
Αποσύνδεση
- Disconnect
- 2012
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δραματική, Δραματικό Θρίλερ
Μικρές ιστορίες που αλληλοσυνδέονται, με χαρακτήρες που αναζητούν την ανθρώπινη επαφή την εποχή του ίντερνετ. Ένα καταπονημένο κι άγονο ζευγάρι ξαναβρίσκουν τη φλόγα όταν βρίσκονται σε αποστολή να βρουν τα χρήματα που έχασαν όταν τους κλάπηκαν οι κωδικοί. Ένας χήρος πρώην αστυνομικός μάχεται να φέρει στον ίσιο δρόμο τον γιο του που βασανίζει ηλεκτρονικά έναν συμμαθητή του. Ένα δεμένο ζευγάρι γονέων αντιμετωπίζει την απόπειρα αυτοκτονίας του χαρισματικού τους γιου. Μια φιλόδοξη δημοσιογράφος πείθει έναν νεαρό που βρίσκει από ενήλικο site, να γίνει το αντικείμενο της ερευνάς της, με επικίνδυνες συνέπειες και για τους δύο.
Σκηνοθεσία:
Henry Alex Rubin
Κύριοι Ρόλοι:
Jason Bateman … Rich Boyd
Hope Davis … Lydia Boyd
Frank Grillo … Mike Dixon
Paula Patton … Cindy Hull
Andrea Riseborough … Nina Dunham
Alexander Skarsgard … Derek Hull
Tessa Albertson … Isabella
Michael Nyqvist … Stephen Schumacher
Max Thieriot … Kyle
Colin Ford … Jason Dixon
Jonah Bobo … Ben Boyd
Haley Ramm … Abby Boyd
Kasi Lemmons … Roberta Washington
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Andrew Stern
Παραγωγή: William Horberg, Mickey Liddell, Jennifer Monroe
Μουσική: Max Richter
Φωτογραφία: Ken Seng
Μοντάζ: Lee Percy, Kevin Tent
Σκηνικά: Dina Goldman
Κοστούμια: Catherine George
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Disconnect
- Ελληνικός Τίτλος: Αποσύνδεση
Παραλειπόμενα
- Πρώτη ταινία μυθοπλασίας για τον βραβευμένο ντοκιμαντερίστα Henry Alex Rubin.
- Ο Jason Bateman δήλωσε ότι αυτή ήταν η αγαπημένη του ταινία από όσες είχε συμμετάσχει.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/8/2016
Μετά το πετυχημένο ντοκιμαντέρ «Murderball», και παρότι μιλάμε για ανεξάρτητη ταινία, ο Χένρι Άλεξ Ρούμπιν θέτει έναν ψηλό πήχη και μάλιστα σε ένα είδος ταινίας που είναι αρκετά δύσκολο να βγει απόλυτα το αποτέλεσμα περιποιημένο. Αλλά ο σκηνοθέτης κρατάει από την αρχή ως το φινάλε δυνατά τα νοηματικά γκέμια, και καταφέρνει έτσι να διατηρήσει τη συνοχή των επιμέρους ιστοριών του. Μάλιστα, αυτή η νοηματική συνέχεια κάνει ελιγμούς σε όψεις και απόψεις, προσφέροντας ένα «μενού» σκέψης στον θεατή. Το πρόβλημα του φιλμ, από τη στιγμή που δεν έχει τις κραυγαλέες οπτικές αρετές, είναι ότι δεν τολμάει στο ύφος της. Πατάει πάνω σε αυτό που έχουμε συνηθίσει από τον σύγχρονο ανεξάρτητο κινηματογράφο των ΗΠΑ και μοιραία σε σημεία θυμίζει άλλες ταυτόσημες παραγωγές. Ευτυχώς, πάνω σε αυτό, έχει να παραθέσει κλιμάκωση και μια καλή προσπάθεια στο να θυμάται για κάτι ο θεατής το φιλμ μετά το πέρας.
Βαθμολογία: