι αρκετά γενναία για μια τόσο mainstream παραγωγή. Η ωριμότητα του φιλμ διακρίνεται επίσης στην αίσθηση ότι η αφοσίωση του ήρωα στον στόχο (που δεν είναι άλλος βέβαια από τη σωτηρία του κόσμου) μοιάζει να γίνεται τελικά αυτοσκοπός, με τα ανύποπτα θύματα των πολιτών που τυγχάνει να βρίσκονται στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, να αποτελούν απλά παράπλευρες απώλειες. Εξάλλου, όπως γίνεται ρητά κατανοητό, θα υπάρξουν κι άλλοι κακοί που θα αναπληρώσουν τη θέση αυτού που θα ηττηθεί (κανείς βέβαια δεν περιμένει τους εγκληματίες να θριαμβεύουν στο τέλος), κλείνοντας έναν φαύλο κύκλο που αυτοτροφοδοτείται διαρκώς από αναλώσιμους αντιπάλους.

Ο Τομ Κρουζ είναι το δίχως άλλο ένας από τους βασικούς λόγους που το φιλμ μετατρέπεται από μετριότητα σε κάτι που αξίζει να δεις. Ρισκάροντας και τελικά πετυχαίνοντας, δίνει τη δική του παράσταση βγαίνοντας αλώβητος από την πρόκληση της ηλικίας και από το ρίσκο του εκτροχιασμού προς τη γελοιότητα (οι τελευταίοι «Αναλώσιμοι» αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα). Μοιράζεται σχεδόν ισόποσα τον κινηματογραφικό χρόνο -κάτι που δεν συνέβαινε στα προηγούμενα επεισόδια- με τη Ρεμπέκα Φέργκιουσον που ερμηνεύοντας την Ίλσα, διπλή πράκτορα με αμφιλεγόμενα κίνητρα, προσθέτει μια ενδιαφέρουσα περφόρμανς, η οποία θα ήταν ακόμη πιο ελκυστική εάν της το επέτρεπε το σενάριο. Κάνεις δεν αντιλαμβάνεται για ποιόν λόγο οι τρομοκράτες συνεχίζουν να την εμπιστεύονται, ιδίως όταν μετά από κάθε αποτυχημένη αποστολή χρησιμοποιεί αβάσιμα επιχειρήματα για να αποδείξει την αφοσίωσή της. Από το υπόλοιπο καστ ξεχωρίζει ο Σάιμον Πεγκ ενσαρκώνοντας τον μάγο της τεχνολογίας Μπέντζι, φίλο του Ίθαν και κωμική εκτόνωση του φιλμ, ενώ ο Τζέρεμι Ρένερ υποχρησιμοποιείται στον ρόλο του Μπραντ, επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας. Η ατάκα της ταινίας πάντως ανήκει στον Άλεκ Μπόλντγουιν (αρχηγός της CIA και επικριτικός απέναντι στη δράση της IMF), ο οποίος σε μια ανύποπτη στιγμή χαρακτηρίζει τον Χαντ ως «την πραγματική ενσάρκωση του πεπρωμένου». Ακριβώς αυτή η αποφασιστικότητα και η δέσμευση του πρωταγωνιστή στην ταινία του είναι τελικά που την κάνουν διασκεδαστική, παρόλα τα κενά της. Τονίζοντας εύστοχα τη δυσεπίλυτη σχέση μεταξύ του αναπόφευκτου και της τυχαιότητας, το νέο «Mission: Impossible» παραμένει ζωηρό κι εννοιολογικά συμπαγές, χαρίζοντας συντονισμένες σκηνές δράσεις και περιορίζοντας τις επιπολαιότητες. Και κυρίως, σε αντίθεση με τα τελευταία «Terminator» και «Die Hard», δεν σου περνά επ` ουδενί από το μυαλό ότι ο βασικός της πρωταγωνιστής έχει απωλέσει οριστικά τα χρόνια της νιότης του.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

18 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *