Κουβανέζικος Έρωτας

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Cuban Fury

Ελληνικός Τίτλος: Κουβανέζικος Έρωτας

Παραλειπόμενα

• Στη σκηνή που ο Μπρους και ο Ντρου χορεύουν στο πάρκινγκ, περνάει ένα αυτοκίνητο και κορνάρει. Μέσα σε αυτό βρίσκεται ο κωμικός Simon Pegg, κολλητός του πρωταγωνιστή Nick Frost.
• Την ιδέα για το σενάριο την έδωσε ο Nick Frost.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου

Έκδοση Κειμένου: 8/8/2014

Μια χορευτική κωμωδία που βασίζεται στην κλασική συνταγή του loser που προσπαθεί να κερδίσει το αντικείμενο του πόθου του, με όπλα τη ζεστή του καρδιά και στην προκειμένη, τις χορευτικές του επιδόσεις. Λίγο πολύ όλοι μπορούμε να μαντέψουμε τι θα γίνει στη συνέχεια, καθώς πρόκειται για μία ανάλαφρη feelgood κωμωδία, χωρίς ανατροπές. Μέχρι όμως να φτάσουμε στο προβλέψιμο τέλος, τι γίνεται;

Μιλώντας για κουβανέζικο χορό εκ Βρετανίας, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για κάτι οξύμωρο και όχι τόσο αυθεντικό, με τη σάλσα να χρησιμοποιείται ως μέσο που θα συμβολίσει το πάθος του πρωταγωνιστή για τη ζωή, τον χορό αλλά και την αγάπη. Παρά όμως τις φιλότιμες προσπάθειες του βρετανού κωμικού Νικ Φροστ, οι φλόγες δεν κατάφεραν να ξεφύγουν πέρα από τo dance-floor. Ο Φροστ είχε την αρχική ιδέα, την οποία διατύπωσε μεθυσμένος και συνοψίζεται ως εξής: μια ταινία όπου θα χορεύει πολύ με κολλητά ρούχα, παγιέτες και slow-motion. Μαζί με τον Τζον Μπράουν έγραψαν το σενάριο, καταφέρνοντας να υλοποιήσουν την παραπάνω ιδέα, αλλά και να φροντίσουν ώστε ο ρόλος του να είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του. Τα υπόλοιπα πασπαλίστηκαν με λίγο βρετανικό χιούμορ, κάποιες απολαυστικά κωμικές χορευτικές σκηνές κι έπειτα αφέθηκαν στην αναπόφευκτη μοίρα τους. Το ρομάντζο αποδείχτηκε κάπως αδύναμο, καθώς δόθηκε λιγότερη έμφαση στον χαρακτήρα της Ρασίντα Τζόουνς, της γυναίκας που γοήτευσε τον κεντρικό ήρωα κι αποδείχθηκε καταλυτική για τη ζωή του, με τη μεταξύ τους χημεία να παραμένει άφαντη. Οι υπόλοιποι ήρωες έχουν αναπτυχθεί περισσότερο, με τον ρόλο που εξυπηρετεί ο καθένας να είναι ξεκάθαρος στην ιστορία, από την οποία δεν λείπουν τα στερεότυπα και τα κλισέ, ούτε όμως και τα κοινωνικά μηνύματα, τα οποία αναφέρονται στο bullying και τον ρατσισμό που βιώνουν οι άντρες χορευτές. Οι φαν του χορού ας μην περιμένουν να δουν επιδόσεις τύπου Step Up, αλλά κάτι λιγότερο επαγγελματικό, καθώς οι περισσότερες χορευτικές σκηνές εκτελούνται από ανθρώπους της διπλανής πόρτας.

Παρόλο που ο Νικ Φροστ φαίνεται να απολαμβάνει τις παγιέτες, ο «Κουβανέζικος Έρωτας» δεν καταφέρνει να απογειωθεί σε πλοκή, χιούμορ και φιγούρες, αποτελώντας έτσι μια πρόταση που θα ευδοκιμούσε περισσότερο στη μικρή οθόνη.

Βαθμολογία: