Μικρές ιστορίες που αλληλοσυνδέονται, με χαρακτήρες που αναζητούν την ανθρώπινη επαφή την εποχή του ίντερνετ. Ένα καταπονημένο κι άγονο ζευγάρι ξαναβρίσκουν τη φλόγα όταν βρίσκονται σε αποστολή να βρουν τα χρήματα που έχασαν όταν τους κλάπηκαν οι κωδικοί. Ένας χήρος πρώην αστυνομικός μάχεται να φέρει στον ίσιο δρόμο τον γιο του που βασανίζει ηλεκτρονικά έναν συμμαθητή του. Ένα δεμένο ζευγάρι γονέων αντιμετωπίζει την απόπειρα αυτοκτονίας του χαρισματικού τους γιου. Μια φιλόδοξη δημοσιογράφος πείθει έναν νεαρό που βρίσκει από ενήλικο site, να γίνει το αντικείμενο της ερευνάς της, με επικίνδυνες συνέπειες και για τους δύο.

Σκηνοθεσία:

Henry Alex Rubin

Κύριοι Ρόλοι:

Jason Bateman … Rich Boyd

Hope Davis … Lydia Boyd

Frank Grillo … Mike Dixon

Paula Patton … Cindy Hull

Andrea Riseborough … Nina Dunham

Alexander Skarsgard … Derek Hull

Tessa Albertson … Isabella

Michael Nyqvist … Stephen Schumacher

Max Thieriot … Kyle

Colin Ford … Jason Dixon

Jonah Bobo … Ben Boyd

Haley Ramm … Abby Boyd

Kasi Lemmons … Roberta Washington

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Andrew Stern

Παραγωγή: William Horberg, Mickey Liddell, Jennifer Monroe

Μουσική: Max Richter

Φωτογραφία: Ken Seng

Μοντάζ: Lee Percy, Kevin Tent

Σκηνικά: Dina Goldman

Κοστούμια: Catherine George

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Disconnect
  • Ελληνικός Τίτλος: Αποσύνδεση

Παραλειπόμενα

  • Πρώτη ταινία μυθοπλασίας για τον βραβευμένο ντοκιμαντερίστα Henry Alex Rubin.
  • Ο Jason Bateman δήλωσε ότι αυτή ήταν η αγαπημένη του ταινία από όσες είχε συμμετάσχει.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 7/8/2016

Μετά το πετυχημένο ντοκιμαντέρ «Murderball», και παρότι μιλάμε για ανεξάρτητη ταινία, ο Χένρι Άλεξ Ρούμπιν θέτει έναν ψηλό πήχη και μάλιστα σε ένα είδος ταινίας που είναι αρκετά δύσκολο να βγει απόλυτα το αποτέλεσμα περιποιημένο. Αλλά ο σκηνοθέτης κρατάει από την αρχή ως το φινάλε δυνατά τα νοηματικά γκέμια, και καταφέρνει έτσι να διατηρήσει τη συνοχή των επιμέρους ιστοριών του. Μάλιστα, αυτή η νοηματική συνέχεια κάνει ελιγμούς σε όψεις και απόψεις, προσφέροντας ένα «μενού» σκέψης στον θεατή. Το πρόβλημα του φιλμ, από τη στιγμή που δεν έχει τις κραυγαλέες οπτικές αρετές, είναι ότι δεν τολμάει στο ύφος της. Πατάει πάνω σε αυτό που έχουμε συνηθίσει από τον σύγχρονο ανεξάρτητο κινηματογράφο των ΗΠΑ και μοιραία σε σημεία θυμίζει άλλες ταυτόσημες παραγωγές. Ευτυχώς, πάνω σε αυτό, έχει να παραθέσει κλιμάκωση και μια καλή προσπάθεια στο να θυμάται για κάτι ο θεατής το φιλμ μετά το πέρας.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *