Ο Δρόμος της Εξιλέωσης
- Desperation Road
- 2023
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Δραματικό Θρίλερ, Νουάρ
- 23 Νοεμβρίου 2023
Μετά από την επταετή του φυλάκιση για φόνο, ο Ράσελ πιστεύει ότι έχει εξοφλήσει το χρέος του απέναντι στην κοινωνία, αλλά τα αδέλφια του νεαρού άντρα που δολοφονήθηκε δεν έχουν την ίδια άποψη. Περιμένουν τη στιγμή που θα αποφυλακιστεί, διψασμένοι για αίμα και εκδίκηση. Λίγο πιο κάτω, στον διαπολιτειακό αυτοκινητόδρομο προς τη Λουϊζιάνα, η Μέιμπεν και η μικρή της κόρη κάνουν οτοστόπ κάτω από τον ανελέητο ήλιο, με όλα τους τα υπάρχοντα σε μία σακούλα σκουπιδιών. Απεγνωσμένες και εξαντλημένες, ξοδεύουν το τελευταίο τους δολάριο σε ένα μοτέλ. Αλλά λίγο πριν το ξημέρωμα, η Μέιμπεν τρέχει στο σκοτάδι με ένα πιστόλι στο χέρι. Ο σερίφης είναι νεκρός, ξαπλωμένος στο έδαφος με τους προβολείς του περιπολικού του να τον λούζουν στο φως. Όταν ο Ράσελ καταφθάνει στο σημείο, τα μάτια του νόμου δεν μπορούν παρά να στραφούν σε εκείνον, ειδικά με το όπλο που έχει χώσει για προστασία κάτω από το κάθισμα του φορτηγού. Με τις μοίρες τους να έρχονται σε σύγκρουση, ο Ράσελ πρέπει να αποφασίσει αν θα σώσει τον εαυτό του ή τη Μέιμπεν και το παιδί της.
Σκηνοθεσία:
Nadine Crocker
Κύριοι Ρόλοι:
Garrett Hedlund … Russell
Willa Fitzgerald … Maben
Mel Gibson … Mitchell
Ryan Hurst … Larry
Woody McClain … Boyd
Pyper Braun … Annalee
Bonita Elery … Brenda
Katy Bodenhamer … Lacey
Paulina Galvez … Consuela
Shiloh Fernandez … Clint
Kat Foster … Dana
Ella Thomas … Sarah Magee
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael Farris Smith
Παραγωγή: Nadine Crocker, Cassian Elwes, Walter Josten, Michael Farris Smith
Μουσική: Haim Mazar
Φωτογραφία: Sy Turnbull
Μοντάζ: Jing Han
Σκηνικά: Mollie Wartelle
Κοστούμια: Nina Chermak Rosenberg
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Desperation Road
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Δρόμος της Εξιλέωσης
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Desperation Road του Michael Farris Smith.
Παραλειπόμενα
- Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν μέσα σε μόλις 16 ημέρες.
- Η πρεμιέρα του έγινε ταυτόχρονα σε επιλεγμένες αίθουσες και στο ίντερνετ.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 20/11/2023
Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί οι εταιρείες κινηματογραφικών παραγωγών επιμένουν να προμοτάρουν δραματικές ταινίες σαν αστυνομικά θρίλερ δράσης. Δηλαδή καταλαβαίνω τον λόγο αλλά θεωρώ ότι περισσότερο κόσμο θα χάσεις από τη διαφήμιση από στόμα σε στόμα, όταν το κοινό θα μπει να δει τον Μελ Γκίμπσον (στην περίπτωση του Desperation Road) να κυνηγάει κακούς με την καραμπίνα του και τελικά θα δει ελάχιστα τον Μελ και σχεδόν καθόλου δράση. Μια ματιά στην αφίσα της ταινίας, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τον συλλογισμό μου, καθώς το Desperation Road είναι μια δραματική ταινία με στοιχεία θρίλερ, προς το τέλος της, αλλά αρκετά αργή και χαμηλών τόνων. Απευθύνεται λοιπόν σε πολύ διαφορετικό κοινό από αυτό που θα τραβήξει η αφίσα.
Η ταινία που σκηνοθέτησε η Ναντίν Κρόκερ είναι βασισμένη σε μυθιστόρημα του Μάικλ Φάρις Σμιθ, συγγραφέα που μεγάλωσε στον αμερικανικό νότο και εδώ στήνει την ιστορία του σε αυτόν. Μια άστεγη μητέρα με την εφτάχρονη κόρη της προσπαθεί να φτάσει σε μια μικρή πόλη της πολιτείας του Μισισιπή. Η μητέρα θα πέσει θύμα βιασμού από έναν ντόπιο αστυνομικό, τον οποίο και θα σκοτώσει με το υπηρεσιακό του περίστροφο και αμέσως μετά θα το σκάσει με την κόρη της. Σε μια άλλη άκρη της πόλης, ο Ράσελ, επιστρέφει σπίτι του αφού εξέτισε την επταετή φυλάκισή του, όταν επτά χρόνια πριν σκότωσε κάποιον ενώ οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ. Οι διαδρομές των δύο ανθρώπων θα ενωθούν και η ζωή φαίνεται να τους δίνει ευκαιρία να εξιλεωθούν, ο καθένας για τα δικά του πάθη.
Καθαρό, ήπιων τόνων, δράμα, από αυτά που συναντάς στον ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο. Τα πρώτα λεπτά της ταινίας είναι αρκετά σκληρά καθώς δείχνουν την απόγνωση της πρωταγωνίστριας, μιας άστεγης που προσπαθεί να βρει χρήματα για να συντηρήσει το ανήλικο παιδάκι που έχει μαζί της, ενώ παρακολούθουμε στην οθόνη μας κι έναν βιασμό. Γενικά η σύσταση των πρωταγωνιστών στον θεατή βοηθά στο να καταλάβει αρκετά από αυτά που χρειάζεται. Ωστόσο, δυστυχώς η αφήγηση της Κρόκερ και η ανάλυση χαρακτήρων από εκεί κι έπειτα δεν έχει την ίδια επίδραση. Βλέπεις ανθρώπους οι οποίοι πραγματικά είναι κατεστραμμένοι και μπορείς να το νιώσεις, όμως όχι χάρη στο σενάριο και την αφήγηση αλλά κυρίως χάρη στις ερμηνείες της πλειοψηφίας των ηθοποιών.
Το Desperation Road κυκλοφόρησε ταυτόχρονα στο διαδίκτυο και σε ελάχιστες αίθουσες στην Αμερική. Από εκεί καταλαβαίνεις ότι η εταιρεία παραγωγής δεν είχε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της ταινίας, αλλά πάντα έχεις τις επιφυλάξεις σου αν δεν δεις ο ίδιος με τα μάτια σου. Εδώ λοιπόν δεν κατάφερα να βρω ένα διαμαντάκι όπως ήλπιζα, αλλά ένα αδύναμο δράμα χαρακτήρων.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
