
Ήταν το 1972 όταν μια χάρντκορ ταινία έμελλε ν’ αλλάξει την παραγωγή της ερασιτεχνικής πορνογραφίας, καθιστώντας την προσοδοφόρα βιομηχανία. Το Βαθύ Λαρύγγι έκανε τεράστιο σάλο καθώς απενοχοποίησε το fellatio, έγινε μια από τις εμπορικότερες ταινίες όλων των εποχών και η αιτία να ξεσπάσουν πολεμικές ανάμεσα σε συντηρητικούς και υπέρμαχους της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Πάνω απ’ όλα, κατέστησε (πόρνο)σταρ εν μία νυκτί τη Λίντα Λάβλεϊς. Η Λίντα, όμως, είχε ένα μυστικό κι αυτό ήταν ο σύζυγος της που την εξανάγκασε να κάνει αυτό που έκανε.
Σκηνοθεσία:
Rob Epstein
Jeffrey Friedman
Κύριοι Ρόλοι:
Amanda Seyfried … Linda Lovelace
Peter Sarsgaard … Chuck Traynor
Sharon Stone … Dorothy Boreman
Robert Patrick … John Boreman
Juno Temple … Patsy
Chris Noth … Anthony Romano
Bobby Cannavale … Butchie Peraino
Hank Azaria … Gerry Damiano
Adam Brody … Harry Reems
James Franco … Hugh Hefner
Debi Mazar … Dolly
Wes Bentley … Thomas
Eric Roberts … Nat Laurendi
Chloe Sevigny … γαλλίδα δημοσιογράφος
Cory Hardrict … Frankie Crocker
LisaGay Hamilton … Marsha
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Andy Bellin
Παραγωγή: Heidi Jo Markel, Laura Rister, Jason Weinberg, Jim Young
Μουσική: Stephen Trask
Φωτογραφία: Eric Alan Edwards
Μοντάζ: Robert Dalva, Matt Landon
Σκηνικά: William Arnold
Κοστούμια: Karyn Wagner
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Lovelace
- Ελληνικός Τίτλος: Λίντα Λάβλεϊς: Το Βαθύ Λαρύγγι
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Βαθύ Λαρύγγι (1972)
- Μέσα στο Βαθύ Λαρύγγι (2005)
Παραλειπόμενα
- Τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν την Kate Hudson (που εκείνη την περίοδο ήταν έγκυος) ή την Olivia Wilde για τον ρόλο της Λάβλεϊς, και τον James Franco για αυτόν του Τσακ.
- Η Demi Moore είχε συμφωνήσει για ένα κάμεο πέρασμα ως Gloria Steinem, αλλά το μετάνιωσε για προσωπικούς λόγους. Έπειτα αντικαταστάθηκε από τη Sarah Jessica Parker, μέχρι που ο ρόλος κόπηκε τελείως.
- Μεγάλη αποτυχία στα ταμεία, με έσοδα μόλις 1,6 εκατομμύρια δολάρια, κι ενώ το φιλμ κόστισε 12.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 7/7/2014
Το ντουέτο των Ρομπ Επστάιν και Τζέφρι Φρίντμαν, που ασχολούνται κυρίως με ντοκιμαντέρ ή δραματοποιημένα τέτοια («Κάτω από το Χαλί του Χόλιγουντ», «Tο Ουρλιαχτό», «The Times of Harvey Milk»), αυτή τη φορά επιχειρούν κανονική δραματουργία και δεν καταφέρνουν να ψάξουν αποτελεσματικά πίσω απ’ το φαινόμενο. Βέβαια, αναπαριστούν την εποχή και την υποκουλτούρα της βιομηχανίας πορνό μέσα από το, ουσιαστικά, χρονογράφημα, αλλά η Λάβλεϊς παραμένει μια εικόνα κι όχι ένας χαρακτήρας που αναδύεται από αυτήν, παρά τη δυναμική που φαίνεται να διαθέτει η Αμάντα Σέιφριντ στην ερμηνεία της. Κατά βάθος συντηρητική η ματιά των δημιουργών, αναλώνεται στο να δικαιολογήσει το καημένο το κορίτσι που πέφτει θύμα της χειραγωγίας των αντρών. Άλλωστε, στα 93 μόλις λεπτά ήταν δύσκολο να γίνει περισσότερη ανάλυση. Οι Πίτερ Σάρσγκααρντ και Τζέιμς Φράνκο χρωματίζουν λειτουργικά την ατμόσφαιρα.
Βαθμολογία: