
Ο Νόλαν Μακ εργάζεται σιωπηλά στον ίδιο τραπεζικό κλάδο επί δεκαετίες, και μοιράζεται το σπίτι του με τη σύζυγο του, Τζόι, αν και κοιμούνται σε ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες. Συνολικά, έχουμε 26 χρόνια μονοτονίας, κι άρνηση αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Μια ημέρα, όμως, καθώς οδηγεί σε έναν άγνωστο για αυτόν δρόμο, αποδεικνύεται πως άθελα του παίρνει μια απόφαση ζωής. Θα συναντήσει τον προβληματικό νεαρό Λίο, και θα βρεθεί να σπάει τις συμβάσεις της παλιάς του ζωής, ανακαλύπτοντας μέσα του κάτι το διαφορετικό.
Σκηνοθεσία:
Dito Montiel
Κύριοι Ρόλοι:
Robin Williams … Nolan Mack
Kathy Baker … Joy Mack
Roberto Aguire … Leo
Bob Odenkirk … Winston
Eleonore Hendricks … Patty
Giles Matthey … Eddie
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Douglas Soesbe
Παραγωγή: Monica Aguirre Diez Barroso, Ryan Belenzon, Mia Chang, Jeffrey Gelber
Μουσική: Jimmy Haun, David Wittman
Φωτογραφία: Chung-hoon Chung
Μοντάζ: Jake Pushinsky
Σκηνικά: Angela Messina
Κοστούμια: Carlos Rosario
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Boulevard
Ελληνικός Τίτλος: Η Λεωφόρος των Ονείρων
Παραλειπόμενα
- Ο Douglas Soesbe, που βάσισε το κείμενο του σε προσωπικές εμπειρίες, είχε γράψει πριν 10 χρόνια το σενάριο, και δεν περίμενε ποτέ να γίνει ταινία, λόγω του θέματος του.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/5/2016
Δεν είναι η έσχατη ταινία του, αλλά το φιλμ του Ντίτο Μοντέλ («The Son of No One», «Fighting») βρήκε μια θέση στον ήλιο ακριβώς λόγω του θανάτου του πρωταγωνιστή, του αείμνηστου «χαμαιλέοντα» Ρόμπιν Γουίλιαμς. Και πάνω-κάτω, όλη ταινία είναι η αρχοντιά του. Απόλυτα συνυφασμένος με τον ρόλο του καταθλιπτικού ήρωα, ο Γουίλιαμς πείθει ότι κουβαλάει ένα προσωπικό μαρτύριο, και υπηρετεί άξια όλες τις εκφάνσεις που προϋποθέτει η πολυπλοκότητα του φιλμ. Ένα φιλμ που είναι μεν κατά κανόνα δραματικό, αλλά κλείνει το μάτι τόσο στην κωμωδία, όσο και το δραματικό θρίλερ. Όμως, ο Μοντέλ εξαντλεί γρήγορα τις εκπλήξεις του, μια και το σενάριο μοιάζει να κλείνει από πολύ νωρίς τους προσανατολισμούς του. Επιπλέον, ποτέ δεν αισθάνεσαι ότι παρακολουθείς κάτι το σημαντικό, παρά το βαρύ θέμα. Είναι μια μικρή ταινία και έτσι συμπεριφέρεται.
Βαθμολογία: