
Η ταινία ακολουθεί το χρονικό της έντονης πολιτικής δράσης του ιταλού πολιτικού Σίλβιο Μπερλουσκόνι από το 2006 έως το 2009, μια περίοδος που καθόρισε τον ίδιο ως μεγιστάνα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, με επιχειρηματίες, πολιτικούς, μοντέλα και την κατευθυνόμενη αυλή του στο προσκήνιο.
Σκηνοθεσία:
Paolo Sorrentino
Κύριοι Ρόλοι:
Toni Servillo … Silvio Berlusconi/Ennio Doris
Elena Sofia Ricci … Veronica Lario
Riccardo Scamarcio … Sergio Morra
Kasia Smutniak … Kira
Euridice Axen … Tamara
Fabrizio Bentivoglio … Santino Recchia
Dario Cantarelli … Paolo Spagnolo
Anna Bonaiuto … Cupa Caiafa
Ricky Memphis … Riccardo Pasta
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Paolo Sorrentino, Umberto Contarello
Στόρι: Paolo Sorrentino
Παραγωγή: Carlotta Calori, Francesca Cima, Nicola Giuliano, Viola Prestieri
Μουσική: Lele Marchitelli
Φωτογραφία: Luca Bigazzi
Μοντάζ: Cristiano Travaglioli
Σκηνικά: Stefania Cella
Κοστούμια: Carlo Poggioli
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Loro
- Ελληνικός Τίτλος: Loro
- Εναλλακτικός Τίτλος: Loro 1 [πρώτου μέρους]
- Εναλλακτικός Τίτλος: Loro 2 [δεύτερου μέρους]
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου (Elena Sofia Ricci) και κομμώσεων στα David di Donatello. Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Toni Servillo), δεύτερο αντρικό ρόλο (Fabrizio Bentivoglio), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Kasia Smutniak), μουσική, τραγούδι (Na Gelosia), σκηνικά, κοστούμια, μακιγιάζ, ήχο και ειδικά εφέ.
Παραλειπόμενα
- Η ταινία είναι ενιαία, αλλά η τεράστια διάρκεια της την έκανε στην Ιταλία να κάνει πρεμιέρα ως δύο ταινίες. Η πρώτη είχε διάρκεια 100 λεπτά και δεύτερη 104. Άμεσα κυκλοφόρησε μια τρίτη εκδοχή, αυτή των 145 λεπτών, με την οποία η πορεύθηκε στις περισσότερες χώρες. Μάλιστα, αυτή η εκδοχή πρωτοπαρουσιάστηκε για το ενδεχόμενο η ταινία να διαγωνιστεί και στα Όσκαρ.
- Στα ιταλικά “loro” σημαίνει “αυτοί”. Αλλά έχει και διπλή έννοια, μια και “l’oro” σημαίνει “το χρυσάφι”.
- Ο Sorrentino συνάντησε πρόβλημα με την εταιρία παραγωγής στην Ιταλία που συνηθίζει να εργάζεται, τη Medusa Film, κι αναγκάστηκε να βρει αλλού κεφάλαια. Ο λόγος ήταν πως η ιταλική εταιρία ήταν υπό τον έλεγχο του Berlusconi.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το τραγούδι Na Gelosia που ακούγεται από τον Toni Servillo είναι αυθεντικό.