Ο Άντρας που η Μαφία Δεν Μπορούσε να Σκοτώσει

Αυτή είναι η ιστορία του θρυλικού γκάνγκστερ Ντάνι Γκριν (1933-1977), του ανθρώπου που καμία συμμορία δεν μπορούσε να σκοτώσει. Ιρλανδέζικης καταγωγής, υπέρμετρα περήφανος και φιλόδοξος, πρωταγωνίστησε στον πόλεμο των συμμοριών, στο Κλίβελαντ τη δεκαετία του 1970, ενώ δεν δίστασε να τα βάλει ακόμη και με την παντοδύναμη ιταλική μαφία, σχηματίζοντας τη δική του εγκληματική οργάνωση, τους «The Celtic Club».

Σκηνοθεσία:

Jonathan Hensleigh

Κύριοι Ρόλοι:

Ray Stevenson … Danny ‘The Irishman’ Greene

Vincent D’Onofrio … John Nardi

Val Kilmer … ντετέκτιβ Joe Manditski

Christopher Walken … Alex ‘Shondor’ Birns

Linda Cardellini … Joan Madigan

Tony Darrow … Mikey Mendarolo

Robert Davi … Ray Ferritto

Fionnula Flanagan … Grace O’Keefe

Bob Gunton … Jerry Merke

Jason Butler Harner … Art ‘Snep’ Sneperger

Vinnie Jones … Keith ‘The Enforcer’ Ritson

Tony Lo Bianco … James ‘Jack White’ Licavoli

Laura Ramsey … Ellie O’Hara

Steve Schirripa … Mike ‘Big Mike’ Frato

Paul Sorvino … Tony ‘Fat Tony’ Salerno

Mike Starr … Leo ‘Lips’ Moceri

Marcus Thomas … William ‘Billy’ McComber

Cody Christian … Danny Greene (νεαρός)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jonathan Hensleigh, Jeremy Walters

Παραγωγή: Al Corley, Eugene Musso, Tommy Reid, Bart Rosenblatt

Μουσική: Patrick Cassidy

Φωτογραφία: Karl Walter Lindenlaub

Μοντάζ: Douglas Crise

Σκηνικά: Patrizia von Brandenstein

Κοστούμια: Melissa Bruning

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Kill the Irishman
• Ελληνικός Τίτλος: Ο Άντρας που η Μαφία Δεν Μπορούσε να Σκοτώσει

Σεναριακή Πηγή

• Βιβλίο: To Kill the Irishman: The War That Crippled the Mafia του Rick Porrello.

Παραλειπόμενα

• Η διαδικασία να υπάρξει αυτή η ταινία είχε ξεκινήσει από το 2007, όταν ο παραγωγός Tommy Reid έμαθε ότι ο Rick Porrello, ένας αστυνομικός από το Οχάιο, θα έβγαζε βιβλίο για τον διαβόητο Greene. Ο παραγωγός πέταξε ως το Οχάιο, και μετά τη συνάντηση των δύο υπογράφτηκαν τα δικαιώματα για ταινία. Γρήγορα όμως ο Reid διαπίστωσε ότι το σενάριο που ανέθεσε να του γράψουν κυκλοφορούσε με διαφορετικό όνομα παραγωγού και σεναριογράφου. Σύμφωνα με τον Reid, αυτό ήταν κάτι συνηθισμένο στο Χόλιγουντ, αλλά του κόστισε στην προκειμένη περίπτωση 1 εκατομμύριο δολάρια.
• Η συμμετοχή του Porrello επί του σεναρίου ήταν χαρακτηριστικά μικρή. Στην ουσία περιορίστηκε στη συμφωνία που έκανε με τον σκηνοθέτη στο να αλλαχτούν τα ονόματα όσων ήταν ακόμα ζωντανοί, ως θέμα σεβασμού απέναντι τους.
• Μια και η ταινία καθυστερούσε απελπιστικά να βρει τον δρόμο της, ο Reid αποφάσισε να κάνει πρώτα ένα ντοκιμαντέρ με το ίδιο θέμα, αλλά όταν έφτασε να έχει στη διάθεση του 17 ώρες υλικού για αυτό, πήρε επιτέλους το πράσινο φως για την ταινία.
• Η υψηλή φορολογία του Οχάιο δεν επέτρεψε να γίνουν στο Κλίβελαντ τα γυρίσματα, κι έτσι χρησιμοποιήθηκε το Ντιτρόιτ προς αντικατάσταση του.
• Δύο “περίεργα” περιστατικά σημάδεψαν τα γυρίσματα. Το πρώτο αφορούσε 9 πυροβολισμούς πάνω σε φορτηγά της παραγωγής, ενώ το χειρότερο συνέβη όταν το επιτελείο και το καστ απομακρύνονταν από το πλατό, κι ένας πυροβολισμός προς αυτούς κατέληξε στη ράχη ενός περαστικού. Οι νοσοκόμοι που κατέφθασαν πρώτοι, αρνούνταν να πάρουν τον τραυματία δίχως συνοδεία αστυνομίας, φοβούμενοι τους γκάνγκστερ που λογικά είχαν προκαλέσει το επεισόδιο.
• Λόγω του χαμηλού μπάτζετ, κάποια από τα ειδικά εφέ της ταινίας φαίνονται πρόχειρα. Ειδικά η τελική σκηνή χρειάζονταν να γυριστεί εκ νέου, κάτι που όμως δεν ήταν δυνατόν να συμβεί.
• Με το κόστος να μένει στα 12 εκατομμύρια δολάρια, η παραγωγή εισέπραξε μόλις 1,2.