Η Άλι είναι μια κοπέλα από την επαρχία με καταπληκτική φωνή, που αποφασίζει να αφήσει τη δύσκολη ζωή και το αβέβαιο μέλλον της στη μικρή πόλη που ζει και να κυνηγήσει τα όνειρα της στο Λος Άντζελες. Όταν στον δρόμο της βρεθεί το κλαμπ Burlesque Lounge -ένα μεγαλοπρεπές θέατρο που ανεβάζει μια εμπνευσμένη, αλλά χωρίς πολλούς θεατές παράσταση-, η Άλι θα γνωρίσει την Τες, την ιδιοκτήτρια και διευθύντρια του κλαμπ, που θα της προσφέρει δουλειά σαν σερβιτόρα. Τα εξωφρενικά κοστούμια και οι τολμηρές χορογραφίες θα γοητεύσουν την Άλι, η οποία υπόσχεται στον εαυτό της ότι μια μέρα θα ανέβει κι εκείνη στο σανίδι. Σύντομα, θα ξεκινήσει μια φιλία με μια χορεύτρια, θα αποκτήσει έναν εχθρό στο πρόσωπο μιας ταραγμένης και ζηλιάρας περφόρμερ και θα έχει την εύνοια του Τζακ, ενός μπάρμαν με ξεχωριστές μουσικές γνώσεις. Με τη βοήθεια του σπιρτόζου μάνατζερ του κλαμπ, η Άλι θα καταφέρει να σκαρφαλώσει από το μπαρ στη σκηνή. Η εντυπωσιακή της φωνή θα ξαναδώσει στο Burlesque Lounge την παλιά του αίγλη, όχι όμως πριν έρθει ένας χαρισματικός επιχειρηματίας με μια δελεαστική πρόταση.
Σκηνοθεσία:
Steve Antin
Κύριοι Ρόλοι:
Christina Aguilera … Alice Marilyn ‘Ali’ Rose
Cher … Tess Scali
Cam Gigandet … John ‘Jack’ Miller
Kristen Bell … Nikki
Stanley Tucci … Sean
Eric Dane … Marcus Gerber
Alan Cumming … Alexis
Julianne Hough … Georgia
Peter Gallagher … Vincent ‘Vince’ Scali
Dianna Agron … Natalie
James Brolin … Κος Anderson
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Steve Antin
Παραγωγή: Donald De Line
Μουσική: Christophe Beck
Φωτογραφία: Bojan Bazelli
Μοντάζ: Virginia Katz
Σκηνικά: Jon Gary Steele
Κοστούμια: Michael Kaplan
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Burlesque
- Ελληνικός Τίτλος: Burlesque
Κύριες Διακρίσεις
- Χρυσή Σφαίρα τραγουδιού (You Haven’t Seen The Last of Me). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (μιούζικαλ/κωμωδία) και τραγούδι (Bound to You).
Παραλειπόμενα
- Ο πρώτος ρόλος της Cher από το 1999 (είχε κι ένα κάμεο το 2003). Και παρότι τραγουδίστρια η ίδια, αυτό ήταν το πρώτο της μιούζικαλ.
- Ντεμπούτο στον κινηματογράφο για την ποπ-ντίβα Christina Aguilera.
- Η Diablo Cody επιμελήθηκε το σενάριο, δίχως να μπει στα κρέντιτ. Το ίδιο ίσχυσε και για τη Susannah Grant, που έκανε ένα τελικό ραφινάρισμα.
- Τα περισσότερα που φοράει επί της ταινίας η Cher ανήκουν στην προσωπική της γκαρνταρόμπα.
- Πρώτη επιλογή της Aguilera για τον ρόλο της Νίκι ήταν η Emma Stone. Υποψήφιες ήταν και οι Jessica Biel, Lindsay Lohan.
- Robert Pattinson, Kellan Lutz και Taylor Lautner ήταν υποψήφιοι να παίξουν τον Τζακ.
- Για τον ρόλο τους Μάρκους: Patrick Dempsey, Sam Worthington, Casey Affleck και Jamie Foxx.
- Η Cher δήλωσε ότι αυτή ήταν η χειρότερη ταινία που είχε παίξει, κριτικάροντας και τη δική της εμφάνιση.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Aguilera ανέλαβε τα 8 από τα 10 τραγούδια του φιλμ, με τη Cher να έχει τα άλλα 2. Από τη δεύτερη όμως ακούγεται η επιτυχία της ταινίας, το You Haven’t Seen the Last of Me, ενώ με την πρώτη ξεχώρισε το Bound to You. Σε σινγκλ βγήκαν και τα Express, Show Me How You Burlesque, αμφότερα με την Aguilera.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 3/2/2011
Αν ο Steve Antin ήθελε ορθά-κοφτά ένα καυτό μιούζικαλ, το έχει. Πολύ δύσκολα αντιστέκεσαι σε τέτοια σώματα που κινούνται με τέτοιον τρόπο, σε τέτοιους ρυθμούς. Όμως, θα ήταν πιο πρέπον να γίνει μια παράσταση του Μπρόντγουεϊ, αφού ως δράμα ασφυκτιά μέσα σε τέσσερις τοίχους και είναι λειτουργικό μονάχα ως θεατρικό σόου παρά ως ταινία. Όχι, η ταινία έχει και παραέχει σενάριο. Απλά αυτό έχει λήξει από τα 1940, και για το πιο σύγχρονο σινεμά είναι παρωχημένο, τετριμμένο, ως και βαρετό. Και στην πιο μικρή του λεπτομέρεια, είναι απλά μια ιστοριούλα για να πλαισιώσει την πρώτη εμφάνιση της Aguilera στον κινηματογράφο, η οποία τα πάει μια χαρά, όπως αντίστοιχα τα πήγε κι ο Eminem στο 8 Mile. Αλλά μια ταινία-promo είναι καλή όταν απλά το αστέρι της τα καταφέρνει;
Όσο καυτή και ταυτόχρονα ταπεινή κι αν είναι η Aguilera, δεν είναι αρκετή για να τραβήξει ερμηνευτικά τα φώτα. Ίσως παραείναι ταπεινή, κιόλας. Δίπλα της, η Cher σαν κάπου να βαριέται και τελικά ο Stanley Tucci είναι αυτός που παίρνει τα προβλεπόμενα «μπράβο» για την εμφάνιση του. Ας περάσουμε και στο μουσικοχορευτικό κομμάτι που είναι και το πιο σημαντικό. Εδώ η ταινία εντυπωσιάζει, αλλά δεν αποφεύγει ό,τι έχουμε δει από το Sweet Charity κι έπειτα. Αυτού του τύπου η μοντέρνα χορογραφία μοιάζει αμετακίνητη από τότε, και ειδικά στα πολύ καινούργια μιούζικαλ, έχει τυποποιηθεί επικίνδυνα. Έτσι, το Burlesque αφήνει θεαματικές, αλλά όχι καλές εντυπώσεις. Περνάς καλά, αλλά ανάμεσα στα κομμάτια λοξοκοιτάζεις την έξοδο. Μια ελεγχόμενη επιτυχία που θα χρεωθεί στη φωνάρα και την κορμάρα των πρωταγωνιστριών, αλλά δεν θα σημαδέψει και την καριέρα τους.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
