Ο νεαρός Γιούρι είναι αποφασισμένος να κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να αποτρέψει την κατεδάφιση του σπιτιού του, που βρίσκεται μέσα σε ένα συγκρότημα εργατικών κατοικιών που έχει το όνομα του διάσημου σοβιετικού κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν.
Σκηνοθεσία:
Fanny Liatard
Jeremy Trouilh
Κύριοι Ρόλοι:
Alseni Bathily … Youri
Lyna Khoudri … Diana
Jamil McCraven … Houssam
Finnegan Oldfield … Dali
Farida Rahouadj … Fari
Denis Lavant … Gerard
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Fanny Liatard, Jeremy Trouilh, Benjamin Charbit
Παραγωγή: Julie Billy, Carole Scotta
Μουσική: Amin Bouhafa, Evgueni Galperine, Sacha Galperine
Φωτογραφία: Victor Seguin
Μοντάζ: Daniel Darmon
Σκηνικά: Marion Burger
Κοστούμια: Adrien Durupt
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Gagarine
- Ελληνικός Τίτλος: Γκαγκάριν
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Gagarine (2015) των Fanny Liatard, Jeremy Trouilh, Marielle Alluchon.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Αθηνών.
- Υποψήφιο για ευρωπαϊκή αποκάλυψη στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
- Βραβείο αντρικής ερμηνείας (Alseni Bathily) στο φεστιβάλ Σεβίλλης.
- Υποψήφιο για πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη στα Cesar.
Παραλειπόμενα
- Μετά από τρεις μικρού μήκους ταινίες μαζί, οι Fanny Liatard, Jeremy Trouilh κάνουν εδώ το σκηνοθετικό τους ντεμπούτο στο σινεμά. Το σενάριο τους εδώ είναι προέκταση της πρώτης τους μικρού μήκους ταινίας του 2015, με τον ίδιο τίτλο.
- Πρώτη ερμηνευτική εμφάνιση για τον πρωταγωνιστή Alseni Bathily.
- Η ταινία είχε επιλεχθεί για τμήμα του φεστιβάλ Κανών του 2020, που όμως αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας.
Κριτικός: Φίλιππος Χατζίκος
Έκδοση Κειμένου: 20/10/2021
Το «Cité Gagarine» ήταν ένα σύμπλεγμα εργατικών κατοικιών που ανεγέρθηκε στα προάστια του Παρισιού από το γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα τη δεκαετία του 1960 και πήρε το όνομά του προς τιμήν του πρώτου ανθρώπου που ταξίδεψε στο διάστημα, του ρώσου κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν, ο οποίος παρευρέθηκε και στα εγκαίνια των εγκαταστάσεων. Ο αρχικός του προορισμός ήταν παράσχει στέγη στα εργατικά στρώματα της γαλλικής πρωτεύουσας, ωστόσο προοδευτικά έγινε το σπίτι κυρίως μεταναστών πρώτης ή επόμενης γενιάς. Το «Gagarine» όμως δεν είναι μια ταινία γκέτο, δεν κινείται στις ράγες που διαβαίνουν συνήθως οι περίφημες σκληροτράχηλες απεικονίσεις των παρισινών προαστίων. Είναι ένα φιλμ μαγικού ρεαλισμού και ένας γλυκόπικρος ανθρωποκεντρικός αποχαιρετισμός σε ένα σύμβολο.
Ο Γιούρι είναι ένας έφηβος κάτοικος του κτιρίου ο οποίος πήρε το όνομα του από τον ρώσο κοσμοναύτη (όπως και το ίδιο το κτίριο, σε μία αποτύπωση αόριστης συγγένειας μεταξύ τους). Ενθουσιώδης λάτρης του διαστήματος και ονειροπόλος ο ίδιος, δυσκολεύεται να αποδεχτεί ότι το μόνο σπίτι που έχει γνωρίσει οδεύει προς κατεδάφιση. Έτσι, για να πείσει την αρμόδια επιτροπή ελεγκτών ότι το «Gagarine» είναι ασφαλώς κατοικήσιμο, ξεκινάει έναν μαραθώνιο πρόχειρων επισκευών σε όλα τα μήκη και πλάτη του συμπλέγματος, με τη βοήθεια του κολλητού του και μιας γειτόνισσας. Στο μυαλό του, το σύμπλεγμα μπορεί να γίνει δικό του διαστημόπλοιο.
Οι Fanny Liatard και Jeremy Trouilh αφιερώνουν ένα σημαντικό μέρος της ταινίας στην παρουσίαση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων εντός ενός παραπαίοντος οικήματος. Τα πάντα παρατίθενται μέσα από τη ρομαντική οπτική του Γιούρι, δίχως όμως να αποκρύπτονται οι εγγενείς δυσκολίες της διαβίωσης των κατοίκων. Οι παρεκβάσεις του μαγικού ρεαλισμού λειτουργούν σαν ξεναγήσεις στο μυαλό του νεαρού αλλά και σαν συναισθηματικό υπόβαθρο όλου του φιλμ. Μέσα από σινεφιλικές αναφορές σε αγαπημένες ταινίες διαστήματος και τον ονειρώδη τόνο, οι δημιουργοί αξιοποιούν ένα αληθινό γεγονός (την κατεδάφιση του κτιρίου) για να αφηγηθούν με λυρισμό και τρυφερότητα μια πανέμορφη ιστορία ενηλικίωσης.
Παρότι σε κάποια σημεία ο ρυθμός του έργου μοιάζει να χωλαίνει (σύνηθες σύμπτωμα μικρού μήκους ταινιών που τρέπονται σε μεγάλη φόρμα), το «Gagarine» είναι μια ταινία με ζεστή καρδιά και προσεγμένη αισθητική που συγκινεί ακόμα και αν η χαρακτηρολογία της θα μπορούσε να είναι λεπτομερέστερη. Παράλληλα, τόσο το επίπεδο του production design όσο και οι σκηνοθετικές επιλογές στις στιγμές που εμφιλοχωρεί ο μαγικός ρεαλισμός βοηθούν την ταινία να αρθεί ψηλότερα από ό,τι η ιστορία της την προορίζει. Συνολικά, πρόκειται για μια καλοδεχούμενη κινηματογραφική ανατροπή του σκληρού κόσμου των banlieues της γαλλικής πρωτεύουσας.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
