Ο Πράκτορας 47 είναι πληρωμένος δολοφόνος, δουλεύει για το Πρακτορείο και σκοτώνει για μετρητά. Όταν όμως παγιδεύεται σε μια πολιτική πλεκτάνη, καταλήγει να καταδιώκεται από την Ίντερπολ και τον ρωσικό στρατό, ενώ ταξιδεύει στην Ανατολική Ευρώπη. Για να επιβιώσει θα πρέπει να ανακαλύψει ποιοι τον έχουν παγιδεύσει και γιατί θέλουν να τον βγάλουν από τη μέση. Η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωσή του, όμως, είναι η εμφάνιση συνείδησης και τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που προκύπτουν από τη γνωριμία του με ένα όμορφο τραυματισμένο κορίτσι.
Σκηνοθεσία:
Xavier Gens
Κύριοι Ρόλοι:
Timothy Olyphant … πράκτορας 47
Dougray Scott … Mike Whittier
Olga Kurylenko … Nika Boronina
Robert Knepper … Yuri Marklov
Ulrich Thomsen … Mikhail Belicoff
Henry Ian Cusick … Udre Belicoff
James Faulkner … Smith Jamison
Eriq Ebouaney … Bwana Ovie
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Skip Woods
Παραγωγή: Adrian Askarieh, Charles Gordon, Pierre-Ange Le Pogam
Μουσική: Geoff Zanelli
Φωτογραφία: Laurent Bares
Μοντάζ: Carlo Rizzo, Antoine Vareille
Σκηνικά: Jacques Bufnoir
Κοστούμια: Olivier Beriot
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Hitman
- Ελληνικός Τίτλος: Hitman: Εκτελεστής 47
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Hitman: Πράκτορας Νο. 47 (2015)
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά βίντεο-γκέιμ: Hitman των Morten Iversen, Peter Gjellerup Koch.
Παραλειπόμενα
- Κατά το κλείσιμο της συμφωνίας το 2003 για τη δημιουργία ταινίας από το ομότιτλο βιντεοπαιχνίδι, ήταν ο Vin Diesel που θα πρωταγωνιστούσε. Το 2006 όμως αποχώρησε. Επόμενη επιλογή ήταν ο Jason Statham, αλλά δεν αποδέχτηκε να παίξει.
- Με το πέρας των γυρισμάτων, η Fox αποφάσισε ότι χρειάζονταν να γίνουν επαναληπτικά γυρίσματα και νέο μοντάζ. Από αυτά απόκλεισαν ολοκληρωτικά τη συμμετοχή του σκηνοθέτη Xavier Gens απολύοντας τον (που εν συνεχεία αποκήρυξε την ταινία), με το στούντιο να θέτει ως νέο υπεύθυνο τον Nicolas de Toth. Σημαντική ήταν κατά τη συγκεκριμένη διαδικασία και η αλλαγή της προέλευσης του ήρωα, κόβοντας τις έτοιμες σκηνές και τοποθετώντας στη θέση τους πλάνα από την τηλεοπτική σειρά Dark Angel (ιδιοκτησία της Fox).
- Ο Timothy Olyphant πρόσθεσε εννιά κιλά σε μύες για να παίξει.
- Η Olga Kurylenko αποκάλυψε ότι αρνήθηκε να υπάρχει σωσίας της στις σκηνές σεξ.
- Γυρίσματα έγιναν στη Σόφια, το Λονδίνο, την Κωνσταντινούπολη, την Αγία Πετρούπολη και το Κέιπ Τάουν.
- Οι αρνητικές κριτικές δεν εμπόδισαν την ταινία από το να αποδειχτεί κερδοφόρα. Με κόστος 24 εκατομμύρια δολάρια, εισέπραξε 101,3.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 27/11/2007
Η υπόθεση είναι υπέρ του δέοντος απλή και πολλάκις ιδωμένη. Ένας άντρας, με ανώμαλα παιδικά χρόνια, παίρνει δύο όπλα και δολοφονεί για χρήματα. Φυσικά και ο σκηνοθέτης επιλέγει να τον ηρωοποιήσει και να ψάξει τη δικαιολογία που θα κάνει τον δολοφόνο υπόδειγμα ανθρώπου και ζηλευτή προσωπικότητα. Ε λοιπόν, για όνομα πια με αυτή τη φασίζουσα νοοτροπία που θέλει να επιβάλει τον φόνο ως επιλογή επαγγελματικής αποκατάστασης και παράδειγμα προς μίμηση. Για να παρακολουθήσεις αυτή την ταινία, όπως και τόσες άλλες παρόμοιες, πρέπει να κλείνεις τα μάτια, ή καλύτερα τη συνείδηση σου, και να δέχεσαι τα αδικαιολόγητα για να απολαύσεις κάποιες στιγμές ωμής δράσης.
Και η ταινία δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο από κάποιες σκηνές αυτής της ωμής δράσης. Μοντέρνα όπλα για να ζηλεύουν κάτι προχωρημένα παλικάρια ανά τον κόσμο, κάποιες μονομαχίες με σπαθιά για να σπάει η ρουτίνα, και μια όμορφη Ρωσίδα για να ομορφαίνει το ανδροκρατούμενο τοπίο. Ίσως να μην ήμουν τόσο αυστηρός σε όσα λέω, αν η δράση είχε κάτι το ιδιαίτερο και περισσότερο από τα τόσα και τόσα που έχουμε πια δει.
Γενικά, απαράδεκτης λογικής περιπετειούλα που ούτε ανανεώνει τίποτα στον χώρο της δράσης, ούτε ξεχωρίζει από αντίστοιχες παραγωγές. Επικρατεί ένα ψυχρό κλίμα, τόσο στον κεντρικό ήρωα, όσο και στο σύνολο της ταινίας, που σκοπό έχει να αναδείξει τη δολοφονία σε μαγκιά. Η δράση είναι αρκετή, αλλά όχι πρωτότυπη και η σκηνοθετική γραμμή χωρίς υπερβατισμούς, ώστε τουλάχιστον να μοιάζει με κόμικ. Αν πάλι μπορείτε να καταπιείτε τις βασικές φασίζουσες αρχές της ταινίας ή απλά δεν εμπλέκετε τη θέαση μιας ταινίας με τη συνείδηση σας, τότε δεν έχετε παρά να δείτε και αυτό το κακέκτυπο των παραγωγών του Luc Besson.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
