Η ιστορία του Τσακ Γουέπνερ, ενός πωλητή σε κάβα από το Νιου Τζέρσεϊ, που έφτασε ως τους 15 γύρους απέναντι στον μεγαλύτερο μποξέρ όλων των εποχών, τον Μοχάμεντ Άλι. Στα δέκα του χρόνια στα ρινγκ, ο Γουέπνερ είχε ως αρνητικό απολογισμό δύο μονάχα νοκ-άουτ, 8 σπασίματα μύτης και 313 ράμματα. Αλλά οι σκληρότερες μάχες ήταν αυτές μακριά από τα ρινγκ. Μια επική ζωή γεμάτη ναρκωτικά, αλκοόλ, ατίθασες γυναίκες, απίστευτα μεγαλεία και εξίσου απίστευτες πτώσεις.
Σκηνοθεσία:
Philippe Falardeau
Κύριοι Ρόλοι:
Liev Schreiber … Chuck Wepner
Naomi Watts … Linda
Elisabeth Moss … Phyliss Wepner
Jim Gaffigan … John Stoehr
Michael Rapaport … Don Wepner
Ron Perlman … Al Braverman
Pooch Hall … Muhammad Ali
Morgan Spector … Sylvester Stallone
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jeff Feuerzeig, Jerry Stahl, Michael Cristofer, Liev Schreiber
Παραγωγή: Christa Campbell, Lati Grobman, Carl Hampe, Liev Schreiber, Michael Tollin
Μουσική: Corey Allen Jackson
Φωτογραφία: Nicolas Bolduc
Μοντάζ: Richard Comeau
Σκηνικά: Inbal Weinberg
Κοστούμια: Vicki Farrell
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Chuck
- Ελληνικός Τίτλος: Chuck: Η Ιστορία του Πραγματικού Rocky Balboa
- Εναλλακτικός Τίτλος: The Bleeder [Μεγ. Βρετανία]
Παραλειπόμενα
- Ως σχέδιο, η ταινία ανακοινώθηκε το 2011, με σκηνοθέτη τον Jeff Feuerzeig και την Christina Hendricks σε έναν κεντρικό ρόλο. Ο δε Liev Schreiber είχε επιλεχτεί από τότε, και έκανε υπομονή όλα αυτά τα χρόνια μια και ήθελε αληθινά τον ρόλο.
- Ο αληθινός Chuck Wepner ήταν η έμπνευση για τη δημιουργία του χαρακτήρα του Ρόκυ. Ο ίδιος όμως ο Stallone ποτέ δεν το επιβεβαίωσε.
- Το 2019 βγήκε ακόμα μια βιογραφία του Τσακ, το The Brawler, με τον Zach McGowan στον ομώνυμο ρόλο.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 28/1/2018
Οι βιογραφίες πυγμάχων έχουν διαγράψει μια καλή ιστορία στην έβδομη τέχνη, ενώ έχουν διαμορφώσει και κάποια εσωτερικά κλισέ. Ο Φιλίπ Φαραλντό δεν μπαίνει σε μεγάλο κόπο να τα απορρίψει, ενώ φαντάζει και να στηρίζεται σε αυτήν του την επιλογή. Πάνω στον κεντρικό ήρωα γίνεται ουσιαστικά η καλύτερη δουλειά. Και δεν εννοούμε φυσικά ως πλοκή, αλλά ως σκιαγράφηση χαρακτήρα, έστω κι αν ο Λιβ Σράιμπερ δεν δίνει ένα παραπάνω χέρι ερμηνευτικής βοήθειας στον σκηνοθέτη. Επί της πλοκής και του ύφους, εδώ είναι που μπαίνουμε σε κλισέ και γενικότερα προβλήματα, μια και δημιουργικά θα αναγνωρίσετε άμεσα τις επιρροές του φιλμ, ενώ η υπόθεση ολοένα και γίνεται λιγότερο ενδιαφέρουσα με την πάροδο του έργου. Από την άλλη, το φιλμ εκμεταλλεύεται δικαίως τη φίρμα του, μια και σου δημιουργεί εξαρχής την απορία να δεις για τη ζωή του αληθινού μποξέρ πίσω από το βαρύ κινηματογραφικά όνομα του Ρόκι.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
