Ο Χάρολντ, ένας αμερικανός επιχειρηματίας με μετοχές σε μια φαρμακευτική εταιρεία που πρόκειται να μπει στο χρηματιστήριο, βρίσκεται σε κίνδυνο μετά από ένα περιστατικό στο Μεξικό. Πισώπλατα μαχαιρώματα από συναδέλφους, βαρόνοι ναρκωτικών και μυστικές αποστολές είναι μερικά από όσα έχει να αντιμετωπίσει καθώς περνά τα όρια της νομιμότητας, κι από φιλήσυχος πολίτης γίνεται καταζητούμενος εγκληματίας. Είναι έξω από τα νερά του, ή μήπως μέσα σε αυτά;

Σκηνοθεσία:

Nash Edgerton

Κύριοι Ρόλοι:

David Oyelowo … Harold ‘Harry’ Soyinka

Joel Edgerton … Richard Rusk

Charlize Theron … Elaine Markinson

Amanda Seyfried … Sunny

Thandiwe Newton … Bonnie Soyinka

Sharlto Copley … Mitch Rusk

Yul Vazquez … Angel Valverde

Harry Treadaway … Miles

Hernan Mendoza … Celerino Sanchez

Alan Ruck … Jerry

Kenneth Choi … Marty

Melonie Diaz … Mia

Paris Jackson … Nelly

Hector Kotsifakis … Roberto Vega

Bashir Salahuddin … Stu

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Anthony Tambakis, Matthew Stone

Στόρι: Matthew Stone

Παραγωγή: A.J. Dix, Nash Edgerton, Beth Kono, Anthony Tambakis, Charlize Theron, Rebecca Yeldham

Μουσική: Christophe Beck

Φωτογραφία: Eduard Grau

Μοντάζ: Luke Doolan, David Rennie, Tatiana S. Riegel

Σκηνικά: Patrice Vermette

Κοστούμια: Donna Zakowska

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Gringo
  • Ελληνικός Τίτλος: Ένας Ξένος στην Πόλη

Παραλειπόμενα

  • Αρχικά ήταν να τιτλοφορηθεί American Express.
  • Όταν προσλήφθηκε ο David Oyelowo, ο ρόλος του Χάρι ξαναγράφτηκε να έχει νιγηριανή καταγωγή-προφορά. Ο ηθοποιός επιλέχτηκε από τον σκηνοθέτη επειδή μπορούσε να βγάλει μια ειλικρινή αφέλεια στον χαρακτήρα.
  • Κινηματογραφικό ντεμπούτο για την Paris Jackson, κόρης του Michael Jackson, σε έναν δευτερεύων ρόλο.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Στην αρχή της ταινίας, ο Χάρι ακούγεται να τραγουδάει το Getting Jiggy With It του Will Smith. Διόλου τυχαία, μια κι ο Joel Edgerton έκανε μέσα στην ίδια χρονιά και το Bright με τον Will Smith.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 31/10/2018

Μεγάλη η χάρη της ταινίας να έχει ως πρωταγωνιστή έναν Ντέιβιντ Ογιελόβο γεμάτο κέφι και ιδιαίτερη κωμικότητα στις εκφράσεις του. Αλλά το κακό είναι ότι ώρες-ώρες μοιάζει να είναι μία ταινία μόνος του ή μέρος μιας άλλης, καλύτερης. Οι θετικές προθέσεις υπάρχουν εδώ, αλλά αυτό που αμφισβητείται είναι το ταλέντο του Νας Έντγκερτον να αντέξει μια ανάπτυξη σεναρίου, το οποίο είναι ελάχιστα ρεαλιστικό, όσο και χαοτικό ανά σημεία. Το χιούμορ, μαύρο και φουλ από ατάκες με νόημα, επιπλέει με άνεση, αλλά αυτό που πνίγεται παράλληλα είναι η δράση, που νομίζεις ότι αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται. Δυστυχώς, η περιπέτεια είναι αυτή που στιγματίζει ως ταυτότητα την ταινία, αλλιώς σαν ψυχαγωγικό πακέτο δεν κρύβεται ότι είχε όλα τα βοηθήματα να ικανοποιήσει στο απόλυτο. Κρατάμε τον τρελά κεφάτο Ογιελόβο, γελάμε με το σκοτεινά σατιρικό χιούμορ, αλλά συνολικά δεν έχουμε το πακέτο που άξιζαν να συμπεριλαμβάνονται αυτά τα δύο στοιχεία.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

12 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *