Ριφιφί

Ο Τόνι Στεφανουά βγαίνει από τη φυλακή μετά από ποινή πέντε χρόνων. Ο Τζο, φίλος του, του προτείνει να διαρρήξουν, με τη βοήθεια και ενός ιταλού γνωστού του, του Μάριο, ένα κοσμηματοπωλείο στο κέντρο του Παρισιού. Ο Τόνι αρνείται αρχικά να συμμετάσχει στη διάρρηξη. Το ίδιο βράδυ όμως συναντά στο κλαμπ του Πιερ Γκρούτερ την παλιά ερωμένη του, τη Μαντό. Την επομένη μέρα συναντά τον Τζο και τον Μάριο, λέγοντάς τους πως άλλαξε γνώμη και θα συμμετάσχει στη διάρρηξη εφόσον γίνει σύμφωνα με ένα δικό του σχέδιο. Στόχος τους είναι πλέον το χρηματοκιβώτιο και όχι τα κοσμήματα στη βιτρίνα. Ο Μάριο τους φέρνει σε επαφή με έναν συμπατριώτη του, τον Σεζάρ, που είναι ειδικός στα χρηματοκιβώτια. Οι τέσσερις τους, αφού βρίσκουν τον τρόπο να αχρηστεύσουν το σύστημα συναγερμού, μπαίνουν στο κοσμηματοπωλείο ανοίγοντας μια τρύπα στο ταβάνι…

Σκηνοθεσία:

Jules Dassin

Κύριοι Ρόλοι:

Jean Servais … Tony ‘le Stephanois’

Carl Mohner … Jo ‘le Suedois’

Robert Manuel … Mario Ferrati

Jules Dassin … Cesar ‘le Milanais’

Magali Noel … Viviane

Claude Sylvain … Ida Ferrati

Robert Hossein … Remi Grutter

Janine Darcey … Louise

Teddy Bilis … Teddy Laurentin

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jules Dassin, Rene Wheeler, Auguste Le Breton

Παραγωγή: Rene Bezard, Henri Berard, Pierre Cabaud

Μουσική: Georges Auric

Φωτογραφία: Philippe Agostini

Μοντάζ: Roger Dwyre

Σκηνικά: Alexandre Trauner

Κοστούμια: Rosine Delamare

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Du Rififi chez les Hommes
• Ελληνικός Τίτλος: Ριφιφί
• Διεθνής Τίτλος: Rififi

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: Du Rififi chez les Hommes του Auguste Le Breton.

Κύριες Διακρίσεις

• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών. Βραβείο σκηνοθεσίας.

Παραλειπόμενα

• Η περίφημη, σιωπηλή και σχολαστική μισάωρη σκηνή της διάρρηξης εγκαινίασε επισήμως τη μέθοδο του ριφιφί (εμπνευσμένη από μια ληστεία που είχε γίνει το 1899 στη Μασσαλία), η οποία και αντιγράφηκε από πολλούς εγκληματίες ανά τον πλανήτη. Επί του βιβλίου, αυτή η σκηνή αφορούσε μόνο τις 10 από τις 250 σελίδες.
• Αφού συμπεριλήφθηκε στη διαβόητη μαύρη λίστα του Χόλιγουντ λόγω των πολιτικών του φρονημάτων (καταδόθηκε από τον Edward Dmytryk), ο Dassin αναζήτησε δουλειά -μεταξύ άλλων- στη Γαλλία κι ενώ επί 5 χρόνια δεν είχε κάνει τίποτα. Η πρόταση αυτή ήρθε με τις ευλογίες του Jean-Pierre Melville που αρχικά ήταν να το αναλάβει, και την αποδέχτηκε παρότι διατήρησε απόσταση με αρκετά σημεία του μυθιστορήματος (ανάμεσα σε αυτά, το έβρισκε ρατσιστικό). Ενδιάμεσα όμως η αμερικανική κυβέρνηση είχε μπλοκάρει κάθε άλλη του απόπειρα στην Ευρώπη, και ο Dassin δεν είχε άλλες επιλογές.
• Το αρχικό σενάριο ο Dassin το έγραψε μέσα σε 6 ημέρες, και στα αγγλικά. Βοηθό του είχε τον Rene Wheeler, που έκανε και τη γαλλική μετάφραση.
• Μην έχοντας χρήματα για κάποιον ακριβό ηθοποιό, ο δημιουργός επέλεξε τον Jean Servais, που λόγω αλκοολισμού έβλεπε εκείνη την εποχή την καριέρα του να παίρνει τον κατήφορο.
• Γυρίστηκε με ένα μπάτζετ μόλις 200 χιλιάδες δολάρια, με όλο το επιτελείο να πληρώνεται με ελάχιστα χρήματα. Από αυτά, ο Dassin καρπώθηκε μόλις 8 χιλιάδες δολάρια.
• Το φιλμ απαγορεύτηκε σε πολλές χώρες λόγω της σκηνής του ριφιφί, αλλά στη Γαλλία είχε μεγάλη επιτυχία, η οποία και οδήγησε σε πολλές απομιμήσεις.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Η Magali Noel ακούγεται στο Le Rififi, που γράφτηκε μέσα σε δύο ημέρες από τον στιχουργό Jacques Larue και τον συνθέτη Philippe-Gerard.