Τα Παιδιά της Χορωδίας

1949. Ο Κλεμέντ Ματιέ, ένας άνεργος δάσκαλος μουσικής, βρίσκει δουλειά ως επιτηρητής σε ένα σωφρονιστικό οικοτροφείο ανηλίκων. Εκεί, μένει έκπληκτος από τη σκληρή πραγματικότητα της σχολικής ρουτίνας και κυρίως από τις ακραίες και αναποτελεσματικές μεθόδους που μέχρι τώρα εφάρμοζε ο διευθυντής Ρασίν. Ο Ματιέ αποφασίζει να αρχίσει έναν αγώνα για να προσφέρει μια πνοή αλλαγής στο αυστηρό ίδρυμα, διδάσκοντας στους μαθητές του τη μαγεία και τη δύναμη της μουσικής, αλλάζοντας έτσι τις ζωές τους για πάντα. Ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους. Μόνο που κάποιος έπρεπε να τους το μάθει.

Σκηνοθεσία:

Christophe Barratier

Κύριοι Ρόλοι:

Gerard Jugnot … Clement Mathieu

Francois Berleand … διευθυντής Rachin

Jean-Baptiste Maunier … Pierre Morhange

Maxence Perrin … Pepinot

Kad Merad … Κος Chabert

Jean-Paul Bonnaire … Maxence

Marie Bunel … Violette Morhange

Gregory Gatignol … Pascal Mondain

Jacques Perrin … Pierre Morhange (ενήλικος)

Didier Flamand … Pepinot (ενήλικος)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Christophe Barratier, Philippe Lopes-Curval

Στόρι: Christophe Barratier

Παραγωγή: Arthur Cohn, Nicolas Mauvernay, Jacques Perrin

Μουσική: Bruno Coulais

Φωτογραφία: Jean-Jacques Bouhon, Dominique Gentil, Carlo Varini

Μοντάζ: Yves Deschamps

Σκηνικά: Francois Chauvaud

Κοστούμια: Francoise Guegan

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Les Choristes
• Ελληνικός Τίτλος: Τα Παιδιά της Χορωδίας
• Διεθνής Τίτλος: The Chorus

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Το Κλουβί με τ’ Αηδόνια (1945)

Σεναριακή Πηγή

• Στόρι: Το Κλουβί με τ’ Αηδόνια των Georges Chaperot, René Wheeler.

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας (Γαλλία) και τραγουδιού (Vois Sur Ton Chemin).
• Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.
• Υποψήφιο για Bafta ξενόγλωσσης ταινίας, σεναρίου και μουσικής.
• Βραβείο μουσικής και ήχου στα Cesar. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Gerard Jugnot), δεύτερο αντρικό ρόλο (Francois Berleand), πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη και σκηνικά.
• Βραβείο μουσικής στα Ευρωπαϊκά Βραβεία. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία και αντρική ερμηνεία (Gerard Jugnot).

Παραλειπόμενα

• Ριμέικ μιας κλασικής για τη Γαλλία παιδικής ταινίας του 1945, το Κλουβί με τ’ Αηδόνια (La Cage aux Rossignols), που είχε σκηνοθετήσει ο Jean Dreville και πρωταγωνιστούσε ο Noel-Noel. Το φιλμ είχε προταθεί για Όσκαρ καλύτερου στόρι, ενώ ως πηγή έμπνευσης είχε την χορωδία Οι Μικροί Τραγουδιστές του Ξύλινου Σταυρού, που οι ρίζες τους πηγαίνουν πίσω στο 1907.
• Έχοντας σκηνοθετήσει μια πετυχημένη μικρού μήκους ταινία, ο Christophe Barratier αναζητούσε ιδέες για να περάσει στον μεγάλου μήκους κινηματογράφο. Γρήγορα κατάλαβε ότι όλες του οι ιδέες αφορούσαν την παιδική του ηλικία, ενώ επειδή είχε μουσικό μπαγκράουντ ήθελε αυτό να το συνδυάσει με τη μουσική. Αυτά τον έκαναν να θυμηθεί την ταινία του 1945, που είχε παρακολουθήσει μικρός στην τηλεόραση και τον είχε συγκινήσει. Την ιδέα αυτή μοιράστηκε με τον παλιό του φίλο, Gerard Jugnot, και εκείνος ήταν που πρότεινε να μην εκμοντερνιστεί αλλά να τοποθετηθεί σε εκείνες τις παλιές εποχές. Το πρώτο όμως σενάριο που έγραψε μόνος του ήταν κατά τον Jugnot πολύ ελαφρύ, και έτσι επιστρατεύτηκε ο Philippe Lopes-Curval και το δούλεψαν εκ νέου.
• Η απόφαση να ερμηνευτεί ο μικρός Πιερ από τραγουδιστή και όχι ηθοποιό επέφερε μια μακρά αναζήτηση ανά τις χορωδίες της Γαλλίας. Έτσι ανακαλύφθηκε σε μία από αυτές ο 12χρονος Jean-Baptiste Maunier, που έμελλε μετά από εδώ να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού. Για τους υπόλοιπους μικρούς χαρακτήρες πέρασαν από οντισιόν περίπου 2 χιλιάδες παιδιά. Μόνο δύο από όσα επιλέχτηκαν είχαν έστω και μικρή εμπειρία από ηθοποιία.
• Το χιόνι που βλέπουμε είναι στην πραγματικότητα αλάτι, ενώ η ομίχλη παράχθηκε μέσω μηχανήματος.
• Για τις σκηνές που ερμηνεύει η χορωδία, μεγάλες καρτέλες με τους στίχους βρίσκονταν πάντα εμπρός των παιδιών.
• Με κόστος 5,5 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ συγκέντρωσε κέρδη των 83,6. Και με 8,6 εκατομμύρια κομμένα εισιτήρια στη Γαλλία, είχε βρεθεί στην 20ή θέση των πιο εμπορικών γαλλικών ταινιών όλων των εποχών.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Το σάουντρακ έγινε κλασικό στον χώρο των παιδικών χορωδιών, ενώ είχε παραμείνει στην πρώτη θέση των γαλλικών άλμπουμ επί 11 εβδομάδες.