Ένας παλαίμαχος προπονητής του μποξ, με πάθος για την κέλτικη λογοτεχνία, αλλά και εσωτερική οδύνη για την απώλεια επαφής με την κόρη του, δέχεται ύστερα από πολλούς δισταγμούς να αναλάβει την προπόνηση μιας 30χρονης σερβιτόρας, η οποία, αν και μεγάλη σε ηλικία, φαίνεται να έχει ταλέντο στη γυναικεία πυγμαχία.
Σκηνοθεσία:
Clint Eastwood
Κύριοι Ρόλοι:
Clint Eastwood … Frankie Dunn
Hilary Swank … Mary Margaret ‘Maggie’ Fitzgerald
Morgan Freeman … Eddie ‘Scrap-Iron’ Dupris
Jay Baruchel … Dangerous ‘Danger’ Dillan
Mike Colter … Big Willie Little
Lucia Rijker … Billie ‘The Blue Bear’ Osterman
Brian F. O’Byrne … πάτερ Horvak
Anthony Mackie … Shawrelle Berry
Margo Martindale … Earline Fitzgerald
Riki Lindhome … Mardell Fitzgerald
Michael Pena … Omar
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Paul Haggis
Παραγωγή: Clint Eastwood, Paul Haggis, Tom Rosenberg
Μουσική: Clint Eastwood
Φωτογραφία: Tom Stern
Μοντάζ: Joel Cox
Σκηνικά: Henry Bumstead
Κοστούμια: Deborah Hopper
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Million Dollar Baby
- Ελληνικός Τίτλος: Million Dollar Baby
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά διηγημάτων: Rope Burns: Stories from the Corner του F.X. Toole.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Hilary Swank) και δεύτερου αντρικού ρόλου (Morgan Freeman). Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Clint Eastwood), διασκευασμένο σενάριο και μοντάζ.
- Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας και πρώτου γυναικείου ρόλου (Hilary Swank) σε δράμα. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (δράμα), δεύτερο αντρικό ρόλο (Morgan Freeman) και μουσική.
- Βραβείο ξένης ταινίας στα Cesar.
- Βραβείο ξένης ταινίας στα David di Donatello.
Παραλειπόμενα
- Βασισμένο σε διηγήματα του βοηθού στα ρινγκ Jerry Boyd (συγκεκριμένα τα: The Monkey Look, Million $$$ Baby και Frozen Water) υπό τον γενικό τίτλο Rope Burns: Stories from the Corner, που το υπογράφει ως F.X. Toole. Έφυγε από τη ζωή έναν μήνα μετά αφού έμαθε ότι ο Eastwood ανέλαβε την ταινία. Μετά την πρεμιέρα, η συλλογή επανακυκλοφόρησε με τον τίτλο της ταινίας.
- Πολλά ήταν τα προβλήματα της παραγωγής. Το ένα μετά το άλλο, τα μεγάλα στούντιο απέρριπταν να το αναλάβουν, ακόμα κι όταν ο Eastwood υπέγραψε. Ούτε καν η Warner Bros, η “στέγη” του Eastwood επί πολλά έτη, δεν ήταν διαθέσιμη να πληρώσει τα 30 εκατομμύρια δολάρια που υπολογίζονταν για το μπάτζετ. Εντέλει, ο αμερικανός δημιουργός κατάφερε να πείσει τη Lakeshore Entertainment να βάλει τα μισά, με τη Warner να συμπληρώνει τα υπόλοιπα.
- Γυρίστηκε μέσα σε λιγότερες από 40 ημέρες.
- Η Swank πέρασε από εκτεταμένη προπόνηση σε ρινγκ για τον ρόλο, βοηθούμενη από τον επαγγελματία του χώρου Grant L Roberts. Έπρεπε να περνάει κάθε ημέρα 5 ώρες τουλάχιστον στην προπόνηση, κατά την οποία βασανίστηκε με βαριά λοίμωξη σταφυλόκοκκου, χωρίς να το πει στον Eastwood, φοβούμενη μη χάσει τον ρόλο.
- Σε ηλικία 74ων ετών, ο Clint Eastwood έγινε ο γηραιότερος νικητής Όσκαρ σκηνοθεσίας.
- Ο Morgan Freeman είχε αρχικά προσεγγισθεί για τον ρόλο του Φράνκι Νταν. Εκείνος όμως προτιμούσε τον Έντι, ακόμα και πριν έρθει στο προσκήνιο ο Eastwood.
- Ο Paul Haggis σκηνοθετούσε το Crash, και ήταν έτοιμος να αναλάβει αυτό ως επόμενη ταινία του. Έκανε πίσω όταν έμαθε ότι ενδιαφέρονταν ο Eastwood.
- Η Sandra Bullock ήταν η πρώτη που είχε πρόταση να παίξει τη Μάγκι, και ήθελε ως σκηνοθέτη τον Shekhar Kapur. Και η Ashley Judd πέρασε από τα υπόψιν.
- Η Hilary Swank έγινε η πρώτη γυναίκα ηθοποιός που κέρδισε Όσκαρ ερμηνεύοντας μποξέρ.
- Το μπάτζετ των 30 εκατομμυρίων δολαρίων, που ο δημιουργός δεν έβρισκε στούντιο να το καλύψει, απέφερε στα ταμεία 216,8.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 16/8/2020
Για να κατανοήσει κάποιος το πόσο καλά είναι… τα καλά έργα του Clint Eastwood, πρέπει να τον καθίσει σε καρέκλα ψυχανάλυσης. Αυτός ο ιανός είναι ένας βαθιά συντηρητικός άνθρωπος, με ένα όμως εξίσου βαθύ αίσθημα δικαιοσύνης. Θα μπορούσε κάποιος να τον αποκαλέσει ως φιλόσοφο της δεξιάς. Ερχόμενοι να τον κρίνουμε για τα έργα του, θα δούμε και στις καλές και στις μέτριες των περιπτώσεων ότι έχουν αποδώσει τα μαθήματα που πήρε σε κρίσιμη ηλικία από τον Sergio Leone και τον Don Siegel, σε συνδυασμό με την ευκαιρία να μεγαλώνει ως θεατής διαμέσου της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ (απλά προσπέρασε αυτή των επαναστατημένων δεκαετιών μετά τα 1950…).
Αν λοιπόν του δώσεις ένα γερό θέμα να φέρει ως δημιουργός εις πέρας, σου κάνει θαύματα. Ένα από αυτά του χάρισε και το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας, και όχι άδικα. Είναι μια ταινία που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις κλασική, οποιαδήποτε εποχή κι αν γυρίζονταν. Έχει το ποιοτικό χρώμα των 1940-50, και το τσαγανό ενός ανθρώπου που βλέπει τη ζωή ως πεδίο μάχης. Αυτή η διαχρονικότητα απλώνεται μέχρι το μεδούλι των χαρακτήρων, και καμία φράση δεν πέφτει στο κενό. Όπως και στην περίπτωση του συγγενικού πρώτου Creed, έτσι κι εδώ αφομοιώνονται όλα τα γνωστά κλισέ αθλητικών ταινιών, σε σημείο να μη δυσφορείς ποτέ για την αβάστακτη ιδιότητα τους. Ίσως ακόμα και να μην μπεις στη διαδικασία καν να τα αναγνωρίσεις. Αυτό που μπαίνει μπροστά είναι ένα μελόδραμα που θα δυσκολευόσουν να πιστέψεις ότι μπορεί και λειτουργεί στο σύγχρονο σινεμά, με τα πλέον πρωτόλεια των συναισθημάτων να παίρνουν υπόσταση βιώματος, να εισχωρούν στο πετσί.
Από μια μικρή φράση ως μια δυνατή γροθιά, το φιλμ προσθέτει ένα προς ένα τα κομμάτια που το συνθέτουν, για να σε βγάλει νοκ-άουτ με μαθηματική λογική. Μικροσκοπεί το ντεκόρ του (ακόμα και σκοτεινιάζοντας τη φωτογραφία), αφήνει τους δεύτερους χαρακτήρες σε εφεδρεία ως απλούς αρωγούς στον κεντρικό σκοπό, και μετά από μελέτη γνωρίζει το πότε και το πώς θα σε σπρώξει στα σκοινιά για να σου δώσει το καίριο χτύπημα. Μια αίσθηση που μόνο ένας μαχητής έχει νιώσει, εκείνο το σημείο που πετάει τη λευκή πετσέτα αναγνωρίζοντας την παράδοση του στον αντίπαλο. Ένα μελό που αν το δεις χωρίς τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες, θα γελάσεις με το δίκιο σου από την πλεονάζουσα επιτήδευση.
Και έτσι να πώς σπάνε οι κανόνες περί τετριμμένου, όταν ο δημιουργός ξέρει να το κρύβει κάτω από το χαλί της ποιότητας. Αυτή είναι η ποιότητα του κλασικού και του διαχρονικού, και δεν χρειάζεται να είναι αριστούργημα για να σου κόψει τα πόδια…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
