Το Δεκέμβριο του 1958, ο επαγγελματίας χαρτοπαίκτης Τζακ Γουελ πηγαίνει στην Αβάνα για να παίξει στο διάσημο καζίνο της πόλης. Στο καράβι θα γνωρίσει τη Ρομπέρτα, τη σύζυγο του επαναστάτη Αρτούρο, και θα την ερωτευτεί. Όταν η Ρομπέρτα και ο Αρτούρο συλληφθούν, ο Τζακ θα κάνει τα πάντα για να ελευθερώσει την αγαπημένη του.

Σκηνοθεσία:

Sydney Pollack

Κύριοι Ρόλοι:

Robert Redford … Jack Weil

Lena Olin … Bobby Duran

Alan Arkin … Joe Volpi

Raul Julia … Arturo Duran

Tomas Milian … συνταγματάρχης αστυνομίας Menocal

Daniel Davis … Marion Chigwell

Tony Plana … Julio Ramos

Betsy Brantley … Diane

Richard Farnsworth … ο καθηγητής

Mark Rydell … Meyer Lansky

Fred Asparagus … Baby Hernandez

Richard Portnow … Mike MacClaney

Carmine Caridi … λοχαγός Potts

Dennis Farina … βοηθός του Volpi

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Judith Rascoe, David Rayfiel

Στόρι: Judith Rascoe

Παραγωγή: Sydney Pollack, Richard N. Roth

Μουσική: Dave Grusin

Φωτογραφία: Owen Roizman

Μοντάζ: Fredric Steinkamp, William Steinkamp

Σκηνικά: Terence Marsh

Κοστούμια: Bernie Pollack

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Havana
  • Ελληνικός Τίτλος: Αβάνα

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ μουσικής.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα μουσικής.

Παραλειπόμενα

  • Τη δεκαετία του 1970, το ίδιο σχέδιο είχε ακυρωθεί, κι ενώ θα είχε ως πρωταγωνιστές τους Jack Nicholson και Jane Fonda.
  • Ο Sydney Pollack ευελπιστούσε το φιλμ να γυριστεί στην Αβάνα, αλλά ο νόμος των ΗΠΑ απαγόρευσε κάθε οικονομική συνδιαλλαγή με τη νησιωτική χώρα. Έτσι, η Κούβα αντικαταστάθηκε με τη Δομινικανή Δημοκρατία.
  • Ο Tomas Milian έδωσε μεγάλη βοήθεια ως προς το ιστορικό κομμάτι, μια και το 1958 βρίσκονταν στην Αβάνα.
  • Αρκετοί κουβανοί εξόριστοι εργάστηκαν ως κομπάρσοι, όντας πια κάτοικοι της Δομινικανής Δημοκρατίας.
  • Το κεντρικό σκηνικό ονομάζονταν συνθηματικά The Big Set, και ήταν 400 μέτρα δρόμου, τριγυρισμένος από καζίνα, ξενοδοχεία και εστιατόρια. Η δε περίφημη λεωφόρος El Prado δημιουργήθηκε σε αεροπορική βάση.
  • Ως απάντηση της άρνησης της παραγωγής να μπει το όνομα του δίπλα στους δύο πρωταγωνιστές, ο Raul Julia δεν φαίνεται πουθενά στους τίτλους.
  • Η Sharon Stone ήταν υποψήφια για την Μπόμπι. Η δε επιλογή του Redford ήταν η Michelle Pfeiffer, αλλά η σταρ αρνήθηκε τη συμμετοχή της. Ακολούθως το ίδιο έπραξε και η Sonia Braga.
  • Και ο Nick Nolte είχε πρώτος αρνηθεί τον ρόλο του Τζακ.
  • Τελευταία από τις 7 συνεργασίες ανάμεσα στους Sydney Pollack και Robert Redford.
  • Lena Olin και Robert Redford ξεκίνησαν δεσμό κατά τα γυρίσματα, που όμως δεν κράτησε πολύ.
  • Το φιλμ δεν πέτυχε να αποσβέσει το μπάτζετ των 40 εκατομμυρίων δολαρίων, βγάζοντας από τα ταμεία μόλις 36.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 22/3/2016

Θα μπορούσαμε να έχουμε μια δυνατή οσκαρική ταινία, αλλά ο Σίντνεϊ Πόλακ δεν έχει στα χέρια του ένα αναλόγως δυνατό σενάριο με την Καζαμπλάνκα στην οποία και παραπέμπει. Εκεί που λες ότι η ταινία θα απογειωθεί, είτε πολιτικά είτε συναισθηματικά, μοιάζει αμήχανη να πάει παρακάτω με όρους ουσίας. Το δίδυμο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Λίνα Όλιν είναι εξαιρετικό, αλλά δεν λειτουργεί απόλυτα ως δίδυμο και δεν πείθει ποτέ η μεταξύ τους έλξη. Αυτό που απομένει δεν είναι ασήμαντο και είναι μια οργανωμένη παραγωγή, με ορθή ρότα από τον Πόλακ και κλείσιμο ματιού σε πολύ παλιό αμερικανικό σινεμά. Αν κάποιος αριστεύει, είναι σίγουρα ο Ντέιβ Κρούζιν με το λάτιν μουσικό του θέμα, που έφτασε δικαίως ως την πεντάδα των Όσκαρ.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *