Έχουν πλέον περάσει αρκετά χρόνια από τότε που έκανε τη συμφωνία με τον διάβολο, και τώρα ο Τζόνι Μπλέιζ ζει απομακρυσμένος από τον κόσμο. Μέχρι τη στιγμή που θα ανακαλύψει πως είναι ο μοναδικός που μπορεί να σώσει τον 10χρονο Ντάνι και για άλλη μία φορά τον κόσμο, χάρη στη μοναδική, ανεξέλεγκτη δύναμή του, που είναι την ίδια στιγμή και η κατάρα του: να μεταμορφώνεται στο τέρας που σπέρνει την κόλαση κάτω από τις ρόδες του, γνωστό ως Ghost Rider.
Σκηνοθεσία:
Mark Neveldine
Brian Taylor
Κύριοι Ρόλοι:
Nicolas Cage … Johnny Blaze/Ghost Rider
Johnny Whitworth … Ray Carrigan/Blackout
Fergus Riordan … Daniel ‘Danny’ Ketch
Ciaran Hinds … Roarke/Mephistopheles
Violante Placido … Nadya Ketch
Idris Elba … Moreau
Christopher Lambert … Methodius
Anthony Head … Benedict
Vincent Regan … Toma Nikasevic
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Scott M. Gimple, Seth Hoffman, David S. Goyer
Στόρι: David S. Goyer
Παραγωγή: Ashok Amritraj, Ari Arad, Avi Arad, Michael De Luca, Steven Paul
Μουσική: David Sardy
Φωτογραφία: Brandon Trost
Μοντάζ: Brian Berdan
Σκηνικά: Kevin Phipps
Κοστούμια: Bojana Nikitovic
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Ghost Rider: Spirit of Vengeance
- Ελληνικός Τίτλος: Ghost Rider: Το Πνεύμα της Εκδίκησης
- Εναλλακτικός Τίτλος: Ghost Rider 2 [ανεπίσημος]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ghost Rider (2007)
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά κόμικ: Ghost Rider των Roy Thomas, Gary Friedrich, Mike Ploog.
Παραλειπόμενα
- Η Eva Mendes απέρριψε η ίδια το ενδεχόμενο της επιστροφής της στον ρόλο της Ροξάν.
- Πρώτος ρόλος του Christopher Lambert σε σημαντική χολιγουντιανή παραγωγή μετά το 2000.
- Στις ΗΠΑ δεν έγινε δημοσιογραφική προβολή για τους κριτικούς.
- Η Eva Longoria ήταν να υποψήφια να παίξει τη Νάντια.
- Σχεδόν με το που κυκλοφόρησε, ο Nicolas Cage δήλωσε πως τελείωσε με τον ρόλο, και αναβλήθηκε κάθε ενδεχόμενο για νέο σίκουελ. Τα δικαιώματα επέστρεψαν τότε οριστικά πίσω στη Marvel και ο ήρωας ενσωματώθηκε στη σειρά Agents of S.H.I.E.L.D., υπό τη μορφή του Gabriel Luna.
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Κριτικός: Γιώργος Δαβίτος
Έκδοση Κειμένου: 7/5/2012
Η καριέρα του Nicolas Cage είναι άξια μελέτης. Είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος πώς ένας από τους πιο αξιοσέβαστους υποκριτικά ηθοποιούς (μην ξεχνάμε ότι έχει κερδίσει και Οσκαρ) εξακολουθεί να γίνεται δημόσιος περίγελος και μάλιστα κατ` επιλογή. Σαν ένας άλλος Johnny Blaze, φαίνεται να έχει κάνει κι ο ίδιος συμφωνία με τον διάβολο, αφού προκειμένου να αυξηθεί ο λογαριασμός της τραπέζης του με κάποια παραπάνω μηδενικά, δέχεται και πρωταγωνιστεί σε μερικές από τις χειρότερες ταινίες των τελευταίων ετών. Τι να πρωτοθυμηθώ, το Trespass, το Drive Angry; Η μια παταγώδης αποτυχία διαδέχεται την άλλη και όπως φαίνεται σταματημό δεν έχει…
Τίποτα, όμως, πιστεύω δεν θα μπορέσει να αγγίξει τον βαθμό αθλιότητας που έφτασε το «Ghost Rider: Το Πνεύμα της Εκδίκησης». Πρώτη μα πρώτη φορά δεν βρήκα σε ταινία ούτε μια πτυχή της που να μου αρέσει. Η υποκριτική, το CGI, τα πλάνα, το στυλ και η ιστορία αγγίζουν όλα τα όρια της γελοιότητας. Η πρώτη ταινία, τουλάχιστον (και δεν το πιστεύω ότι το γράφω αυτό), διέθετε ένα σκοτεινό ύφος με μερικές διασκεδαστικές στιγμές φόβου και μια πλοκή που ήταν και εύκολη να παρακολουθήσεις και που σου τράβαγε, έστω και στο ελάχιστο, το ενδιαφέρον. Ήταν ένα διασκεδαστικό b-movie τυλιγμένο σε μια υψηλού προϋπολογισμού καραμέλα. Αυτή τη φορά, οι δημιουργοί του Crank έφτιαξαν κάτι που μοιάζει να είναι ένα master-class τού πώς να γυρίσεις φρικτές ταινίες. Με ένα σενάριο δύο σελίδων τραβηγμένο από τα μαλλιά, γεμάτο αδιάφορες πλοκές και στερεοτυπικούς διαλόγους, το έργο διαθέτει σκηνές τόσο κακές στην σύλληψη τους, που δεν μπορούν να περιγραφτούν και καταστάσεις που δεν πείθουν δυστυχώς κανέναν. Η απουσία στοιχειώδους ρυθμού, τα τυχαία σβησίματα σε μαύρο, η υποτυπώδης επεξεργασία στο post-production, η άτσαλη κινηματογράφηση και η τραγική και υπερβολική υποκριτική του Nicolas Cage τοποθετούν την ταινία στην κορυφή των χειρότερων που θα δεις στη ζωή σου.
Με λίγα λόγια, έχουμε να κάνουμε με ένα (κόστους 57 εκατομμυρίων δολαρίων, παρακαλώ) αφόρητο, αδικαιολόγητο, περιττό, χωρίς φαντασία και γενικά ανεπιθύμητο σίκουελ. Οι δημιουργοί του δεύτερου Ghost Rider κατάφεραν να κάνουν μια ταινία χειρότερη από την πρώτη. Άθλος, πραγματικά…
Βαθμολογία:
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 5/5/2013
Ήδη το πρώτο φιλμ του 2007 ήταν μετριότατο και τώρα το σίκουελ είναι απλά χειρότερο. Κακογραμμένη πλοκή χωρίς έναν κεντρικό άξονα, δράση για τη δράση χωρίς ρυθμό, πρόχειρα εφέ κι ένας Νίκολας Κέιτζ που δεν ξέρει τι παίζει και γιατί το παίζει εκτός από να ξεχρεώσει ίσως την εφορία. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι βρετανοί Κιάραν Χάιντς και Άιντρις Έλμπα να βλέπεις και λίγη ηθοποιία. Από τις χειρότερες μεταφορές μυθολογίας της Marvel, μια εποχή που η μεγάλη εταιρία κόμικ δεν συμμετείχε τόσο ενεργά ακόμα σε όλες τις κινηματογραφικές της διασκευές. Κάποιοι έφηβοι, ωστόσο, μπορεί να διασκεδάσουν, όπως και κάποιοι που αγαπούν τα κακά φιλμ ως καλτ. Δράση, ας πούμε, έχει αρκετή. Η ελεγχόμενη αποτυχία στα ταμεία μάλλον υπονοεί πως τελειώσαμε με αυτό τον κινηματογραφικό ήρωα, αλλά και συμπληρωματικά, ότι κακώς ασχοληθήκαμε εκ νέου.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
