Η Νεραϊδονονά
- Godmothered
- 2020
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Κωμωδία, Οικογενειακή, Φαντασίας
Είναι Χριστούγεννα, και η νεαρή, καλοσυνάτη αλλά άπειρη νεράιδα Έλενορ έρχεται στον κόσμο των ανθρώπων, κρατώντας παράνομα στα χέρια της το τελευταίο γράμμα που στάλθηκε στη χώρα της, από ένα 10χρονο κορίτσι που πίστευε στην παντοτινή αγάπη. Αναζητώντας όμως το κορίτσι στη Βοστόνη, θα ανακαλύψει ότι είναι πλέον μια 40χρονη χήρα μητέρα, που λίγη πίστη έχει πλέον σε μαγείες και αιώνιες αγάπες.
Σκηνοθεσία:
Sharon Maguire
Κύριοι Ρόλοι:
Jillian Bell … Eleanor
Isla Fisher … Mackenzie Walsh
Jane Curtin … Moira
Mary Elizabeth Ellis … Paula
Jillian Shea Spaeder … Jane
Willa Skye … Mia
June Squibb … Agnes
Santiago Cabrera … Hugh
Utkarsh Ambudkar … Grant
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Kari Granlund, Melissa K. Stack
Στόρι: Kari Granlund
Παραγωγή: Justin Springer
Μουσική: Rachel Portman
Φωτογραφία: Christopher Norr
Μοντάζ: Gary Dollner
Σκηνικά: Alice Normington
Κοστούμια: Renee Ehrlich Kalfus
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Godmothered
- Ελληνικός Τίτλος: Η Νεραϊδονονά
Παραλειπόμενα
- Μια παραγωγή αποκλειστικά για το Disney+.
- Από το 2001 που έκανε ντεμπούτο, αυτή είναι μόλις η δεύτερη ταινία για τη Sharon Maguire που δεν αφορά την Bridget Jones, με την προηγούμενη να είναι το 2008. Είναι και η πρώτη της δουλειά για την Disney.
- Ο Ivan Reitman συμμετέχει επί της παραγωγής.
- Σε κάποιο σημείο, είχε αναφερθεί και η συμμετοχή στο καστ της Rosalind Chao.
- Ο επίλογος έγινε με τη χρήση παραδοσιακού κινουμένου σχεδίου, αφού λόγω της πανδημίας δεν υπήρχε η ευχέρεια για επιπλέον γυρίσματα.
- Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Στεφανία Φιλιάδη (Έλινορ), Πηνελόπη Σκαλκώτου (Μακένζι), Χίλντα Ηλιοπούλου (Άγκνες), Λίλα Μουτσοπούλου (Μόιρα/Μπεθ), Αίγλη Κοντονίκου (Γκρέτα/Πόλα), Λητώ Αμπατζή (Οπάλ/Μπαρμπ), Κωνσταντίνος Λάγκος (Χιου/Κος Κλάνσι), Φώτης Πετρίδης (Γκραντ), Σπυριδούλα Καβαλιεράτου (Τζέιν), Γεωργία Σαρρή (Μία). Σκηνοθετική επιμέλεια: Φώτης Πετρίδης. Μετάφραση: Πάνυ Ναούμ. Στοίχοι: Λητώ Αμπατζή.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η νεαρή Jillian Shea Spaeder ερμηνεύει για την ταινία το Rise Up και το Hero.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 18/1/2021
Δεν πάει να ήτα κάποτε σημαντικό το όνομα της Sharon Maguire, έχουμε μία από εκείνες τις ταινίες που αναμένεις είτε να χαζεύονται είτε να μη βλέπονται καθόλου. Ευτυχώς προσγειωθήκαμε στη πρώτη περίπτωση, αφού έχουμε λίγα από όλα τα συστατικά που σε βοηθούν να χαλαρώσεις.
Ελαφρύ χιούμορ αλλά όχι προς απαξίωση, χαριτωμένο καστ, ενώ το μεγάλο κακό δεν έρχεται ούτε από το σενάριο, σε ένα είδος ταινίας που έχει προσφέρει πολύ χειρότερες περιπτώσεις από τη συγκεκριμένη. Εντάξει, είναι λίγο κουραστικό να έχουμε πλέον παρέλαση φανταστικών χαρακτήρων στην «πραγματικότητα», και να πρέπει να δούμε πάνω-κάτω την ίδια φόρμουλα που αφορά την προσαρμογή του, το ότι οι κοινοί θνητοί αρχικά δεν πιστεύουν και τα γνωστά περί αναγνώρισης της αληθινής αγάπης επί του φινάλε. Ξέρετε όμως κάτι; Αυτά μπορεί για έναν ενήλικα να τον έχουν μπουχτίσει, για έναν νέο θεατή όμως, μια και μιλάμε για οικογενειακό θέαμα, δεν είναι άσχημα για το καλημέρα του επί της έβδομης τέχνης. Μη σα πω πως και ταινίες που άφησαν κάποτε εποχή, όπως πχ η Γοργόνα, δεν είναι δα τόσο καλύτερες από τη συγκεκριμένη.
Έτσι, ναι έχουμε κάτι ιδανικό για τις μικρές ηλικίες, αλλά θέλουμε δεν θέλουμε, κρίνουμε επί του συνόλου του κοινού. Κι εκεί έχουμε αυτή την αβάστακτη ελαφρότητα -του είναι;.. μάλλον όχι!- της τηλεοπτικής Disney, που δίνει βάρος στο θέμα των ταινιών της ισοδύναμο με ενός πούπουλου. Θα μπορούσαμε μαζί να δούμε και το φιλμ σαν τηλεταινία, μια και η γενική του δυναμική δεν φέρει τον κόπο που χρειάζεται ένα αντίστοιχο φιλμ για το σινεμά. Μαζί όμως να δώσουμε τα συγχαρητήρια μας στην πολιτική της Disney, που προσέχει «πονηρά» να μεταδώσει μηνύματα περί ισότητας, αγάπης προς τα ζώα και σεβασμού της διαφορετικότητας. Είναι πολύ θετικό να βλέπουμε ως νεράιδα μια τσουπωτή και μάλλον μη ελκυστική Jillian Bell, με την πολιτική αυτή να ισχύει και σε άλλες λεπτομέρειες.
Επί του συνόλου, ναι κλισέ, ναι πούπουλο, ναι χαλαρό, ναι «τη μία το είδα, την άλλη το ξέχασα», αλλά έχει αυτά που πρέπει για να μη γίνουν όλα τα προηγούμενα αρνητικός καταλύτης, με τη θέαση να ρέει εντέλει αβίαστα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
