Η Όλιβ, μια συνηθισμένη μαθήτρια λυκείου, βλέπει τη δημοτικότητά της να εκτοξεύεται σε μια νύχτα, όταν διαδίδεται η φήμη ότι έχασε την παρθενιά της. Όσο όμως αφήνεται στα κουτσομπολιά του σχολείου για να ανεβάσει την κοινωνική και οικονομική της κατάσταση, τόσο χάνεται ο έλεγχος. Και τότε, με την υποστήριξη των ανθρώπων που νοιάζονται πραγματικά γι’ αυτήν, θα πρέπει να ξεφύγει από την παγίδα που έστησε η ίδια στον εαυτό της πριν την αποβάλλουν από το σχολείο.
Σκηνοθεσία:
Will Gluck
Κύριοι Ρόλοι:
Emma Stone … Olive Penderghast
Penn Badgley … ‘Woodchuck’ Todd
Amanda Bynes … Marianne Bryant
Dan Byrd … Brandon
Aly Michalka … Rhiannon Abernathy
Thomas Haden Church … Κος Griffith
Lisa Kudrow … Κα Griffith
Patricia Clarkson … Rosemary Penderghast
Stanley Tucci … Dill Penderghast
Cam Gigandet … Micah
Malcolm McDowell … διευθυντής Gibbons
Fred Armisen … πάστορας Bryant
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Bert V. Royal
Παραγωγή: Zanne Devine, Will Gluck
Μουσική: Brad Segal
Φωτογραφία: Michael Grady
Μοντάζ: Susan Littenberg
Σκηνικά: Marcia Hinds
Κοστούμια: Mynka Draper
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Easy A
- Ελληνικός Τίτλος: Εύκολη… Κατά Λάθος
- Εναλλακτικός Τίτλος: The Harlett Letter
- Εναλλακτικός Τίτλος: The Harlot
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Emma Stone) σε κωμωδία/μιούζικαλ.
Παραλειπόμενα
- Το στόρι είναι εν μέρει εμπνευσμένο από το Άλικο Γράμμα του Nathaniel Hawthorne.
- Ο σεναριογράφος Bert V. Royal υποστήριξε ότι έγραψε το σενάριο, πλην των τελευταίων δέκα σελίδων, μέσα σε πέντε ημέρες.
- Η οντισιόν που έδωσε η Emma Stone για τον ρόλο είναι αυτή που παρακολουθούμε στην αρχή της ταινίας, μέσω webcam.
- Ο Logan Lerman προσπάθησε ανεπιτυχώς να πάρει τον ρόλο του Νταν.
- Έσχατη κινηματογραφική εμφάνιση για την Amanda Bynes, αφού από το 2010 αποσύρθηκε από την ηθοποιία.
- Αρχικά γράφτηκε ως μια R-rated κωμωδία, γεμάτη “ακατάλληλη” γλώσσα (το “fuck” ήταν γραμμένο 47 φορές), κάτι βέβαια που η παραγωγή δεν θεώρησε εμπορικά θεμιτό να αναπαράγει. Και δικαιώθηκαν, φυσικά, μια και η ταινία έβαλε 75 εκατομμύρια δολάρια, με ένα μπάτζετ των 8.
- Το 2019 ακούστηκε ότι ο Bert V. Royal θα έγραφε και θα σκηνοθετούσε ένα spin-off. Το 2021, η Aly Michalka δήλωσε πως μπορεί να είναι εντέλει ένα σίκουελ.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το Pocketful of Sunshine με τη Natasha Bedingfield ακούγεται στην ταινία, αλλά και έχει επαναλαμβανόμενη αναφορά επί του κειμένου. Παρόλα αυτά, δεν ήταν η επιλογή του σεναριογράφου, που ανέφερε στη θέση του το Olive του Ken Nordine από τη δεκαετία του 1960.
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 4/9/2012
Ευθέως κοριτσίστικη και απόλυτα νεανική, η ταινία του Will Gluck, χωρίς να κυκλοφορήσει στους ελληνικούς κινηματογράφους, έγινε περιζήτητη στα video-club -κυρίως από έφηβες κοπέλες. Καθόλου αξιοπερίεργο, μιας και στην πρώτη πρωταγωνιστική ερμηνεία της (κι αυτήν που την έκανε να τραβήξει την προσοχή) η ανερχόμενη Emma Stone είναι τόσο άνετη και φρέσκια που εύκολα κερδίζει το εφηβικό γυναικείο κοινό.
Μη γελιόμαστε, με τις διασκεδαστικές αλλά και αφελώς υπερβολικές καταστάσεις της, η ταινία ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα έχει. Κάτι οι ηλικιακά μεγαλύτεροι από τους ρόλους τους ηθοποιοί, κάτι οι… τρελαμένοι, για χάρη της κωμωδίας, χαρακτήρες (απόλαυση ο Stanley Tucci παρεμπιπτόντως), η αληθοφάνεια εδώ είναι μάλλον απούσα.
Παρόλο όμως που από την πραγματικότητα μπορεί να απέχει, η ταινία είναι σχετικά κοντά στην εφηβική ψυχοσύνθεση, ρίχνοντας, μέσα από την εύπεπτη χαριτωμενιά της, μια αρκετά ευαίσθητη ματιά στις εφηβικές ανησυχίες -παρότι αποστασιοποιημένη από οποιαδήποτε σοβαρότητα κι από θέματα εκτός των σεξουαλικών. Διαθέτοντας μια τόσο απολαυστική και εμφανώς ταλαντούχα Emma Stone και μια σκηνοθεσία από τον Will Gluck γεμάτη κέφι, το φιλμ δεν θα μπορούσε να περάσει εντελώς απαρατήρητο. Αν αξίζει, τώρα, είναι άλλο θέμα και προσωπικά απαντώ καταφατικά, απευθυνόμενος όμως αποκλειστικά στο προαναφερθέν target-group του -θα έλεγα και στους θαυμαστές της Stone, αλλά αν ανήκετε σε αυτούς, τότε μάλλον θα το έχετε ήδη τιμήσει…
Βαθμολογία: